ΕΓΓΡΑΦΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
Τις περισσότερες φορές, οι «αμαρτίες» πολέμου διαπράττονται από κοινού- οι ομαδικοί τάφοι είναι αμοιβαίοι, όπως είναι και οι εκτοπίσεις, οι δολοφονίες και οι βιασμοί.
Όλα είναι εγκλήματα πολέμου.
Ο ίδιος ο πόλεμος είναι εξ αρχής ένα «έγκλημα»!
Ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας…
Ντροπή…
Ξεφτίλα…
Τόσα πολλά εγκλήματα στην Κύπρο διαπράττονται από κοινού, και όμως η «εγκατάσταση ανθρώπων» στο νησί είναι μονομερής!
***
Η Τουρκία «εγκατέστησε ανθρώπους» στην Κύπρο κατά τρόπο προγραμματισμένο και στην πραγματικότητα, η κατεχόμενη γη, η οποία ήταν κατα πολύ μεγαλύτερη από τον τουρκοκυπριακό πληθυσμό, γέμισε.
Έχουν φυτευτεί άνθρωποι στη γη αυτή, όπως είχε λεχθεί μεταφορικά στη Βουλή εκείνες τις μέρες.
Αυτό βαραίνει το «ποινικό μητρώο» του βόρειου τμήματος της Κύπρου, και συνεπώς, είναι αδύνατο για ένα ξεχωριστό κράτος ή μια ξεχωριστή διοίκηση να γίνει μέρος της διεθνούς κοινότητας ή του διεθνούς δικαίου ελλείψει ειρηνευτικής συμφωνίας.
***
Την τελευταία εβδομάδα, δημοσιεύω έγγραφα που έχουν χαρακτηριστεί ως «ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΑ» και χρονολογούνται από το 1975. Έχω λάβει ερωτήσεις, αιτήματα και μηνύματα από πολλούς ντόπιους και διεθνείς ερευνητές, ακαδημαϊκούς και εμπειρογνώμονες σχετικά με αυτά τα έγγραφα, τα οποία περιγράφουν τα σχέδια για την εγκατάσταση του πληθυσμού της Ανατολίας στο νησί και τα οποία δημοσιοποιούνται για πρώτη φορά.
Είχα δημοσιεύσει ορισμένα από αυτά τα έγγραφα στο παρελθόν, στο περιοδικό Adres Kıbrıs, και η δημοσίευση εκείνη χρησιμοποιήθηκε ως παραπομπή σε διάφορες πηγές.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια…
Η άρνηση δεν ωφελεί.
***
Ποια είναι η «ουσία του θέματος», με ρώτησε ένας φίλος δημοσιογράφος από τη Γερμανία … «Δημογραφική μηχανική», του απάντησα.
Όταν πάτησε το πόδι της στην Κύπρο το 1974, η Τουρκία είχε μια ανθρωπιστική δικαιολογία και δικαιώματα που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες. Ωστόσο το αποτέλεσμα αποδείχθηκε διαφορετικό. Διότι δεν είχε κανένα δικαίωμα να «μοιράσει την Κύπρο» ή να «εγκαταστήσει ανθρώπους». Οι εξουσίες των «εγγυητριών δυνάμεων» δεν τα περιλάμβαναν αυτά. Αντιθέτως, απαγόρευαν τέτοιες ενέργειες.
***
Αυτά τα έγγραφα που χαρακτηρίζονται ως «Άκρως Απόρρητα» αποκαλύπτουν ότι οι «έποικοι» μεταφέρθηκαν [στην Κύπρο] για να αντικαταστήσουν τους Κύπριους, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους υπό την απειλή όπλων.
Και επιπλέον, αυτό συνέβη αγνοώντας την κοινωνική ή την πολιτιστική υφή [της Κύπρου]…
Εφαρμόστηκε πληθυσμιακή και δημογραφική μηχανική, αλλά και μια μηχανική εκτουρκισμού, και το αποτέλεσμα είναι προφανές…
Αν δεν αναγνωρίσουμε το «έγκλημα», οι πολιτικές που βασίζονται στη «θυματοποίηση» σώζουν την παρτίδα αλλά όχι το μέλλον… Γιατί το «τίμημα» το πληρώνει η κοινότητα, που είναι απομονωμένη από τον κόσμο.
***
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η «νέα πολιτική» είναι καταδικασμένη, επειδή βασίζεται σε «ένα παλιό λάθος».
Αν η [διοικητική] δομή στο βορρά δεν αποτελέσει συνιστώσα μιας «Ομοσπονδιακής Κύπρου», είναι αδύνατον να τύχει αναγνώρισης από τον κόσμο είναι αδύνατη.