ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ: ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΆΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΦΆΡΣΑ

Ο Χίτλερ, μετά την αναρρίχησή του στην εξουσία το 1933, ήταν σαφές ότι για πολιτικούς αλλά κυρίως για οικονομικούς λόγους αναζητούσε ζωτικό χώρο και συμμάχους για τη Γερμανία. Το 1936 η Γερμανία συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας (1936-1939) βοηθώντας τον φασίστα στρατηγό Φράνκο να νικήσει τις δυνάμεις της νόμιμης δημοκρατικής κυβέρνησης της χώρας. Την ίδια εποχή, συνήψε συμμαχία με τον Μουσολίνι που έγινε γνωστή ως Άξονας Ρώμης-Βερολίνου. Ακολούθησε η υπογραφή του Αντιδιεθνιστικού Συμφώνου από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ιαπωνία, το οποίο στόχευε στην καταπολέμηση του κομουνισμού και στην υποστήριξη του φασισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 1938, η Γερμανία κατέλαβε-ενσωμάτωσε την Αυστρία δίχως να συναντήσει αντίσταση κι αφού είχαν προηγηθεί πιέσεις των Αυστριακών φασιστών στην κυβέρνησή τους. Στις 15 Μαρτίου 1939, οι Τσέχοι, ανήμποροι να αντιδράσουν, παρακολουθούσαν την είσοδο των στρατευμάτων του Χίτλερ στην Πράγα. Η τύχη της Τσεχοσλοβακίας ήταν προδικασμένη ούτως ή άλλως. Στις 29-30 Σεπτεμβρίου 1938, οι Πρωθυπουργοί της Βρετανίας Τσάμπερλαϊν και της Γαλλίας Νταλαντιέ υπέγραψαν με τους Χίτλερ και Μουσολίνι τη συμφωνία του Μονάχου, με την οποία η Βρετανία και η Γαλλία αποδέχονταν την προσάρτηση της Δ. Τσεχοσλοβακίας (Σουδητία) στη Γερμανία. Το 1939 ο Χίτλερ μετά από συμφωνία με τον Στάλιν (Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ) εισέβαλε στην Πολωνία.

Ο Ντόναλντ Τραμπ εν έτει 2025 διεκδικεί ζωτικό χώρο για τις ΗΠΑ. Ξεκίνησε με απειλές και εκβιασμούς. Ζήτησε την ενσωμάτωση του Καναδά στις ΗΠΑ για να συνεχίσει να παρέχει στην Οτάβα στρατιωτική προστασία, όπως είπε, διαφορετικά θα επιβάλει στα προϊόντα της χώρας υψηλούς δασμούς, οι οποίοι θα οδηγήσουν την οικονομία της ίσως και σε κατάρρευση. Ζήτησε επιτακτικά να αγοράσει τη Γροιλανδία από τη Δανία, απειλεί ότι θα καταλάβει με στρατιωτική επέμβαση τη διώρυγα του Παναμά, θέλει να μετονομάσει τον κόλπο του Μεξικού σε κόλπο της Αμερικής.  θελει επίσης να αγοράσει και να αναλάβει την ανοικοδόμηση της  Γάζας και να την  μετατρεψει σε πολυτελές τουριστικό προορισμό . Στην Ευρώπη έχει φανατικούς υποστηρικτές και συμμάχους, όπως η ακροδεξιά Πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, ο υπερσυντηρητιικός Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν, αλλά και διάφορους άλλους πολιτικούς, όπως η ηγεσία του γερμανικού εθνικιστικού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (γερμ. Alternative für Deutschland, AfD), η Μαρί Λεπέν στη Γαλλία, το Vox της Ισπανίας, ο Φάρατζ στην Αγγλία κ.ά. Δηλώνει επίσης φίλος του Πούτιν και του Ερτογάν.

Ομοφοβικοί

Τι είναι αυτό που δημιουργεί άρρηκτους δεσμούς μεταξύ του Τραμπ, της Μελόνι, του Όρμπαν, του δεξιού Πρωθυπουργού της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίτσο, των Γερμανών, των Ισπανών και των Γάλλων ακροδεξιών; Όλοι μιλούν για εθνική κυριαρχία και επικεντρώνονται στην ταυτότητα του Έθνους. Όλοι εκφράζουν τη θρησκευτική τους πίστη και την προσήλωσή τους στον Θεό. Οι περισσότεροι από τους πιο πάνω είναι ομοφοβικοί. Θεωρούν ότι υπάρχει μια διεθνής ατζέντα η οποία προάγει την ομοφυλόφιλη ταυτότητα, την οποία θεωρούν ως ανωμαλία και αμαρτία. Ο Ντόναλντ Τραμπ δημόσια υποστηρίζει ότι υπάρχουν μόνο άντρες και γυναίκες και τίποτα ενδιάμεσο. Η Μελόνι τάχθηκε δημόσια κατά των γάμων ομοφυλοφίλων και της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Στην ίδια λογική κινείται και ο Βίκτωρ Όρμπαν, ο οποίος τάσσεται υπέρ των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών, απαξιώνοντας τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια.

Ο Αδόλφος Χίτλερ και το ναζιστικό του καθεστώς είχαν έντονα αρνητική στάση απέναντι στους ομοφυλόφιλους, θεωρώντας ότι απειλούν την «καθαρότητα» της Αρίας φυλής. Οι ομοφυλόφιλοι, ιδιαίτερα οι άνδρες, συχνά καταδιώκονταν και φυλακίζονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου υπήρξαν σοβαρές κακοποιήσεις και θάνατοι. Η ιδεολογία του ναζιστικού καθεστώτος προωθούσε την παραδοσιακή οικογένεια και τη γέννηση περισσότερων «Αρίων» παιδιών, και οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις θεωρούνταν αντίθετες σε αυτό τον στόχο.

Ξενοφοβία

Ο Χίτλερ και το ναζιστικό καθεστώς θεωρούσαν τους Εβραίους της Γερμανίας ως ξένους και φρόντιζαν να τους κατηγορούν για πολλές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές κρίσεις της εποχής. Για παράδειγμα, οι Εβραίοι θεωρούνταν υπεύθυνοι για την οικονομική ύφεση της Γερμανίας μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την κατηγορία ότι ελέγχουν τις τράπεζες και τη χρηματοοικονομία. Οι Ναζί παρουσίαζαν τους Εβραίους ως κακοποιούς και ανήθικους, υπεύθυνους για την «παρακμή» των ηθών και της κοινωνίας, κατηγορώντας τους για τη σταύρωση του Χριστού, την εξάπλωση του κομουνισμού και άλλων «επικίνδυνων» ιδεών. Οι Εβραίοι θεωρούνταν ως φυλετική απειλή για την «καθαρότητα» της Αρίας φυλής, προωθώντας τον ρατσισμό και την ιδέα της ανωτερότητας της Αρίας φυλής. Προβλήματα είχαν και με τους τσιγγάνους, τους οποίους αποκαλούσαν άθλιους και βρομιάρηδες. Οι τσιγγάνοι, όπως και οι Εβραίοι, υπήρξαν θύματα του ναζιστικού καθεστώτος, με συστηματική καταδίωξη και γενοκτονία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με πολλές χιλιάδες να εκτοπίζονται ή να χάνουν τη ζωή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο Τραμπ, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για το μεταναστευτικό και έστειλε στρατεύματα στα σύνορα για να σταματήσει τις ροές από το Μεξικό. Την ίδια στιγμή αποκαλεί όλους τους μετανάστες που μπήκαν χωρίς άδεια εισόδου στις ΗΠΑ εγκληματίες. Κάποιοι από αυτούς, είπε, στελεχώνουν ξένες συμμορίες που πωλούν ναρκωτικά αλλά και ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν σε αμερικανικό έδαφος. Όλοι αυτοί και τα παιδιά τους, ακόμα κι αν έχουν γεννηθεί στις ΗΠΑ, πρέπει να συλληφθούν και να απελαθούν.

Αίσθημα του αδικημένου

Ο Χίτλερ, επικαλούμενος τις Συνθήκες των Βερσαλλιών μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εξέφραζε το αίσθημα του αδικημένου. Η Γερμανία έχασε εδάφη, πλήρωνε τεράστιες αποζημιώσεις, ενώ η οικονομία της έπεσε σε ύφεση, με τον πληθωρισμό να σαρώνει. Το παράπονο έγινε σύνθημα και πολιτική κατακραυγή στα χείλη των Ναζί, που θεωρούσαν ότι όλοι συνωμοτούσαν κατά της χώρας τους που ήταν υποχρεωμένη να πληρώνει βαριές αποζημιώσεις, ενώ κάποιες άλλες χώρες, όπως η Αγγλία και η Γαλλία έλεγχαν, τη διεθνή οικονομία και το εμπόριο. Η Γερμανία πίστευε ότι η κατάσταση αυτή θα διορθωθεί διά της ισχύος, οπότε άρχισε να επενδύει στη στρατιωτική της βιομηχανία. Προς αυτή την κατεύθυνση ο Χίτλερ απέσυρε τη Γερμανία από τη διάσκεψη για τον αφοπλισμό τον Οκτώβριο του 1933. Παράλληλα, απέρριψε τη συλλογική ασφάλεια σε διεθνή ζητήματα καθώς αποσύρθηκε από την Κοινωνία των Εθνών.

Ο Ντόλαντ Τραμπ θεωρεί ότι η ΗΠΑ είναι αδικημένη διεθνώς, αφού πληρώνει για την ασφάλεια τρίτων χωρών, όπως ο Καναδάς και η Ευρώπη, ως βασικός συνεισφορέας στη λειτουργία του ΝΑΤΟ. Την ίδια στιγμή καταβάλλει μεγάλα ποσά για τη λειτουργία του ΟΗΕ αλλά και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Όπως δήλωσε τον περασμένο Δεκέμβριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εξετάσουν το ενδεχόμενο αποχώρησης από το ΝΑΤΟ εάν οι σύμμαχοί τους δεν συμβάλλουν περισσότερο οικονομικά στη στρατιωτική συμμαχία. Τα ίδια δηλώνει και για τον ΟΗΕ. Στη διάρκεια της πρώτης του θητείας (2017-2021) οι ΗΠΑ είχαν μειώσει σημαντικά τη χρηματοδότηση των υπηρεσιών και των δραστηριοτήτων του ΟΗΕ, αποχώρησαν από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα και από την Unesco και ξεκίνησαν τις διαδικασίες για την αποχώρησή τους από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.

Πάνω από όλες

Το σύνθημα «η Γερμανία πάνω από όλους», Alemania (Deutschland) über alles, ήταν διαχρονικά αποδεκτό από όλους τους Γερμανούς, επί ναζί ωστόσο έγινε το κυρίαρχο μότο. Ο Τραμπ σήμερα στέλνει το μήνυμα America First. Και τα δύο αυτά συνθήματα έρχονται να δικαιολογήσουν μια σειρά από σκληρά μέτρα εναντίον τρίτων χωρών με τη δικαιολογία ότι και η Γερμανία στον Μεσοπόλεμο και η Αμερική στον 21ο αιώνα εμφανίζονται «αδικημένες και τυγχάνουν εκμετάλλευσης από το διεθνές συστημα». Αυτοί που προέχει να προστατευτούν, έλεγε ο Χίτλερ, αυτοί που έρχονται πρώτοι λέει σήμερα ο Τραμπ, είναι οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί πολίτες. Γι’ αυτούς και εν ονόματι αυτών οφείλουμε να κάνουμε τις χώρες μας μεγάλες ξανά.

Προπαγάνδα

Πώς κατάφεραν να εκλεγούν οι Χίτλερ και Τραμπ; Η οικονομική κρίση φέρνει πάντα κοινωνική κρίση, με κυρίαρχο φαινόμενο την ανεργία. Η κοινωνική κρίση μετατρέπεται σε ιδεολογική κρίση με τίμημα και θύμα την ίδια τη Δημοκρατία. Σε κάθε τέτοια περίπτωση έχουν πέραση οι Σωτήρες και οι Λαϊκιστές. Οι οποίοι, με όπλο τα εύκολα συνθήματα και την προπαγάνδα καταφέρνουν να κερδίσουν τις μάζες. Ο Χίτλερ, έχοντας δίπλα του τον Γκέμπελς, τον μάγο της προπαγάνδας, και με όπλο το ραδιόφωνο, κατάφερε να μετατρέψει εκατομμύρια Γερμανούς σε φανατικούς υποστηρικτές του. Ο Τραμπ έχοντας δίπλα του τον Έλον Μασκ, το Χ και άλλα ΜΚΔ, κατάφερε να υπερκεράσει τα παραδοσιακά ΜΜΕ που στήριζαν τους Δημοκρατικούς και να στείλει το μήνυμα ότι ο Τραμπ είναι ο άνθρωπος που θα τα αλλάξει όλα. Ο άνθρωπος που θα κάνει την Αμερική Μεγάλη (America Great Again).

Είναι οι ίδιοι;

Τίποτα δεν είναι ακριβώς το ίδιο όταν έχουν παρέλθει 90 χρόνια. Από την άλλη, δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει τις δυναμικές της Ιστορίας που δημιουργούν ηγέτες τύπου Χίτλερ και Τραμπ. Ο Χίτλερ εξελέγη στη θέση του Καγκελαρίου στις 30 Ιανουαρίου 1933 και με τη βοήθεια των Ες -Ες κατέλυσε τον Κοινοβούλιο για να παραμείνει τα επόμενα 15 χρόνια ως απόλυτος άρχοντας της χώρας. Ο Τραμπ, όταν έχασε τις εκλογές, παρότρυνε τους οπαδούς του να καταλάβουν και να διαλύσουν το Κογκρέσο, επειδή έκρινε ότι δεν έπρεπε να φύγει από την εξουσία.

Όταν ο Αδόλφος Χίτλερ βγήκε με δάκρυα στα μάτια από το προεδρικό μέγαρο ως νέος Καγκελάριος, επευφημήθηκε από τους Ναζί και τους υποστηρικτές τους που πίστεψαν σε αυτόν. Σημαντική μερίδα του γερμανικού λαού τον είχε πιστέψει. Δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε.

Η ανάδειξη του Τραμπ ως 47ου Προέδρου των ΗΠΑ σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή για τις ΗΠΑ και, τελικά, για ολόκληρο τον κόσμο. Το σύνθημα του America Fisrt είναι εξ υπαρχής προβληματικό, αφού ήδη η Αμερική είναι η ισχυρότερη και πλουσιότερη χώρα στον πλανήτη. Αν έχεις αυτά τα δύο, δεν μπορείς μονόπλευρα να ζητάς περισσότερα, αλλά οφείλεις να αναλάβεις και τις ευθύνες που σου αναλογούν. Αν αυτό δεν το συνειδητοποιήσει σύντομα, ίσως οδηγήσει τη χώρα του και τον κόσμο ολόκληρο στην άβυσσο.

Τότε τον Χίτλερ το ανέχθηκαν οι άβουλοι ηγέτες της Γαλλίας και της Βρετανίας, Νταλαντιέ και Τσάμπερλαιν, αντίστοιχα. Υπάρχουν σήμερα πολιτικοί ηγέτες, κυρίως στην ΕΕ, να σταθούν απέναντι στον Τραμπ; Κάποτε η Αμερική επί Φραγκλίνου Ρούσβελντ στάθηκε δίπλα στην Ευρώπη και τη βοήθησε να αντιμετωπίσει το Χιτλερισμό και τον Σταλινισμό. Σήμερα η Ευρώπη οφείλει να στηρίξει την Αμερική να αντιμετωπίσει τον εθνικισμό και το χυδαίο λαϊκισμό που εκπέμπει ο Τραμπισμός.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 26.01.2025

Πηγή: ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ: ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΆΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΦΆΡΣΑ