Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΣΩΝ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Ο κόσμος, οι γειτονικές μας χώρες και η πατρίδα μας πρέπει να κυβερνώνται από λογικούς ανθρώπους…
Ανθρώπους ευαίσθητους, που σέβονται τη δημοκρατία και την ελευθερία, που θέτουν σε προτεραιότητα τα ανθρώπινα δικαιώματα…
Ανθρώπους που δεν τυφλώνονται από την απληστία, που στηρίζονται στη φιλία και όχι στον θυμό…
Καλοί άνθρωποι πρέπει να κυβερνούν…
Όμως το να είσαι «καλός» δεν αρκεί!
Χρειαζόμαστε ηγέτες γνωστικά καταρτισμένους, μορφωμένους, πολιτισμένους.
Εκείνους που δεσμεύονται για την ειρήνη και ακολουθούν τον δρόμο της αλήθειας…
Φυσικά, χρειαζόμαστε ηγέτες που κατανοούν την ιστορία, το δίκαιο, την πολιτική και τη φιλοσοφία, αλλά ούτε αυτό αρκεί.
Χρειαζόμαστε ηγέτες που έχουν αγάπη για την ανθρωπότητα στην καρδιά τους…
Που πιστεύουν στην ισότητα, που δεν εγκαταλείπουν τη δικαιοσύνη, που δεν μένουν άφωνοι ή αδρανείς…
Ηγέτες που θέτουν τον άνθρωπο στο κέντρο της ζωής…
Όπως λέει ο ποιητής, «Ορκίζομαι πως / Καμιά σφαίρα / Κανένα ατσάλι / Κανένας τόπος / Καμιά σημαία / Και καμιά πατρίδα / Δεν είναι πιο ιερά από τον άνθρωπο…»
Μια τέτοια σοφία είναι αυτή που θα μας κρατήσει ασφαλείς…
***
Σκεφτείτε τις μεγάλες καταστροφές που υπέστη η ανθρωπότητα…
Ποιος ήταν υπεύθυνος;
Τα 70 εκατομμύρια θάνατοι που προκάλεσε ο Χίτλερ…
Η καταπίεση του Στάλιν που συνέτριψε τις ελευθερίες…
Η τυραννία του Μάο, ο φασισμός του Μουσολίνι, η αιματηρή κληρονομιά του Μιλόσεβιτς…
Ήταν όλοι ίδιοι.
Λάτρευαν την εξουσία!
Έγιναν τα μοναδικά κέντρα εξουσίας και ανέστειλαν το κράτος δικαίου.
Αυθαίρετες συλλήψεις, φιμωμένοι αντίπαλοι…
Επέλεξαν τη σύγκρουση αντί της διπλωματίας.
Καλλιέργησαν το μίσος αντί του διαλόγου.
Έκρυψαν την αλήθεια.
Νόμιζαν ότι μπορούσαν να κυβερνήσουν τρομοκρατώντας τον λαό.
Πάντα έδειχναν «εξωτερικές δυνάμεις».
Πόλωσαν τις κοινωνίες.
Μετέτρεψαν τον εθνικισμό σε αδιαμφισβήτητη πίστη.
Κάθε λάθος το σκέπαζαν με θρησκεία και παράδοση.
Ανακήρυξαν τον εαυτό τους «σωτήρες» και απαίτησαν πίστη.
Αγίασαν την υπακοή.
Δεν γνώριζαν όρια και εισέβαλαν σε άλλες χώρες.
***
Προσέξτε εκείνους που μιλούν τη γλώσσα της εχθρότητας ακόμη και όταν καταδικάζουν τον πόλεμο.
Εκείνους που εκχύνουν μίσος, δείχνουν με το δάχτυλο, διαιρούν και χωρίζουν…
Η ίδια νοοτροπία είναι ριζωμένη σε όλους τους.
Ενώ επικρίνουν τα όπλα, τα κανόνια και τα χαρακώματα των άλλων, στηρίζουν το μυαλό τους σε οχυρώματα, καλούν τον στρατό, καυχώνται για τα όπλα τους και χαιρετούν τα πολεμικά αεροπλάνα.
Τέτοιοι άνθρωποι δεν πιστεύουν στην αδελφοσύνη των λαών, αλλά στην υπεροχή της δικής τους φυλής.
Τρέφονται από τη σύγκρουση, όχι από την ειρήνη.
Η εχθρότητα είναι η τροφή τους…
Μοιράζονται την ίδια ανησυχία: βάζουν τη δική τους εξουσία πάνω από τη βούληση του λαού και τη δημοκρατία.
***
Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό ποιους επιλέγουν οι κοινωνίες, τι ακούν και ποιους ανέχονται.
Πάρτε στα σοβαρά εκείνους που θεωρούν την κριτική προδοσία.
Είναι επικίνδυνοι!
Προφυλαχτείτε από εκείνους που μιλούν πάντα για εχθρούς…
Θα σας οδηγήσουν στην καταστροφή!
Αν τους λείπει ικανότητα…
Αν τους λείπει γνώση, εμπειρία, αξιοπρέπεια και ακεραιότητα…
Κρατήστε τους μακριά από το μέλλον των αγαπημένων σας…
***
Αυτός ο γηραιός πλανήτης περνάει δύσκολες στιγμές.
Η διχασμένη μας πατρίδα είναι γεμάτη αβεβαιότητα για το μέλλον όπως ποτέ πριν.
Οι πλησιέστερες σε εμάς χώρες στερούνται τη δημοκρατία και την ελευθερία…
Όμως αυτό δεν πρέπει να συνεχιστεί…
Ο κόσμος, οι γειτονικές μας περιοχές και η χώρα μας πρέπει να κυβερνώνται από ανθρώπους με σωας τας φρένας…
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 23.06.2025