ΟΣΟΙ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΜΑΝΤΙΛΑ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ»

Η κρίση της μαντίλας, που πυροδότησε σοβαρή ένταση στη χώρα μας, με μετέφερε 20 χρόνια πίσω.

Πριν από 20 χρόνια, υπήρχε επίσης μια κρίση σχετικά με τη μαντίλα στη χώρα μας. Όσοι σήμερα διατείνονται ότι η μαντίλα πρέπει να αντιμετωπίζεται από την οπτική των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τότε βρίσκονταν στην πλευρά που αντιδρούσε στην είσοδο γυναικών με μαντίλα στα πανεπιστήμια, και μάλιστα δεν μπορούσαν καν να το ανεχτούν.

Τη δεκαετία του 2000, νέοι που δεν μπορούσαν να φοιτήσουν ελεύθερα με μαντίλα στα πανεπιστήμια της Τουρκίας, έρχονταν στην Κύπρο για να αποκτήσουν πανεπιστημιακή μόρφωση.

Εκείνη την εποχή δίδασκα στο Πανεπιστήμιο Ανατολικής Μεσογείου. Ήμουν από εκείνους που συνέβαλαν στην εκπαίδευση πολλών φοιτητριών με μαντίλα, αλλά και από εκείνους που έμαθαν πολλά από αυτές.

Ήταν μια εποχή που όσες φορούσαν μαντίλα περιθωριοποιούνταν, ενώ όσοι τις περιφρονούσαν επιβραβεύονταν. Οι Τουρκοκύπριοι δεν είχαν πρόβλημα με τη μαντίλα. Θυμάμαι επίσης ότι πολλοί άνθρωποι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να διασφαλίσουν ότι αυτές οι γυναίκες αντιμετωπίζονταν με σεβασμό.

Τα γραπτά των φοιτητριών μας με μαντίλα σχετικά με τις εμπειρίες τους, ακόμη και μετά την αποφοίτησή τους, συνέβαλαν και συνεχίζουν να συμβάλλουν στη διεύρυνση της οπτικής μας.

Η Κύπρος, όπου επιδίωκαν να παραμείνουν για περισσότερο καιρό μετά την αποφοίτησή τους επειδή ένιωθαν πιο ελεύθερες, σήμερα δαιμονοποιείται ως εχθρική προς τη μαντίλα.

Οι Τουρκοκύπριοι, που προσπάθησαν να μην τους κάνουν να νιώσουν τον αποκλεισμό που βίωσαν στη χώρα τους, σήμερα παρουσιάζονται ως εχθροί της μαντίλας.

Ήταν άραγε απαλλαγμένες από κάθε πίεση στην Κύπρο εκείνη την εποχή; Όχι. Γίναμε μάρτυρες του πρύτανη πανεπιστημίου που μπήκε στο σχολικό λεωφορείο και τις πέταξε έξω τραβώντας τες από τα μαλλιά. Οι σημερινοί κραυγάζοντες, εκείνες τις μέρες είχαν κρυφτεί στο καβούκι τους και παρακολουθούσαν σιωπηλά. Τα αρχεία των εφημερίδων είναι μάρτυρες εκείνων των ημερών.

Υπήρξαμε επίσης μάρτυρες πιέσεων προς τα πανεπιστήμια ώστε να μην επιτρέπουν στις φοιτήτριες με μαντίλα να συμμετέχουν στις εξετάσεις, και αυτές οι πιέσεις έβρισκαν ανταπόκριση σε πολλά ιδρύματα.

Οι αριστεροί διανοούμενοι που τότε επέλεξαν να μην διεξάγουν εξετάσεις αλλά να αξιολογούν τους φοιτητές βάσει εργασιών, προσπαθώντας να τους γλιτώσουν από την ανθρώπινη κακία, σήμερα βρίσκονται υπό επίθεση. Οι σημερινές επιθέσεις αποσκοπούν στη δημιουργία κοινωνικής έντασης. Ασφαλώς δεν πρόκειται να εμπιστευτούμε εκείνους που πριν 20 χρόνια σιωπούσαν μπροστά στην παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και μάλιστα ανέπτυσσαν ρητορική σύμφωνη με την τότε τουρκική κυβέρνηση και υποστήριζαν τις απαγορεύσεις, όταν σήμερα υπερασπίζονται τη μαντίλα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως ανθρώπινο δικαίωμα.

Αυτοί που σήμερα υπερασπίζονται τη μαντίλα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως ανθρώπινο δικαίωμα, πρέπει να έχουν ξεχάσει ότι εμείς θυμόμαστε πώς πριν 20 χρόνια, από εθνικιστική σκοπιά, έβλεπαν τη μαντίλα ως εχθρό της δημοκρατίας του Ατατούρκ.

Όσοι συμπεριφέρονται ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στην εξουσία στην Τουρκία και διαμορφώνουν την πολιτική τους αναλόγως, κάνουν μεγάλο λάθος αν νομίζουν ότι μπορούν να καλύψουν τη ντροπή τους περιθωριοποιώντας διαρκώς εκείνους που διατήρησαν την ίδια στάση σε όλη τους τη ζωή.

Βλέπουμε και καταδικάζουμε τη ντροπή όλων σας. Ήταν οι φανατικές σας αντιλήψεις που εμπόδισαν τις μητέρες των παιδιών που χρησιμοποιείτε για τα πολιτικά σας παιχνίδια να σπουδάσουν ελεύθερα στο πανεπιστήμιο.

Δυστυχώς, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι πολλές συμπεριφορές που θεωρώ ανειλικρινείς γίνονται για πολιτικό όφελος. Αυτοί που χθες κοιμόντουσαν, σήμερα με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους για τη μαντίλα προσποιούνται ότι υπερασπίζονται τα δικαιώματα μιας συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας, ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούν να στείλουν μήνυμα στην τουρκική κυβέρνηση ότι «εγώ υπερασπίζομαι καλύτερα την πολιτική σας».

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχουν άλλες ανησυχίες.

Η κλασική παράδοση επανεμφανίστηκε και είμαστε εκτεθειμένοι στις προσβολές εκείνων που δεν γνωρίζουν την Κύπρο και τους Τουρκοκύπριους. Το χειρότερο είναι ότι έχουμε μια κυβέρνηση που παραμένει σιωπηλή σε όλα αυτά και μάλιστα επιδιώκει να αποκομίσει πολιτικό όφελος παρακολουθώντας την κλιμάκωση της έντασης που έχει δημιουργηθεί.

Οι κύριοι υπαίτιοι αυτής της κατάστασης είναι ο Πρόεδρος, ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί. Πώς θα μπορέσετε να μας κοιτάξετε στα μάτια όταν συνεχίζετε να ανέχεστε τις προσβολές κατά των Τουρκοκυπρίων, και μάλιστα ενθαρρύνετε αυτές τις απρεπείς συμπεριφορές;

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 14.04.2025.

Πηγή: ΟΣΟΙ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΜΑΝΤΙΛΑ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ»