ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ «ΚΟΥΛΙΓΙΕ»;
Ούτε αυτή η αλήθεια αναφέρθηκε στα εγκαίνια, ούτε είχε ειπωθεί κάτι για τον τίτλο ιδιοκτησίας προηγουμένως.
Η ιδιοκτησία του «Κουλιγιέ» παραμένει μυστικό, καλυμμένο με παχιές τιρκουάζ κουρτίνες.
Φυσικά, το διερευνήσαμε. Βυθιστήκαμε σε χάρτες, τίτλους και παλιά αρχεία…
Και η εικόνα που αναδύθηκε: 639.475 τετραγωνικά μέτρα χάους!
Σημαντικό κομμάτι της γης ανήκει σε μια αρμένικη οικογένεια. Οι νόμιμοι ιδιοκτήτες ζουν στο εξωτερικό· προσπάθησαν να επικοινωνήσουν, επιχείρησαν να αγοράσουν τη γη, αλλά δεν κατέστη δυνατή η επίτευξη συμφωνίας.
Αυτά είναι τα λόγια που έχουμε ακούσει.
Πληροφορίες που δεν ξεπερνούν τις φήμες.
Κανείς δεν μιλάει με απόλυτο τρόπο.
Κανείς δεν μπορεί να πει, “Αυτό είναι.”
Όλοι είναι λίγο ντροπαλοί, λίγο αμήχανοι…
Αλλά γνωρίζουμε: Το όνομα ενός Αρμένιου πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι εγγεγραμμένο στη γη αυτής της τεράστιας κατασκευής!
Το οικόπεδο των 9 στρεμμάτων ανήκει σε έναν Τουρκοκύπριο· είναι ιδιωτική περιουσία…
Ο ιδιοκτήτης αγόρασε τη γη το 1973. Ένα χρόνο αργότερα, ο στρατός περίφραξε την περιοχή. Πριν ξεκινήσει η κατασκευή του συγκροτήματος, εκδόθηκε απόφαση απαλλοτρίωσης. Στη συνέχεια έγινε αντικείμενο δικαστικής διαμάχης…
Όσα έχουμε αναφέρει μέχρι στιγμής αφορούν το βόρειο τμήμα: το «Προεδρικό Μέγαρο» και το «Κοινοβούλιο» που εγκαινιάστηκαν πρόσφατα.
Τι γίνεται με την απέναντι πλευρά;
Εκείνο το μέρος που ονομάζεται «Κήπος του Λαού»;
Το πάρκο, το τζαμί, το μονοπάτι περιπάτου…
Αυτές οι περιοχές είναι επίσης ελληνοκυπριακή γη!
Ωστόσο, η ερώτησή μας σχετικά με αυτή την περιοχή είναι ακόμη πιο συγκεκριμένη: Σε ποιον ανήκει;
Κανείς δεν γνωρίζει.
Θα διαφωτίσει η «Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας» το κοινό και τον κόσμο σε αυτό το θέμα; Η αλήθεια σίγουρα θα αποκαλυφθεί σύντομα…
***
Ακριβώς όταν το ζήτημα της «ιδιοκτησίας» βρίσκεται τόσο στο επίκεντρο…
Τουλάχιστον, τα κτίρια θα έπρεπε να έχουν ανεγερθεί σε τόπο απαλλαγμένο από διαφωνίες και προβλήματα…
Παρόλα αυτά, η κατασκευή είναι παράνομη, οι λεπτομέρειες του έργου παραμένουν άγνωστες, ο αρχιτέκτονας είναι «πολίτης εξαίρεσης», και κάθε κανονισμός και έθιμο έχει παραβιαστεί…
Ένας «πράσινος χώρος» που δεν βρίσκεται καν υπό τη δικαιοδοσία του δήμου.
Μέσα σε όλα αυτά, ποιος νοιάζεται για τίτλους, ιδιοκτησίες, δικαιώματα και νόμους…
***
Εκείνοι που κατέχουν πολλή περιουσία, περιουσιακά στοιχεία και λάφυρα που ανήκουν σε Ελληνοκύπριους—ειδικά χωρίς καμία «ισοδύναμη» αποζημίωση—τώρα ρωτούν: “Αν πάμε στο νότο, είναι πιθανό να συλληφθούμε;”
Προς το παρόν, δεν νομίζω…
Ωστόσο, αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι, ο κίνδυνος είναι μεγάλος…
Επειδή υπάρχει πρόβλημα, και αν δεν καθίσετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αν δεν θέλετε λύση, και αν δεν αναγνωρίζετε τη γη… Με άλλα λόγια, αν η νοοτροπία της κατάκτησης έχει αντικαταστήσει τη διπλωματία και τη διαπραγμάτευση…
Τότε, τι μας απομένει;
Καυχιέστε, “Δεν θα συζητήσω ομοσπονδιακή λύση, δεν θα διαπραγματευτώ, δεν αναγνωρίζω την πλατφόρμα των Ηνωμένων Εθνών.” “Έχω το δικό μου κράτος, ελάτε να συνεργαστείτε μαζί μου…”.
Και τώρα, σας λένε: “Η γη που αποκαλείτε ‘δικό σας κράτος’ είναι δική μου”.
Σε απάντηση, δεν μπορείτε να πείτε, “Αυτό είναι ψέμα!”
Οι πραγματικοί ένοχοι είναι οι διχαστικοί, αποσχιστικοί, προσαρτητικοί πολιτικοί ηγέτες.
Όσο δεν φεύγουν και όσο αυτή η νοοτροπία δεν εξαφανίζεται…
Ο λαός μας δεν θα μπορεί να περάσει στο νότο, θα φοβάται να πάει στην Ευρώπη…
Θα είναι εντελώς παγιδευμένος εδώ με τον φόβο ενός «Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης»…
Αν αυτή η πολιτική δεν αλλάξει και δεν βρεθεί λύση…
Ο κίνδυνος, η ανησυχία, η απομόνωση και το άγχος θα παραμείνουν…
Όσο για τον τίτλο ιδιοκτησίας του «Κουλιγιέ»…
Τι θα γίνει αν αποδειχθεί ότι η γη του τζαμιού ανήκει στην εκκλησία;
Αυτό το οικόπεδο φαίνεται να είναι ένθερμος υποστηρικτής των ‘Ελληνοκυπρίων’.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 05.05.2025