ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΔΕΑ
Πως η προεδρία της ΕΕ μπορεί να γίνει το άλλοθι της στασιμότητας
Με τον καθορισμό της πρώτης συνάντησης Χριστοδουλίδη-Έρχιουρμαν την ερχόμενη Πέμπτη, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στο Κυπριακό. Εάν, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ο τουρκοκύπριος ηγέτης πήρε παρασκηνιακώς την έγκριση του Ερντογάν να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις υπό τον όρο (που είναι και δικός του) μια τυχόν νέα αποτυχία να μην οδηγήσει πίσω στο σημερινό στάτους κβο, είναι προφανές πως ο κ. Έρχιουρμαν θα θέλει να σπρώξει -ενδεχομένως και άμεσα- τις διαδικασίες.
Εδώ όμως προκύπτει ένα μεγάλο ζήτημα για τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Θα αφήσει το δικό του μεγάλο project της κυπριακής προεδρίας της ΕΕ για να ασχοληθεί με το Κυπριακό; Προσωπική μου άποψη είναι πως όχι. Μας χωρίζουν δύο μόνο μήνες από την πανηγυρική ανάληψη του «πρώτου ρόλου» στην Ευρώπη από τον Πρόεδρο και είμαι βέβαιος ότι δεν θα ήθελε επ’ ουδενί λόγω να περιπλέξει αυτή τη στιγμή τις προτεραιότητές του. Μου θυμίζει λίγο τη θέση του Τάσσου Παπαδόπουλου το 2004 όταν, ανάμεσα στις πολλές άλλες ενστάσεις του για το σχέδιο Ανάν, προέβαλε και το επιχείρημα «σε λίγες μέρες μπαίνουμε στην ΕΕ όπου όλα θα αλλάξουν, γιατί να βιαστούμε;». Κάπως έτσι πιστεύω το αντιλαμβάνεται και ο κ. Χριστοδουλίδης. «Σε λίγες μέρες αναλαμβάνουμε την προεδρία της ΕΕ, θα διαμορφώσουμε νέα γεωπολιτικά δεδομένα, γιατί να βιαστούμε;».
Στην περίπτωση που οι διεθνείς παίκτες (ΟΗΕ, ΗΠΑ, ΕΕ) του κάνουν το χατίρι, το Κυπριακό θα πάρει αναβολή για έξι μήνες. Η όποια δυναμική υπάρχει σήμερα από την πρόθεση Έρχιουρμαν (η οποία ασφαλώς χρήζει επαλήθευσης) για επιστροφή στο σημείο που μείναμε στο Κραν Μοντανά, θα εξανεμιστεί. Και θα εξαφανιστεί εντελώς εάν μέσα από την προεδρία της ΕΕ η Κύπρος δείξει πως βλέπει προς άλλες κατευθύνσεις. Μήπως όμως η προεδρία, αντί για άλλοθι στασιμότητας, θα μπορούσε να μετατραπεί στον πυρήνα θεαματικών εξελίξεων στο Κυπριακό;
Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης ανακοίνωσε την πρόθεσή του να καλέσει τον Ταγίπ Ερντογάν στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ που θα γίνει στη Λευκωσία. Μια πρόσκληση που -υπό τις παρούσες συνθήκες- δεν θα τύχει καμίας ανταπόκρισης. Τι θα συνέβαινε όμως εάν ο κ. Χριστοδουλίδης προσκαλούσε τον Ερντογάν αλλά και τον τουρκοκύπριο ηγέτη σε ένα τετ-α-τετ με τους Ευρωπαίους;
Εκεί όπου, συγκροτημένα και αποφασιστικά η ΕΕ θα μπορούσε να καταστήσει σαφείς τις θέσεις της ότι:
* Δεν υπάρχει περίπτωση αναγνώρισης δύο κρατών στην Κύπρο
* Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι και θα παραμείνει μέλος της ΕΕ ως ένα και μόνο κράτος
* Η Κύπρος δεν έχει ανάγκη ξένων εγγυήσεων και στρατευμάτων όντας μέλος της ΕΕ
* Η ΕΕ έχει τους τρόπους και τους μηχανισμούς να βοηθήσει στη λειτουργικότητα της λύσης που θα καταλήξουν οι δύο πλευρές
* Η Τουρκία έχει πολλά να κερδίσει στις σχέσεις της με την ΕΕ αν φύγει από τη μέση το αγκάθι του Κυπριακού.
Ξέρω, σε κάποιους έχουν ήδη σηκωθεί οι τρίχες της κεφαλής. Θα αρχίσουν τα «θα αναγνωρίσουμε το ψευδοκράτος αν καλέσουμε τον Έρχιουρμαν»… Όπως θα το αναγνωρίζαμε αν οι Ελληνοκύπριοι περνούσαν στα κατεχόμενα με διαβατήριο. Θυμάστε;
Η προεδρία της ΕΕ μπορεί να γίνει το άλλοθι της στασιμότητας. Μπορεί όμως να μετατραπεί και στον καταλύτη ιστορικών εξελίξεων. Εξαρτάται όμως πάντα, ποιες προτεραιότητες έχει ο καθένας.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 17.11.2025