ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
«Πρέπει να φοβάσαι, παιδί μου. Έτσι θα γίνεις νομοταγής πολίτης», έγραψε κάποτε ο σπουδαίος Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Πολ Σαρτρ (1905-1980), συμβουλή που πάει γάντι σε όποιον αμφισβητεί το σύστημα. Το σύστημα που στην Κύπρο έφτασε στον κολοφώνα της δόξας του -αλλά και του δικού του φόβου για τυχόν πτώση- και έστειλε στο εδώλιο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, πρώτα ένα τέως υπουργό, τον Μάριο Δημητριάδη για το σκάνδαλο των «χρυσών διαβατηρίων» και δια τον φόβο της έκθεσης Ιουλίου της Κομισιόν και τον Γενικό Ελεγκτή της Κυπριακής Δημοκρατίας Οδυσσέα Μιχαηλίδη για «ανάρμοστη συμπεριφορά», διότι το ένα μετά το άλλο εμφανίζονται τα αποστήματα που άφησε πίσω του ο τέως πρόεδρος, όπως π.χ. το Τερματικό του Βασιλικού! Παρενθετικά σημειώνω ότι με τον Γενικό Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη συγκρούστηκα μερικές φορές και του «αφιέρωσα» μάλιστα και μια κυριακάτικη στήλη μου. Γράφοντας και περιγράφοντας τον τρόπο που ανέλεγκτά και άγαρμπα κατά την αντίληψη μου, πατούσε κόκκινες γραμμές και άφηνε εκτεθειμένο κόσμο που δεν έπρεπε. Έγραφα φυσικά με την προσήκουσα ευγένεια που απαιτείται από ένα δημοσιογράφο που σέβεται το λειτούργημα του και την εξαιρετικά πλούσια γλώσσα που υπηρετεί και που είναι εντεταλμένος ως εκ της αποστολής του να αποκαλύπτει αλλά και να κριτικάρει τους όποιους δημόσιους λειτουργούς, κρατικούς και κομματικούς αξιωματούχους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυθαιρετούν.
Το σύστημα, λοιπόν, έστειλε ένα κορυφαίο θεσμικό αξιωματούχο, τον Γενικό Ελεγκτή, τον οποίο και διόρισε πριν από 10 χρόνια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας -συνεπώς πολιτικός διορισμός- στο εδώλιο του δικαστηρίου αν και δεν αντιμετώπιζε το όποιο ποινικό αδίκημα όπως ο πρώην Βοηθός Εισαγγελεάς Ρίκκος Ερωτοκρίτου. Και οι οκτώ δικαστές (δίκην δημίου) τον καρατόμησαν, όπως ο ίδιος χαρακτήρισε την παύση-απόλυση του. Ο γνωστός στη Λευκωσία δικηγόρος Μιχάλης Παρασκευάς, δήλωσε ότι είναι λάθος να λαμβάνονται πολιτικές αποφάσεις από μη πολιτικά πρόσωπα, υπενθυμίζοντας ότι ο διορισμός Οδυσσέα Μιχαηλίδη ήταν πολιτικός. Οι 8 δικαστές του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, σαφώς κατά την άποψη μου προασπίστηκαν τους διορισθέντες από τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, Γενικό Εισαγγελέα Γιώργο Σαββίδη και τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα Σάββα Αγγελίδη. Γιατί; Μα για να προστατεύσουν προφανώς το πλέον διεφθαρμένο σύστημα διαπλοκής και σκανδάλων που βιώνει η Κύπρος, κατά τους δικούς μου ισχυρισμούς κι εκείνους των Panama Papers και της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητικών Δημοσιογράφων (ICIJ-International Consortium of Investigative Journalists) υπό τον τίτλο «Cyprus Confidential», δια των οποίων κατηγορείται ο τομέας των επαγγελματικών υπηρεσιών της χώρας μας για παράκαμψη κυρώσεων και διευκολύνσεις σε Ρώσους ολιγάρχες.
Εδώ πια το θέμα της δημόσιας συζήτησης δεν είναι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, διότι έχει παυθεί τελεσίδικα. Το θέμα είναι κατά πόσον το Ανώτατο το ίδιο μένει εκτεθειμένο για «ανάρμοστη συμπεριφορά»; Θα παραθέσω μερικά παραδείγματα και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. Πριν από πέντε χρόνια έγραφα στην «Κ» για την υπόθεση Μύρωνα Νικολάτου τα εξής: «Συνελήφθη κλέπτων οπώρας», ο Πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου Μύρων Νικολάτος από τον Γενικό Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας Κώστα Κληρίδη. Όσο κι αν αυτό στην περίπτωσή μας ακούγεται ως υπερβολή, ποιητική αδεία, είναι πολύ πιο ήπιο από ό,τι η βαρύτατη μομφή (για να πούμε το ελάχιστο), που διατυπώθηκε στη δήλωση του Κώστα Κληρίδη (15/01/2019) κατά του Μύρωνα Νικολάτου, ο οποίος κατά τα ευρωπαϊκά ειωθότα, την εκτίμησή μας αλλά και κυρίως κατά την κοινή λογική, θα πρέπει να υποβάλει άμεσα την παραίτησή του και ενδεχομένως να λογοδοτήσει ενώπιον δικαστηρίου.» Σημειώνουμε ότι η περίπτωση ήταν ότι ενώ ο κ. Νικολατος δίκαζε υποθέσεις μιας τραπεζας, στο παρασκήνιο έκαμε διακανονισμό μαζί της για υποθέσεις που κατ’ ισχυρισμό αφορούσαν τη θυγατέρα του και την αδελφή του. Φυσικά και ο κ. Νικολάτος δεν παραιτήθηκε αλλά ούτε και οι συνάδελφοι του στο Ανώτατο ένοιωσαν την ανάγκη να μην γράψουν τους φορολογούμενους πολίτες στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και να επικρίνουν τον Πρόεδρο τους, έστω για την τιμή των δικών τους όπλων. Μην ψάξετε το σχετικό άρθρο διότι διαγράφηκε από το αρχείο της εφημερίδας… Ειρήσθω εν παρόδω, ο κ. Νικολάτος βγήκε αλώβητος στη σύνταξη το 2020!
Μια δεύτερη περίπτωση, που το Ανώτατο μπορεί να ελεγχθεί για «ανάρμοστη συμπεριφορά» είναι αυτή αγνοουμένων του 1974, όταν δηλαδή το ΕΔΑΔ στις 31.08.2021 διατύπωσε την παρακάτω μομφή κατά του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου: «Το Δικαστήριο (ΕΔΑΔ) ανησυχεί επίσης για την αναφορά του Ανώτατου Δικαστηρίου (της Κύπρου) στις ανώνυμες “πολιτικές διαστάσεις” του ζητήματος ως δικαιολογία για την καθυστέρηση της εξέτασης», για την υπόθεση που ήρωα του 1974, Χριστοφή Βασιλείου Ππασιά. Εκείνο που έγραψα τότε ήταν πως «είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι ο Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης δεν διάβασε την απόφαση του ΕΔΑΔ ή δεν φρόντισε τουλάχιστον να ενημερωθεί για το περιεχόμενο της πριν βγει να πει ότι «η Νομική Υπηρεσία θα αξιολογήσει την απόφαση», για έναν 29χρονο οικογενειάρχη από την Ξυλοφάγου, που όντας τραυματίας κατά τον πρώτο γύρο της τουρκικής εισβολής, αντί να μείνει στο σπίτι του να αποθεραπευθεί, επέστρεψε στο φυλάκιο του στον Ιππόδρομο στη Λευκωσία, απέναντι από το τότε στρατόπεδο της ΤΟΥΡΔΥΚ. Εκεί σύμφωνα με μαρτυρίες που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, συνελήφθη ζωντανός στις 14 Αυγούστου 1974 από τους εισβολείς, βασανίστηκε και εκτελέστηκε δια τυφεκισμού στο στόμα! Αυτή την περίπτωση θα αξιολογήσει η -διαχρονική εκτεθειμένη κατά την εκτίμηση μου- Νομική Υπηρεσία, σύμφωνα με τον Εκπρόσωπο του κράτους, για το οποίο έδωσε τη ζωή του ο Ππασιάς αφήνοντας πίσω σύζυγο και τρία ανήλικα τέκνα. Τη Νομική Υπηρεσία που πριν 11 χρόνια (το 2010) εφεσίβαλε την -από 50 σελίδες εμβριθέστατη και συγκλονιστική- πρωτόδικη απόφαση του δικαστή Φοίβου Ζωμενή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και κατέθεσε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο -αμετροεπώς κατά την ταπεινή μου άποψη- ακύρωσε την πρωτόδικη απόφαση; Αυτά τα ανομολόγητα δικαστικά περίεργα, έγιναν για να χάσουν τώρα όλοι μαζί στο ΕΔΑΔ, και άνευ στεναχώριας και κυρίως άνευ ΣΥΓΝΩΜΗΣ, να εξουσιοδοτήσουν τον άπειρο μεν αδικαιολόγητο δε Κυβερνητικό Εκπρόσωπο (Μ. Πελεκάνο) να δηλώσει ότι «η Νομική Υπηρεσία, θα αξιολογήσει την απόφαση και όσα προκύπτουν από αυτήν»; Αντιλαμβάνεται κανείς ποιων η συμπεριφορά είναι μάλλον διαχρονικά ανάρμοστη και ότι την πληρώνουν πάντα οι πληβείοι που γίνονται λίπος στα γρανάζια της κρεατομηχανής του συστήματος.
Πηγή: Η ΑΝΑΡΜΟΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΙ Η ΚΡΕΑΤΟΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
