ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Το βράδυ του Σαββάτου βρεθήκαμε στην Αγγλίσια – Αγγλισίδες, ή «Άκσου» [Aksu] όπως την αποκαλούσε η ΤΜΤ το 1958, ένα από τα μικτά χωριά πριν το 1974 στην περιοχή της Λάρνακας στην Κύπρο!
-*-*-
Όταν η Κύπρος βρισκόταν υπό την οθωμανική κυριαρχία, το όνομα του χωριού αυτού καταγράφηκε ως «Ιχλίσδες»…
-*-*-
Αν και υπάρχουν διάφορες «ιστορίες» για το πώς προέκυψε το όνομα Αγγλίσια, ή Αγγλισίδες, μια από αυτές είναι για έναν Άγγλο που, μια φορά κι έναν καιρό, έχασε τη γυναίκα του κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο χωριό και γύριζε λέγοντας, «Αγγλισίδες», δηλαδή «Είδατε μια Αγγλίδα;»…
-*-*-
Μετά από εκείνη την ημέρα, το χωριό πήρε αυτό το όνομα…
-*-*-
Οι Τουρκοκύπριοι εξακολουθούν να την αποκαλούν Αγγλίσια- το κανονικό όνομα είναι Αγγλισίδες… Η ονομασία Άκσου είναι μια «πλασματική» διεκδίκηση, όπως είναι και η «διεκδίκηση μας για ένα ισότιμο κυρίαρχο κράτος»…
-*-*-
Τέλος πάντων…
Οι Αγγλισίδες, 17 χιλιόμετρα δυτικά της Λάρνακας, πολύ κοντά στην Κοφίνου, είναι ένα άψογο χωριό όπως όλα τα χωριά της Κυπριακής Δημοκρατίας…
-*-*-
Αυτό που είδα και παρατήρησα στις Αγγλισίδες με έκανε να πω, για άλλη μια φορά:
«Όσο πικρά κι αν ήταν τα γεγονότα του παρελθόντος, αν ένας Ελληνοκύπριος/μια Ελληνοκύπρια με σώας τας φρένας αποδέχεται ένα ομοσπονδιακό κράτος και πολιτική ισότητα με τους Τουρκοκύπριους που έχουν παραμείνει ζωντανοί και στο νησί, λυπάμαι, αλλά είναι και ηλίθιος/α και ανόητος/η…».
-*-*-
Σοβαρά, γιατί να μοιραστούν τη χώρα;
Με ποιον πρέπει να τη μοιραστούν;
Με τους Τουρκοκύπριους;
-*-*-
Ποιους Τουρκοκύπριους;
Αυτούς που ονομάστηκαν «Τουρκοκύπριοι» από τον κ. Τζεβντέτ Γιλμάζ [Cevdet Yılmaz] και τον κ. Φουάτ Οκτάι [Fuat Oktay];
-*-*-
Ααααα, μήπως είναι εκείνος στον οποίον αναφέρονται στη θέση του «κυρίαρχου και ισότιμου τουρκοκυπριακού κράτους» η οποία βρήκε υπεράσπιση με τον διορισμό, συγγνώμη, την εκλογή του Ερσίν Τατάρ;
Όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ζεκί Μπεσικτέπελι [Zeki Beşiktepeli]: «Δεν υπάρχει έδαφος! Πώς θα υπάρξει κράτος χωρίς έδαφος;»
-*-*-
Η Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας (ΕΑΠ) θα πείσει τους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες ακινήτων, αυτοί θα συμφωνήσουν με τους όρους και θα πουλήσουν τις περιουσίες τους, και εσείς θα χτίσετε ένα ξεχωριστό κράτος πάνω σε αυτές;
Ας μιλήσουμε για εκείνα τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια!
Έχετε τα χρήματα για να πληρώσετε;
-*-*-
Ή, προσπαθείτε να πείσετε όλο τον κόσμο φωνάζοντας: «Τα πήρα με αίμα, είναι δικά μου, υπάρχει κανείς που θα με αμφισβητήσει;».
-*-*-
Επιτρέψτε μου να σας μιλήσω για κάποια θέματα και πάρτε τη δική σας απόφαση…
Η Αγγλίσια είναι πολύ διάσημη για τις ελιές της…
Σε αυτό το χωριό, το βράδυ του Σαββάτου, οργανώθηκε μια εκδήλωση που ονομάζεται «Γιορτή της Ελιάς» και ήμασταν καλεσμένοι…
-*-*-
Η συγκέντρωση έλαβε χώρα στον κήπο του σχολείου του χωριού. Ήρθε ένας πολύ διάσημος Ελληνοκύπριος μουσικός, κεμπάπ, ελιές, μεζέδες, ποτά, η οργάνωση ήταν πολύ καλά μελετημένη και όλοι χόρευαν…
Περίπου χίλιοι άνθρωποι…
Όλοι είναι Κύπριοι!
Οι χοροί είναι κυπριακοί!
Όχι από τη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα!
-*-*-
Ο Έλληνας Πρέσβης στη Λευκωσία δεν είναι ο κύριος προσκεκλημένος της γιορτής – στην πραγματικότητα, είμαι σίγουρος ότι δεν το ξέρει καν!
Ο Έλληνας Πρέσβης δεν ήρθε στο χωριό με έναν υπουργό και να πει: «Θα επισκευάσουμε τους δρόμους σας, θα σας φέρουμε νερό, θα αγοράσουμε τις ελιές σας»!
-*-*-
Η Αννίτα Δημητρίου-γεννημένη το 1985 στους Τρούλλους της Λάρνακας-η πρώτη γυναίκα και νεαρότερη πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων αλλά και του ΔΗΣΥ, του μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος της χώρας, παρακολούθησε τη βραδιά ως απλή προσκεκλημένη…
-*-*-
Δεν ήρθε με υπηρεσιακό όχημα με σοφέρ και σωματοφύλακες…
Φυσικά είχε σωματοφύλακα, ίσως και οδηγό, αλλά δεν επέδειξε τίποτα από αυτά σε κανέναν…
Ούτε έβγαλε λόγο…
Κανείς δεν την έγλειψε, δεν είπε σε κανέναν: «θα σας κάνουμε πολίτες, θα προσλάβουμε το παιδί σας, βρήκαμε θέση για τη νύφη σας στη Συνεργατική, μην ανησυχείτε, το δάνειό σας είναι έτοιμο»…
-*-*-
Ο συνάδελφός μου εδώ και 35 χρόνια, φίλος δημοσιογράφος Χάρουν Ντένιζκαν [Harun Denizkan], η σύζυγός του, η σύζυγός μου και εγώ ήμασταν καλεσμένοι του Μιχάλη Ανδρέου, ενός επιχειρηματία από την Αγγλίσια…
-*-*-
Ο Μιχάλης Ανδρέου ήταν ο κύριος χορηγός αυτής της εκδήλωσης στο χωριό του, και εκείνο το βράδυ, ήταν επίσης τα γενέθλιά του…
-*-*-
Η Αννίτα Δημητρίου επίσης γιόρτασε τα γενέθλιά της- ήρθε στο τραπέζι μας και είπε, «πολύ χαίρομαι που σας γνωρίζω» όταν έμαθε ότι είμαστε Τουρκοκύπριοι…
Χωρίς σωματοφύλακα, χωρίς μεγαλεία, χωρίς να κάνει επίδειξη…
-*-*-
Η μουχτάρενα του χωριού ευχαρίστησε όλους όσους συνέβαλαν στη διοργάνωση της εκδήλωσης, αλλά πρώτα και κύρια ευχαρίστησε τον κύριο χορηγό, τον Μιχάλη Ανδρέου…
-*-*-
Πόσοι από τους πλούσιους ανθρώπους της ΤΔΒΚ θα ήταν χορηγοί μιας τέτοιας εκδήλωσης στο χωριό τους;
Φυσικά, υπάρχουν εκείνοι που κάνουν σημαντικές συνεισφορές, αλλά πόσοι άνθρωποι έχουν απομείνει στην ΤΔΒΚ που μπορούν να δείξουν το όνομα, ή τη διεύθυνση του χωριού τους σε ένα χάρτη της «Κύπρου»;
-*-*-
Πόσοι άνθρωποι στην ΤΔΒΚ έχουν έναν δεσμό αγάπης με το χωριό τους;
-*-*-
Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να αναλύσουμε τον πληθυσμό της ΤΔΒΚ, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτα;
Καταρχάς, ένα σημαντικό μέρος των «Τουρκοκυπρίων» που είναι ακόμα ζωντανοί και ζουν στην ΤΔΒΚ είναι πρόσφυγες από το Νότο…
Και το «χωριό» τουλάχιστον του 80% αυτών που ζουν στην ΤΔΒΚ -είτε είναι πολίτες, είτε όχι- βρίσκεται είτε στην Ανατολία, είτε ίσως στο Μπαγκλαντές, είτε σε κάποια άλλη χώρα της Αφρικής…
-*-*-
Στόχος μου δεν είναι να κάνω διακρίσεις, ούτε να γίνω ρατσιστής!
Στόχος μου είναι να εξηγήσω ότι οι Ελληνοκύπριοι αγαπούν αυτή τη χώρα, αυτό το νησί και το κράτος τους πάρα πολύ, ότι είναι εξαιρετικά κτητικοί με όλα αυτά τα πράγματα και ότι εμείς, οι Τουρκοκύπριοι, είμαστε εξαντλημένοι ως κοινότητα…
-*-*-
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μια ακόμη παρατήρηση…
Το 1985, τη χρονιά που γεννήθηκε η Αννίτα Δημητρίου, Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο Κώστας και η Χριστίνα Αγαθοκλέους στην Αγγλίσια ίδρυσαν μια επιχείρηση με 10 χιλιάδες ελαιόδεντρα… Μια εταιρεία…
Ονόμασαν την εταιρεία «The King of Olives», δηλαδή «Ο Βασιλιάς της Ελιάς»…
-*-*-
Αυτή η εταιρεία βρίσκεται τώρα υπό τη διοίκηση της δεύτερης γενιάς…
Συγκομίζουν τα προϊόντα τους με «γιγαντιαίες μηχανές συλλογής ελιάς», παρόμοιες με τις μηχανές συγκομιδής σιτηρών, και παράγουν όλων των ειδών ελιές, ελαιόλαδο και άλλα είδη προϊόντων ελιάς, και τα πουλούν σε όλο τον κόσμο… Ο αριθμός των δέντρων έχει ξεπεράσει τις 125 χιλιάδες…
-*-*-
Συζητήσαμε με πολλούς Κύπριους…
Τίποτα δεν είναι πομπώδες, τίποτα δεν είναι φανταχτερό, επαναλαμβάνω…
Ένας κύριος με γυαλιά που καθόταν στο τραπέζι μας, ένας κύριος, ένας ευγενικός άνθρωπος, σηκώθηκε και χόρευε σε κάθε τραγούδι που του άρεσε… Οι νέοι είναι πολύ χαρούμενοι, οι ηλικιωμένοι είναι πολύ χαρούμενοι, και όλοι είναι κατά κάποιο τρόπο από την Αγγλίσια, ή από εκεί κοντά…
Όλοι!
-*-*-
Ένας άλλος Ελληνοκύπριος φίλος μου είπε ότι ο κύριος με τα γυαλιά ζούσε στις ΗΠΑ και βρισκόταν στη χώρα για διακοπές… «Έχει 120 εστιατόρια στην Καλιφόρνια», είπε…
Δεν το λέω αυτό για να υποτιμήσω τον άνθρωπο, ούτε για να υπερτονίσω τον υλικό του πλούτο, αλλά είναι τόσο σεμνός και σοβαρός άνθρωπος που θα νόμιζε κανείς ότι συνταξιοδοτήθηκε πέρυσι στην ΤΔΒΚ!
Ελλείψει καλύτερου όρου, «δεν φαίνεται τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά αποδεικνύεται ότι είναι κάποιος ερωτευμένος με την χώρα του και είναι πολύ πλούσιος…».
Μηδενική ματαιοδοξία!
-*-*-
Μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν «τον στόχο, ή τον χαρακτήρα» να ληστεύουν, να κλέβουν, να αρπάζουν και να καταβροχθίζουν μερίδιο από τα λάφυρα, να παίρνουν και να προσφέρουν δάνεια με παράτυπους τρόπους, να διεκδικούν ιθαγένεια, να μετατρέπουν το θέμα των μεταθέσεων των εκπαιδευτικών σε πολιτικό θέμα, να αναβάλλουν το άνοιγμα των σχολείων μια εβδομάδα μετά την έναρξη του σχολικού έτους χωρίς λόγο, να υπερασπίζονται την εξωτερική πολιτική με ανόητο τρόπο, να αντιμετωπίζουν τον Πρέσβη στην Αθήνα σαν κυβερνήτη, να προσκυνούν την Ελληνίδα Πρόεδρο και τα στελέχη της…
-*-*-
Άνθρωποι που αγαπούν την Αγγλίσια επειδή είναι Αγγλισιανοί και την Κύπρο επειδή είναι Κύπριοι…
Και ναι, τους θέλουμε να «αναγνωρίσουν την ΤΔΒΚ ως ισότιμο κυρίαρχο κράτος», του οποίου σχεδόν όλη η γη νόμιμα ανήκει στους Ελληνοκύπριους, και του οποίου σχεδόν όλος ο πληθυσμός θεωρείται «παράνομος»…
[Ένθετο φωτογραφίας: Ο Σερχάτ φοράει ένα μπλουζάκι που γράφει «ξυπνήστε», ενώ στέκεται δίπλα στον οικοδεσπότη του, Μιχάλη Ανδρέου, στη Γιορτή της Ελιάς στην Αγγλίσια.]
Χαρούμενα 74α γενέθλια στον Μιχάλη Ανδρέου, έναν υπέροχο άνθρωπο που αγαπάει την Αγγλίσια γιατί είναι Αγγλισιανός, αγαπάει την Κύπρο γιατί είναι Κύπριος και του αρέσει να μοιράζεται τα κέρδη του με την χώρα του, τους ανθρώπους του και τους χωριανούς του…
