ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
ΤΟ ΜΑΖΙΚΟ πένθος της προηγούμενης εβδομάδας αντικαταστάθηκε από μαζική αγανάκτηση την Παρασκευή, όταν ο Πολίτης αποκάλυψε τις προσπάθειες ενός ανώτερου αστυνομικού να εξασφαλίσει κινηματογραφικό υλικό από την προσωπική ζωή της διευθύντριας των κεντρικών φυλακών Άννας Αριστοτέλους.
Ίσως υπερβάλλω, για λογοτεχνικό εφέ, γιατί δεν είχαμε τoυς καλούς και τους εξέχοντες να εμφανίζονται σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους, παρά τις συντονισμένες προσπάθειες όλων των ΜME να προκαλέσουν μαζική οργή.
Δεν συνέβη όμως αυτό, πιθανώς επειδή η δημοτικότητα της Αριστοτέλους περιορίζεται στη δημοσιογραφική οικογένεια. Δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει μαζική απήχηση όπως θα είχε κάποιος που είναι υπεύθυνος για την καταβολή κρατικών επιδομάτων στον κόσμο, αν και λέγεται ότι είναι δημοφιλής ανάμεσα στους κρατούμενους.
Η ιστορία της πάντως είχε μαζική κάλυψη με την ίδια να εμφανίζεται επίσης σε τηλεοπτικές εκπομπές την Παρασκευή για να εξηγήσει τι είχε συμβεί, χωρίς να εξηγήσει πολλά. Ένας αστυνομικός με όχι πολύ υψηλό IQ – είναι πολλοί τριγύρω– υψηλά ιστάμενος της μονάδας καταπολέμησης ναρκωτικών, ζήτησε από έναν κατάδικο, που εκτίει ποινή για εγκλήματα ναρκωτικών, να εξασφαλίσει ένα βίντεο από την προσωπική ζωή της Αριστοτέλους.
Δυστυχώς, καμία από τις αναφορές δεν αποκάλυπτε κάποιο στοιχείο για ποιο ακριβώς μέρος της προσωπικής της ζωής ενδιαφερόταν ο αστυνομικός. Μήπως ήθελε ένα βίντεο να την δείχνει να βγάζει τα σκουπίδια, να βλέπει τηλεόραση, να πλένει τα πιάτα ή να κάνει σεξ;
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ μια ευκαιρία για πολλούς «δημοσιογράφους» να επιδοθούν στο αγαπημένο τους κομμάτι της δουλειάς – να εμφανιστούν ως υπερασπιστές του δικαίου και να εκφράσουν την οργή τους για τη διαφθορά του αστυνομικού. Έχασαν, ωστόσο, την ουσία της ιστορίας.
Ότι η χαμηλή νοημοσύνη δεν αποτελεί εμπόδιο για ανελιχθεί κάποιος στις τάξεις της αστυνομίας. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι οποιαδήποτε επίδειξη ευφυΐας θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μειονέκτημα για τις προοπτικές ανέλιξης ενός αστυνομικού. Ο αστυνομικός, ο οποίος εμφανιζόταν συχνά στην τηλεόραση – αν οι ισχυρισμοί αυτοί ισχύουν – θα μπορούσε να είναι υποψήφιος για βραβείο Δαρβίνου.
Πρώτον, έστειλε τα αιτήματα του στον κατάδικο, με γραπτό μήνυμα από το προσωπικό του τηλέφωνο, έτσι ώστε να υπάρχουν καταγραμμένα. Ο Πολίτης αναπαρήγαγε μερικά από αυτά. «Το μόνο που θέλω είναι κάποια βίντεο που την κάφκουν. Εάν έχεις ή αν βρεις, στείλε μου τα και ξέρω τι θα κάνω και πριν πάει σε άλλη θέση η Άννα». Ανέφερε επίσης το όνομά της, οπότε δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αναφερόταν σε κάποιον άλλο.
Δεύτερον, εμπιστεύτηκε έναν κατάδικο, ο οποίος φέρεται να εκτίει μεγάλη ποινή για διακίνηση ναρκωτικών, για να τον βοηθήσει. Σύμφωνα με κάποιες αναφορές του υποσχέθηκε να εξασφαλίσει την υπό όρους αποφυλάκισή του καθώς επίσης και χρήματα σε φίλο του κατάδικου.
Τρίτον, πίστεψε πραγματικά ότι ένας τύπος, από το κελί της φυλακής, θα μπορούσε να αποκτήσει βίντεο από τις «προσωπικές στιγμές» της Αριστοτέλους.
Η ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ είναι από τους δημόσιους λειτουργούς που διαθέτουν μεγάλη ικανότητα να χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης για ενίσχυση του δημόσιου τους προφίλ. Έχει πάντα θετική δημοσιότητα, σε μεγάλο βαθμό επειδή είναι καλή στη δουλειά της ως διευθυντής φυλακών, αλλά και ως αποτέλεσμα της εξοικείωσής της με τα μέσα ενημέρωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση, θα μπορούσε να είχε καταγγείλει τον αστυνομικό στον προϊστάμενο του και στον γενικό εισαγγελέα χωρίς τις φανφάρες των μέσων ενημέρωσης, αλλά ήξερε ότι η δημοσιότητα θα βοηθούσε όχι μόνο στην ενίσχυση του προφίλ που είχε καλλιεργήσει –μιας καλής και έντιμης δημόσιας αξιωματούχου– αλλά και θα κέρδιζε τη συμπάθεια του κοινού.
‘Ηταν το θύμα ενός άνδρα, σοβινιστή μπάτσου, ο οποίος δεν μπορούσε να δεχτεί ότι μια γυναίκα έκανε καλή δουλειά σε μια ανέκαθεν ανδροκρατούμενη θέση και ήθελε να την ταπεινώσει δημοσίως. Αυτό είναι το αφήγημα μέχρι στιγμής, η Αριστοτέλους να εξηγεί σε τηλεοπτικά προγράμματα γιατί δημοσιοποίησε το συμβάν, μη μπορώντας να αντισταθεί στον πειρασμό για να ενισχύσει λίγο παραπάνω το προφίλ της.
Η ίδια δήλωση ότι τέτοιο βίντεο δεν υπήρχε και πρόσθεσε: «Όταν ένας ανώτερος αξιωματικός, με τέτοια επιπολαιότητα, εισβάλλει στην προσωπική ζωή κάποιου, τότε τέτοια φαινόμενα διαφθοράς δεν πρέπει να συγκαλύπτονται. Ούτε η θέση μου, ούτε η αξιοπρέπειά μου, ούτε το ήθος μου, μου επιτρέπουν να επιτρέψω να παραμείνουν αυτά τα φαινόμενα».
Βάζω στοίχημα ότι οι δικηγόροι του μπάτσου θα ισχυριστούν ότι η χρήση των κειμένων του προς τον κατάδικο ήταν παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ για την προεδρία και αρχηγός του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, πετούσε στα ύψη την Παρασκευή, όταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης και ο αρχηγός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ, παρευρέθηκαν το «πολιτικο-ιδεολογικό» συνέδριο του κόμματος και υποστήριξαν την υποψηφιότητά του, λέγοντας για αυτόν τα καλύτερα.
Ο Prez Νικ, επίσης παρευρέθηκε και υποστήριξε την υποψηφιότητα του Αβέρωφ πιο άμεσα από ό,τι είχε κάνει στο παρελθόν. Δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, δεδομένου ότι ο Μητσοτάκης και ο Βέμπερ, που είχαν κάνει τον κόπο να ταξιδέψουν μέχρι εδώ για να στηρίξουν τον Αβέρωφ, άκουγαν. Άφησε μάλιστα αιχμές κατά του προστατευόμενού του, χωρίς να τον κατονομάσει, ότι απειλεί να διασπάσει την ψήφο του ΔΗΣΥ, όπως είχε συμβεί το 2003.
Έχω τις αμφιβολίες μου εάν η υποστήριξη ενός υποψηφίου από τον Νικ είναι θετική, δεδομένης της παρούσας υπόληψής του, αλλά προφανώς εξακολουθεί να εξασκεί επιρροή στους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, για λόγους που οι απέξω δεν μπορούν να καταλάβουν. Και αψήφησε γενναία τις κόρες του, οι οποίες σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο, υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του νέου Μακάριου.
ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ποιανού ιδέα ήταν να τιτλοφορηθεί αυτή η προεκλογική σύναξη ως «πολιτικό ιδεολογικό συνέδριο». Είναι το είδος της ταμπέλας που χρησιμοποιείται από τα μαρξιστικά κόμματα που αγαπούν τις θεωρητικές συζητήσεις και περνούν τακτικά κρίσεις ταυτότητας.
Τα φιλελεύθερα, δεξιά κόμματα δεν έχουν τέτοια ζητήματα να αντιμετωπίσουν γιατί είναι πραγματιστικά και ξέρουν τι πρεσβεύουν. Είχε πραγματικά ο ΔΗΣΥ ανάγκη από ιδεολογικές αναδιφήσεις ή μήπως η πρόθεση ήταν να εκθέσει την έλλειψη πολιτικού περιεχομένου ορισμένων υποψηφίων που δεν έχουν ούτε πολιτική ούτε ιδεολογία, αλλά υπόσχονται τα πάντα σε όλους;
Μιλώντας για μαρξιστική ορολογία, ένας άλλος τέτοιος όρος έχει διολισθήσει στον δημόσιο λόγο – ο αναθεωρητισμός. Ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του το χρησιμοποιούν τακτικά σε σχέση με την επιθετική ρητορική του Προέδρου Ερντογάν και ο Νικ μας το έχει πάρει και το χρησιμοποιεί όλη την ώρα. Δεν θα πέσει στην παγίδα της «αναθεωρητικής ρητορικής» του Ερντογάν, είπε την Πέμπτη. Είναι «αναθεωρητικός» γιατί ερμηνεύει το διεθνές δίκαιο με νέους τρόπους, που ταιριάζουν στην ατζέντα του.
Για τους Μαρξιστές είναι ένας προσβλητικός όρος που χρησιμοποιείται κατά των αιρετικών, οι οποίοι αμφισβητούν τις διδασκαλίες της πίστης για τη βίαιη ανατροπή του καπιταλισμού μέσω της επανάστασης. Κανένας ρεβιζιονιστής δεν ακούστηκε στο «πολιτικό ιδεολογικό συνέδριο» του ΔΗΣΥ.
Ο ΝΕΟΣ Μακάριος, με το κλασικά μη-προσβλητικό ύφος του, απορρίπτει προς το παρόν την πρόταση του Αβέρωφ για δημόσια συζήτηση των υποψηφίων, γιατί προτεραιότητά του είναι ο διάλογος με τους πολίτες «στις προσδοκίες των οποίων, όπως όλοι δηλώνουν, πρέπει να ανταποκριθούμε».
Αυτός ο διάλογος είπε, αυτός που μας πουλάει φούμαρα, μετά τη συνάντησή του με τον Δρ Σιζό της ΕΔΕΚ, «βασίζεται στον κοινωνικό φιλελευθερισμό και στόχος του, μεταξύ άλλων, είναι η ενίσχυση και η διεύρυνση της μεσαίας τάξης, μιας μεσαίας τάξης που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και της κοινωνίας».
Την Πέμπτη συνάντησε τα αφεντικά της εκπαιδευτικής συντεχνίας ΠΟΕΔ και σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το προεκλογικό του γραφείο, «επεκτείνοντας το ιδεολογικο-πολιτικό (να’ την πάλι αυτή η φράση) πλαίσιο, ανέφερε ότι η εκπαίδευση αποτελεί προτεραιότητα του προγράμματός του, καθώς επηρεάζει οριζόντια όλο το φάσμα της κοινωνίας». Ενημέρωσε επίσης την ΠΟΕΔ «για τις προτεραιότητές του σε σχέση με τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά και την εκπαίδευση γενικότερα».
Πώς ξέρει όμως ότι η εκπαίδευση είναι προτεραιότητα του προγράμματός του, δεδομένου ότι αυτό το πρόγραμμα θα είναι έτοιμο το φθινόπωρο, αφού θα έχει ολοκληρώσει τον διάλογό του με τους πολίτες; Οι πολίτες με τους οποίους συνομιλεί μπορεί να μην πιστεύουν ότι η εκπαίδευση επηρεάζει οριζόντια ολόκληρο το φάσμα της κοινωνίας.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ φιάσκο της διακυβέρνησης του Prez Νικ πρέπει να είναι η ενεργειακή πολιτική. Με τους χειρισμούς του με γνώμονα τη δημοσιότητα, έχει καταφέρει να αποκλείσει την Κυπρούλλα [Σημείωση μεταφραστή: την Κύπρο] από όλα τα ενεργειακά σχέδια της περιοχής. Και αυτό, παρά τις δηλώσεις του ότι θα γινόμασταν περιφερειακός ενεργειακός κόμβος. Αυτό που έχει στην πραγματικότητα πετύχει είναι ένα ενεργειακό σνομπάρισμα.
Την Τετάρτη, στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Aνατολικής Μεσογείου, υπεγράφη μνημόνιο συναντίληψης από την Αίγυπτο, το Ισραήλ και την ΕΕ για την προμήθεια φυσικού αερίου. Από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ισραήλ θα μεταφέρεται στα εργοστάσια υγροποίησης της Αιγύπτου και θα εξάγεται σε χώρες της ΕΕ. Η μόνη συνεισφορά της Κυπρούλλας είναι ότι η υπουργός Ενέργειας Νατάσα Πηλίδου προήδρευσε του φόρουμ, στο οποίο συμμετείχε και η πρόεδρος της Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η Κυπρούλλα, ο υποψήφιος ενεργειακός κόμβος, δεν αναφέρθηκε καν.
Όλες αυτές οι διακηρύξεις και τα μνημόνια στο πλαίσιο της τριμερούς συμμαχίας του Νικ με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, φάνηκε ότι εξασφάλισαν ένα πράγμα – τον αποκλεισμό της Κυπρούλλας από όλα τα ενεργειακά σχέδια της περιοχής. Ίσως η αμφιλεγόμενη πρόταση του υποψηφίου Ανδρέα Μαυρογιάννη να πουλήσει το φυσικό μας αέριο στην Τουρκία δεν είναι και τόσο κακή ιδέα τελικά, δεδομένου ότι κανείς άλλος δεν το θέλει, γιατί το αγοράζουν από τους τριμερείς συμμάχους μας.
ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι το Μνημόνιο Συναντίληψης ΕΕ-Αιγύπτου-Ισραήλ ήταν λίγο αμήχανο, η κυβέρνηση βρήκε μια νέα ψεύτικη ελπίδα να σερβίρει για το αέριο. Οι ειδήσεις του ΡΙΚ το βράδυ της Παρασκευής ανέφεραν ότι η κυβέρνηση εξετάζει θετικά την πρόταση της Energean, μιας εταιρείας εξερεύνησης και παραγωγής φυσικού αερίου (E&P), να φέρει φυσικό αέριο στην Κυπρούλλα με αγωγό από το Ισραήλ, όπου θα υγροποιείται και θα εξάγεται στην Ευρώπη. Το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζουμε είναι αν αυτό θα συμβεί πριν ή μετά τη δημιουργία του αγωγού EastMed.
ΛΥΠΑΜΑΙ που δεν έχω άλλο χώρο και δεν μπορώ να γράψω για την ιστορία της ταχινόπιτας, αλλά υπόσχομαι την ερχόμενη εβδομάδα, όχι μόνο να κάνω μια πλήρη οικονομική ανάλυση αλλά να εξετάσω επίσης την πολιτική-ιδεολογική σημασία της ταχινόπιτας, καθώς επηρεάζει οριζόντια ολόκληρο το φάσμα της κοινωνίας .
Πηγή: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ: Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΥΠΟΣΧΕΣΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
