ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Σίγουρα δεν ήταν ούτε Σωκράτης, ούτε Ιησούς Χριστός όπως έγραψε σε επιστολή του στον Φιλελεύθερο ο πατέρας του. Είναι κάτι μεταξύ Ηρακλή και Κλέωνα. Με στοιχεία και από τους δύο, με δόσεις, ωστόσο, όχι ισόποσες
Για ποιο λόγο θα μείνει στην ιστορία ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης; Θα τον θυμούνται γιατί καθάρισε τους στάβλους του Αυγεία, διότι απάλλαξε την Κύπρο από τη διαφθορά ή επειδή έκανε τους Κυπρίους να θεωρούν ότι η Κύπρος είναι μια χώρα, παρόμοια όπως είπε με τη Βενεζουέλα όπου όλοι οι πολιτικοί, τα κόμματα, οι δικαστές, αλλά και οι δημόσιοι υπάλληλοι του κράτους είναι διεφθαρμένοι και ξεπουλημένοι;
* Αν ισχύει το πρώτο θα μείνει στην ιστορία ως ένας ήρωας, όπως ήταν ο Ηρακλής, ο οποίος καθάρισε την κόπρο του Αυγεία, με την πράξη του αυτή, δικαιωματικά να καταγράφεται ως άθλος. Με τον Οδυσσέα να καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στη χορεία των προσωπικοτήτων που βοήθησαν την Κυπριακή Δημοκρατία να ανεβάσει πολιτικό επίπεδο, αλλά και να συγκαταλέγεται έκτοτε στα σοβαρά κράτη δικαίου.
* Αν ισχύει το δεύτερο, ο Οδυσσέας θα μείνει να μας θυμίζει τον Αθηναίο στρατηγό και δημαγωγό Κλέωνα. Ο Κλέωνας προσέλαβε επ’ αμοιβή έναν τεράστιο αριθμό Αθηναίων τους οποίους έχρισε ενόρκους και δικαστές. Στη συνέχεια μέσα από φήμες, συκοφαντίες και άλλες κατηγορίες κατάφερε να ελέγξει την κοινή γνώμη, και να περιθωριοποιήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους μετατρέποντας την Αθηναϊκή Δημοκρατία σε ένα απέραντο λαϊκό δικαστήριο, το οποίο δεν είχε καμιά σχέση με την απονομή δικαιοσύνης.
Ποιος είναι;
Τι ήταν ο Οδυσσέας; Ηρακλής ή Κλέωνας; Σίγουρα δεν ήταν ούτε Σωκράτης, ούτε Ιησούς Χριστός όπως έγραψε πρόσφατα σε επιστολή του στον Φιλελεύθερο ο πατέρας του. Αν συγκρίνουμε μεταξύ Ηρακλή και Κλέωνα, έχω την εντύπωση ότι είχε στοιχεία και από τους δύο, με δόσεις, ωστόσο, όχι ισόποσες.
Ο Ηρακλής έμεινε στην ιστορία ως αποτελεσματικός. Ανέλαβε να φέρει σε πέρας 12 άθλους και τα κατάφερε. Μέσα από τους άθλους του και έχοντας δίπλα του τον Ιόλαο, βοήθησε τους ανθρώπους, απαλλάσσοντάς τους από τη Λερναία Ύδρα, το Λιοντάρι της Νεμέας, τον Ερυμάνθιο Κάπρο, τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Ο Οδυσσέας από την άλλη, παρότι είχε στη διάθεσή του έναν ολόκληρο στρατό από λογιστές και ελεγκτές, δεν γέμισε τις φυλακές με διεφθαρμένους. Ο Κάπρος του όρους των Καλογήρων κυκλοφορεί ελεύθερος, ενώ η Λερναία Ύδρα της διαφθοράς έγινε τρικέφαλη. Ίσως απαντήσει κάποιος ότι ο Οδυσσέας δεν είναι Αστυνομία, ούτε Γενικός εισαγγελέας. Σωστό. Είχε κάθε δικαίωμα, ωστόσο, να στείλει τις εκθέσεις και τις καταγγελίες του στη Νομική Υπηρεσία η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει όλους τους «διεφθαρμένους» ενώπιον της δικαιοσύνης. Ίσως επιμένει κάποιος να σημειώνει ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης ήταν σε διάσταση με τον νυν Γενικό Εισαγγελέα Γιώργο Σαββίδη. Ούτε αυτή είναι επαρκής δικαιολογία. Από το 2013 έως και το 2020 Γενικός Εισαγγελέας ήταν ο Κώστας Κληρίδης με τον οποίο είχε εξαιρετική σχέση και επιπλέον μαζί ως δίδυμο εμφανίζονταν ως αυτοί που θα κτυπούσαν στη ρίζα της τη διαφθορά; Τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια (εφτά στον αριθμό) σε συνεργασία με τον φίλο του Κώστα Κληρίδη; Πόσοι τραπεζίτες, λογιστές και πολιτικοί μπήκαν στη φυλακή για τα κουρέματα, τις μίζες και τα διαβατήρια που ο ίδιος κατάγγειλε; Μάλλον κανένας, κάτι που επιβεβαιώνει αυτό που λέχθηκε εξαρχής. Ο Οδυσσέας δεν ήταν αποτελεσματικός. Ο Οδυσσέας πάσχει από το σύνδρομο της πριμαντόνας, οπότε αυτό, μάλλον, που τον ενδιάφερε περισσότερο, ήταν να βρίσκεται καθημερινά και σταθερά στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
Ας μην είμαστε μόνον επικριτικοί. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως έκαναν χωρίς τυμπανοκρουσίες και άλλοι προκάτοχοί του, πρόλαβε και προειδοποίησε έγκαιρα για σπατάλες και για διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Έψεξε επίσης διάφορες κατηγορίες εργαζομένων στο Δημόσιο για παράλογες απαιτήσεις αλλά και για τη χαμηλή τους παραγωγικότητα, αν και αυτό δεν ενέπιπτε ακριβώς στις αρμοδιότητές του. Προειδοποίησε και τεκμηρίωσε αρκετές σπατάλες στο ΓεΣΥ, μίλησε για τις σαθρές διαδικασίες στο σκάνδαλο του Βασιλικού, για παράνομα επιδόματα Προέδρων και υπουργών. Έβαλε στο μικροσκόπιο μια σειρά από αποφάσεις και κινήσεις του τέως Προέδρου Αναστασιάδη (υπόθεση Ryanair, Πέρα Πεδί, ταξίδια με το τζετ του Σαουδάραβα, διαβατήρια).
Κανένας από αυτούς, όπως προαναφέρθηκε, δεν τιμωρήθηκε. Ίσως δεν ήταν αυτός ο στόχος του. Κατά βάθος πίστευε ότι αυτός που ασκεί έλεγχο στην εξουσία, στην ουσία μπορεί και να κυβερνά. Στην πορεία άρχισε να βγάζει τον πολιτικό που έκρυβε μέσα του, υποβαθμίζοντας τον Ελεγκτή. Όσες φορές αυτή η σκέψη επικρατούσε στη λογική του, έκανε και μεγάλα λάθη:
Εξαιτίας του δεν έγινε ο δρόμος Πάφου-Πόλεως Χρυσοχούς. Αποφάσισε πριν μερικά χρόνια ότι είναι πολύ ακριβός, ότι δεν έπρεπε να είναι διπλής κυκλοφορίας, ότι είχε πολλά γεφύρια και άλλα για τα οποία δεν του έπεφτε λόγος. Πρόσφατα με οδηγίες του έγιναν προσφορές για τον ίδιο δρόμο με χειρότερες προδιαγραφές και τριπλάσια τιμή, ο οποίος και πάλιν δεν θα γίνει ποτέ. Πίσω από την κατασκευή του απαράδεκτου εργοστασίου επεξεργασίας αποβλήτων στο Πεντάκωμο βρίσκεται και πάλιν ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, ενώ κάποιος οφείλει να βγει και να μας πει γιατί σήμερα η Κύπρος θάβει σκουπίδια και δεν τα επεξεργάζεται με βάση τον ευρωπαϊκό νόμο και τους κανονισμούς. Το εργοστάσιο στην Κόσιη ξεκίνησε να λειτουργεί και αρχικά μας χρέωνε υπέρογκα ποσά στην επεξεργασία σκουπιδιών ανά τόνο. Ο μακαρίτης ο Σωκράτης Χάσικος έριξε στη συνέχεια τις τιμές συνομιλώντας με την ανάδοχο εταιρεία κάτω από 30 ευρώ, αλλά ο Ελεγκτής ήθελε να επαναπροκηρύξει νέα διαδικασία. Σήμερα η εταιρεία συνεχίζει να βρίσκεται στην Κόσιη, παραλαμβάνει επιπλέον σκουπίδια και από τον Κοτσιάτη που έκλεισε, αλλά επειδή η ελεγκτική υπηρεσία, δεν δέχεται τίποτα, η Κύπρος ετοιμάζεται πέρα από τους ρύπους, να ξεκινήσει να τρώει καμπάνες και για παράνομη διαχείριση σκουπιδιών.
Με λίγα λόγια ο Οδυσσέας είχε ως αρμοδιότητα να ελέγχει την κατασπατάληση κονδυλίων, αλλά με την ανοχή του τέως Γενικού Εισαγγελέα και με όπλο τον φόβο που κατάφερε να περάσει κυρίως στο Δημόσιο, προχώρησε σε τεράστιες και ίσως παράνομες υπερβάσεις: Πίσω από την κατασκευή π.χ. ενός δρόμου κρύβονται μια σειρά από πολιτικές που δεν αφορούν έναν Ελεγκτή. Για παράδειγμα οικονομικές πολιτικές, θέματα ανάπτυξης της υπαίθρου, καταπολέμησης της αστυφιλίας, θέματα ασφάλειας στη διακίνηση των πολιτών. Δεν μπορούσε και δεν θα έπρεπε να αποφασίζει ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης πόσοι Κύπριοι θα πεθάνουν στον δρόμο Πάφου-Πόλης γιατί επέμενε ο δρόμος να είναι πιο φθηνός. Πιο φθηνός δεν σημαίνει και πιο καλός. Τεράστιο εκνευρισμό προκαλούσε και η επιλεκτικότητά του. Επέπεφτε ως μαινόμενος ταύρος εναντίον κάποιων, αλλά άφηνε στο απυρόβλητο πολιτικούς και επιχειρηματίες του δικού του πολιτικού χώρου. Ο Σωκράτης Χάσικος τον κατηγόρησε και για χειρότερα: «Έβγαζε μια έκθεση η οποία ήταν και ημιτελής και έδινε αρκετούς ανθρώπους βορά στον όχλο». Παρέδιδε στη χλεύη ανθρώπους οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις δικαιώνονταν. Ουδέποτε ήρθε πίσω για να ζητήσει συγγνώμη. Τελικά περιέπεσε στην ύβρι. Κατάγγειλε τον βοηθό Γενικό Εισαγγελέα στην Αρχή κατά της Διαφθοράς και επί 8 οκτώ μήνες φρόντιζε να θυμίζει για ευνόητους λόγους την καταγγελία που έκανε. Είχε κάθε δικαίωμα να καταγγείλει τον Σάββα Αγγελίδη. Αυτό που δεν είχε δικαίωμα ήταν να συνεχίζει να λοιδορεί τον βοηθό Γενικό Εισαγγελέα ακόμα και όταν αυτός αθωώθηκε από το Σώμα που ο ίδιος ο Γενικός ελεγκτής τον κατήγγειλε! Αυτό ξεχείλισε το ποτήρι και δεν άφηνε κανένα περιθώριο στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο να τον δικαιολογήσει.
Η συμπεριφορά του ήταν δεδομένη αφού το ίδιο έκανε και στη δική του περίπτωση. Όταν στις 26 Απριλίου 2024 ο Γενικός Εισαγγελέας τον παρέπεμψε στο Ανώτατο, δήλωσε: «Οι ανυπόστατες κατηγορίες που οι επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας εκτοξεύουν με κάθε ευκαιρία εναντίον μου και εναντίον της Ελεγκτικής Υπηρεσίας επιτέλους θα μπορούν να τύχουν απάντησης ενώπιον ανεξάρτητων και αδέκαστων κριτών και συγκεκριμένα ενώπιον του Συμβουλίου του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου». Αμέσως μετά την καταδικαστική απόφαση η Κύπρος, κατά την έκφρασή του, έγινε Βενεζουέλα. Τι δείχνει αυτό; Ότι ο κ. Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν σέβεται κανέναν θεσμό. Ούτε αυτή τη χώρα που για τόσα χρόνια τον πλήρωνε αδρά για να την υπηρετεί.
Ο Κλέων
Αν ο κ. Οδυσσέας Μιχαηλίδης παρέμενε σταθερός στην τήρηση των καθηκόντων του, δηλαδή να ελέγχει την ορθή και συνετή διάθεση των κονδυλίων, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα, αν υπέβαλλε τις καταγγελίες του στα αρμόδια σώματα, αν είχε αντικειμενικότητα και ευθυκρισία, αν δεν ήταν επιλεκτικός, σήμερα θα ήταν στη θέση του και σίγουρα θα μπορούσε μετά την αφυπηρέτησή του να θεωρούνταν ίσως ως ο πιο σημαντικός λειτουργός που ανέδειξε ποτέ η Κυπριακή Δημοκρατία.
Δεν τα κατάφερε δυστυχώς. Απέτυχε. Ξεκίνησε ως Ηρακλής αλλά κατέληξε ως Κλέωνας. Ας μην υποτιμήσουμε πόσο επικίνδυνα δημιουργικός μπορεί να είναι ένας δημαγωγός. Ο Κλέωνας είχε θάρρος και τόλμη και δεν δίσταζε να προκαλεί ρήξεις και να φαίνεται ακόμα και τολμηρός εκσυγχρονιστής. Τι πέτυχε; Κατάφερε να παύσει από τη θέση του τον ολύμπιο Περικλή, να περιθωριοποιήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, κατάφερε να μετατρέψει την Αθήνα σε ένα απέραντο λαϊκό δικαστήριο, κατάφερε να βγάζει ομάδες και κόμματα να κάνουν διαδηλώσεις στους δρόμους υπέρ του. Κατάφερε να πείσει βουλευτές και ρήτορες να βγουν στην αγορά για να φωνάξουν ότι «μετά τον Κλέωνα το χάος, μετά τον Κλέωνα δεν υπάρχει κράτος δικαίου». Αν ζούσε σήμερα ο Κλέωνας είμαστε σίγουροι ότι θα είχε ιστοσελίδα με όνομα «Ομάδα Στήριξης του Κλέωνα, πρωταθλητή κατά της Διαφθοράς». Σίγουρα θα έλεγχε κάποιες επιτροπές στη Βουλή και θα είχε κάποιους κονδυλοφόρους να τον εξυμνούν από πρωίας μέχρι νυκτός. Το πιο σίγουρο από όλα είναι ότι θα ετοιμαζόταν για κίνηση και κόμμα για να συνεχίσει τον αγώνα του κατά της διαφθοράς ως σύγχρονος Ιαβέρης!
Τα περί διαφθοράς
Η Κύπρος δεν είναι ούτε Σομαλία, όπως νομίζουν πολλοί, ούτε Μεξικό, όπως μας είπε ο κ. Νίκος Χριστοδουλίδης, ούτε Βενεζουέλα, όπως μας είπε αποχωρώντας ο κ. Οδυσσέας Μιχαηλίδης. Είμαστε μια χώρα της ΕΕ που προοδεύει μεν αλλά στην οποία υπάρχουν σημαντικοί πυλώνες διαφθοράς, τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Όχι με αφορισμούς του τύπου ότι όλοι, οι πολιτικοί, οι δικαστές και οι δημοσιογράφοι είναι διεφθαρμένοι. Αν αυτοί είναι διεφθαρμένοι τότε διεφθαρμένο και συνάμα ανόητο είναι και το σύνολο του κυπριακού λαού που τους ψηφίζει. Εν κατακλείδι, καθαροί σε αυτόν τον τόπο δεν είναι μόνο ο τέως γενικός Ελεγκτής κ. Οδυσσέας Μιχαηλίδης, ο υπεύθυνος της ιστοσελίδας του κύριος Χασαπόπουλος, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ κ. Ζαχαρίας Κουλίας, η βουλεύτρια του ΑΚΕΛ κ. Ειρήνη Χαραλαμπίδου και ο δημοσιογράφος του Φιλελευθέρου κ. Γιώργος Καλλινίκου. Ποιος ξέρει, ίσως υπάρχουν και κάποιοι άλλοι.
Η κρίση των θεσμών είναι ευρύτερη
Το Ανώτατο Δικαστήριο, με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του, δεν είχε άλλη επιλογή από του να παύσει τον κ. Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Αν ο κόσμος που αντιδρά με την παύση του έχει σε κάποιο βαθμό δίκαιο, είναι ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία. Γενικά το κράτος δικαίου έχει τεράστια κενά στην Κύπρο εξαιτίας κυρίως του δικαίου της ανάγκης και πεπαλαιωμένων θεσμών που χρειάζονται εκσυγχρονισμό, όπως του Γενικού Εισαγγελέα. Ο θεσμός αυτός που λειτουργεί από το 1960 πάσχει λόγω των υπερεξουσιών που διαθέτει. Το θέμα αυτό αγγίζει ακόμα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο οποίος διορίζει τους θεσμούς αυτούς χωρίς κανένα έλεγχο. Πώς διορίστηκε ο Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης; Ο Αβέρωφ Νεοφύτου ήθελε να διορίσει διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας το 2014 αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης αποφάσισε να διορίσει τη Χρυστάλλα Γιωρκάτζη. Για να μην δυσαρεστηθεί περαιτέρω ο Αβέρωφ, ο Αναστασιάδης αποφάσισε να διορίσει τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη στη θέση του Γενικού Ελεγκτή, ο οποίος ήταν ο προστατευόμενός του όταν ο Αβέρωφ υπηρετούσε ως υπουργός Συγκοινωνιών επί κυβέρνησης Κληρίδη. Η κατάσταση έκτοτε δεν έχει αλλάξει. Ίσως έχει χειροτερέψει. Αν κάποιοι προβληματισμένοι άνθρωποι σήμερα διαμαρτύρονται για την παύση του Γενικού Ελεγκτή, είναι γιατί τρομάζουν στην σκέψη ποιον κουμπάρο, ποιον φίλο ή ποιον βολικό θα διορίσει στη θέση του ο Νίκος Χριστοδουλίδης.
