ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Τι θα συμβεί στην Τριμερή και γιατί ο ΓΓ του ΟΗΕ αποφάσισε να συγκαλέσει την συνάντηση τώρα; Τα τρία σενάρια και οι πιθανές εξελίξεις στο Κυπριακό…
Αρκετά λέγονται για την επικείμενη Τριμερή συνάντηση μεταξύ των Νίκου Χριστοδουλίδη, Ερσίν Τατάρ και Αντόνιο Γκουτέρες, η οποία ενδεχομένως να ‘κρύβει’ περισσότερες εκπλήξεις ή εξελίξεις απ’ ότι υπολογίζεται.
Πιο κάτω θα αναλύσουμε γιατί το ‘σενάριο’ να συγκάλεσε την Τριμερή Συνάντηση ο ΓΓ ΟΗΕ ‘έτσι για πλάκα’, δηλαδή να πάνε στην Τριμερή, να πει ο καθένας τα δικά του και να μην γίνει τίποτα και να συνεχιστεί η διαδικασία στο ίδιο μοτίβο όπως σήμερα (λίγο παγωμένη, λίγο ‘ξεπάγωτη’ με ίσως ξανά επαφές με απεσταλμένους, προσπάθειες κτλ) είναι μεν ένα από τα τρία σενάρια, αλλά είναι το σενάριο με τις λιγότερες πιθανότητες να επισυμβεί.
Η Τριμερής συνάντηση καθορίστηκε μετά τις επαφές του ΓΓ του ΟΗΕ με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Συναντήσεις με Ταγίπ Ερντογάν, Κυριάκο Μητσοτάκη, Νίκο Χριστοδουλίδη και Ερσίν Τατάρ.
Και καθορίστηκε μετά και τις τοποθετήσεις του Ταγίπ Ερντογάν από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ότι η λύση τύπου Ομοσπονδίας είναι ξεπερασμένη και πλέον η λύση θα πρέπει να βασίζεται στην Κυριαρχική Ισότητα και το ίσο διεθνές καθεστώς των δυο πλευρών στην Κύπρο, καλώντας μάλιστα τη Διεθνή Κοινότητα να αναγνωρίσει την ‘ΤΔΒΚ’.
Και το ερώτημα είναι το εξής: Άλλαξε κάτι; Άλλαξε κάτι από το Καλοκαίρι; Διότι και τότε λεγόταν για Τριμερής Συνάντηση αλλά η Τουρκική πλευρά θέτοντας ως προϋπόθεση την Κυριαρχική Ισότητα, τελικά Τριμερής Συνάντηση δεν καθορίστηκε και ‘έμεινε στις βολιδοσκοπήσεις’. Αργότερα, επιχειρήθηκε εκ νέου Τριμερής Συνάντηση, αλλά και πάλι η Τουρκική πλευρά απάντησε αρνητικά λέγοντας πως ενόσω η Κυριαρχική Ισότητα δεν τίθεται στο τραπέζι δεν υπάρχει λόγος συνάντησης. Και μείναμε στις βολιδοσκοπήσεις και πάλι.
Τώρα; Τι έγινε; Τι άλλαξε; Και μάλιστα, η Τριμερής Συνάντηση αποφασίζεται μόλις μερικές μέρες μετά τις επίσημες τοποθετήσεις του Τούρκου Προέδρου από το βήμα του ΟΗΕ; Τοποθετήσεις, οι οποίες δεν άφηναν / αφήνουν κανένα ίχνος αισιοδοξίας (ή μήπως όχι;)
Συνεπώς αυτό που προκύπτει είναι ‘γιατί τώρα αποφάσισε ο ΓΓ ΟΗΕ να συγκαλέσει Τριμερής;’ Και σε αυτό το ερώτημα υπάρχουν τρία ενδεχόμενα / σενάρια.
Πρώτον. Κάποιος θα μπορούσε να πει, πως ο ΓΓ του ΟΗΕ συγκάλεσε την Τριμερή επειδή ‘έτσι έπρεπε’, επειδή υπήρξε μια κινητικότητα τον τελευταίο χρόνο, επειδή διόρισε και ως προσωπική απεσταλμένη την Μαρία Ολγκίν Κουεγιάρ, επειδή η τελευταία συνέταξε και μια Έκθεση, και επειδή όλο αυτό θα έπρεπε να οδηγήσει και τυπικά σε μια Τριμερή Συνάντηση, ο ΓΓ του ΟΗΕ αποφάσισε να την συγκαλέσει. Δηλαδή περίπου για πλάκα; Αν γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι μια συνάντηση δεν θα αποδώσει το επιθυμητό (το οποίο είναι η επανέναρξη των Συνομιλιών ή έστω διαδικασία που θα οδηγεί στις συνομιλίες), τότε συγκαλείς Συνάντηση; Ως ΓΓ του ΟΗΕ θα αφιερώσεις χρόνο (έστω και 2-3 ώρες) σε ένα ζήτημα, με το οποίο μάλιστα είχες καεί προηγουμένως ως ΓΓ του ΟΗΕ, έτσι απλά, ‘επειδή έπρεπε να γίνει μια Συνάντηση’; Κάποιος θα μπορούσε να πει ‘ίσως’. Και όντως ‘ίσως’. Εξού και είναι ένα από τα τρία ενδεχόμενα. Ωστόσο, η πολιτική λογική, λέει πως αυτό το ενδεχόμενο, δεν κάνει ‘πολιτικό νόημα’ και έχει τις λιγότερες πιθανότητες να ισχύει, αν η συνάντηση ‘γίνεται για να γίνει’ χωρίς καμία περαιτέρω εξέλιξη. Δηλαδή να γίνει η συνάντηση και το αποτέλεσμα της να είναι ότι θα συνεχιστεί το ίδιο μοτίβο, λίγο παγωμένο, λίγο ξεπάγωτο, με ίσως και κάποιες εκ νέου επαφές με προσωπικούς απεσταλμένους ή μέσω εκπροσώπων του ΟΗΕ στην Κύπρο κτλ κτλ
Δεύτερον. Το δεύτερο σενάριο είναι να γνωρίζει ο ΓΓ του ΟΗΕ εκ των προτέρων ότι αυτή η Συνάντηση δεν θα αποδώσει (δηλαδή την επανέναρξη των συνομιλιών ή την πορεία προς την επανέναρξη του διαλόγου) και ο ίδιος να είναι αποφασισμένος ‘να μην μείνει με τα χέρια δεμένα’. Και εδώ υπάρχουν δυο ‘υπο-σενάρια’. Άλφα. Να ακούσει τις δυο πλευρές και αφού δεν θα συμφωνήσουν να τους παραδώσει συγκεκριμένη πρόταση για το πώς θα επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις (πχ τύπου Έκθεση Ολγκίν) λέγοντας στην κάθε πλευρά τι βήματα πρέπει να κάνει ώστε σε ένα μήνα ή δυο ή τέλος πάντων εντός ενός χρονοδιαγράμματος, να βρεθούν στο τραπέζι των συνομιλιών. ‘Εσύ κύριε Τατάρ θα κάνεις ένα, δυο, τρία πράματα κι’ εσύ κύριε Χριστοδουλίδη θα κάνεις αυτά τα ένα, δυο, τρία πράματα’. Βήτα. Να ακούσει τις δυο πλευρές και αφού δεν θα συμφωνήσουν, ο ΓΓ του ΟΗΕ να τους ανακοινώσει ότι θα τερματίσει την διαδικασία και θα κηρύξει αδιέξοδο, επιρρίπτοντας ευθύνες είτε στην μια είτε και στην άλλη είτε και στις δυο πλευρές, μεταβαίνοντας πλέον στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τα περαιτέρω.
Το πιο πάνω σενάριο, είτε δηλαδή με το (α) είτε με το (β), κάνει πολιτικό νόημα. Και κυρίως θα αποτελεί σοβαρή εξέλιξη στο Κυπριακό. Είτε με συγκεκριμένες οδηγίες προς τους δυο ηγέτες και να συναντηθούν εκ νέου σε κάποιο διάστημα, είτε η κήρυξη αδιεξόδου, θα αποτελεί (όποιο από τα δυο γίνει) μια πολύ, πολύ σοβαρή εξέλιξη στο Κυπριακό.
Τρίτον. Το τρίτο ενδεχόμενο είναι ο ΓΓ του ΟΗΕ να έχει διαβεβαιώσεις από την Τουρκική πλευρά (τόσο από τον Τ. Ερντογάν όσο και από τον Ε. Τατάρ) ότι θα αποδεχτούν την επανέναρξη συνομιλιών. Αν και αυτό δεν συνάδει με την δημόσια ρητορική της Τουρκικής πλευράς είναι ένα ενδεχόμενο διότι μπορεί ναι μεν συνήθως η Τουρκική πλευρά ιστορικά να πράττει αυτό που λέει δημοσίως, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στο Κυπριακό έχει καταγεγραμμένη στο ιστορικό της και την ‘μπλόφα’ της επιδιαιτησίας, όπου επί Τάσσου Παπαδόπουλου και Ραούφ Ντενκτάς, ενώ μεν όλοι ανέμεναν την απόρριψη της επιδιαιτησίας από την Τουρκική πλευρά στο τέλος αυτή την αποδέχτηκε αφήνοντας την Ελληνοκυπριακή πλευρά χωρίς περιθώρια άλλης απάντησης.
Αυτονόητα και αυτό το σενάριο (όπως και το δεύτερο) αν επισυμβεί θα αποτελεί μια τεράστια εξέλιξη στο Κυπριακό.
Τοποθετώντας λοιπόν κάτω τα δεδομένα, διαφαίνεται πως οι πιθανότητες για εξελίξεις στο Κυπριακό είναι περισσότερες από το να ‘μην βγει τίποτα’ από την επικείμενη Τριμερή Συνάντηση στην Νέα Υόρκη. Δηλαδή, οι πιθανότητες όπως ο ΓΓ του ΟΗΕ είτε να δώσει συγκεκριμένες οδηγίες στους δυο ηγέτες που θα οδηγούν στην επανέναρξη των συνομιλιών είτε να κηρύξει αδιέξοδο είτε ακόμη να αποδεχτεί η Τουρκική πλευρά την επανανέρξη των Συνομιλιών είναι πολύ περισσότερες από το να γίνει η Τριμερής και ο ΓΓ του ΟΗΕ απλώς να επαναλάβει πως ‘υπάρχει απόσταση μεταξύ των δυο πλευρών και συνεχίζουμε την προσπάθεια’. Έτσι γενικά και αόριστα.
Εκτός και αν ο Γκουτέρες τελικά όντως τους κάλεσε για πλάκα…
