| ΚΥΠΡΙΑΚΟ |Diyalog

ΑΤΑΤΟΥΡΚ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)

Ίσως κάποιος αναρωτηθεί, “Πώς μπορεί να γραφτεί ένα τέτοιο άρθρο στο Μπαϊράμι;”. Ωστόσο, σε μια γιορτή που χαρακτηρίζεται από αγάπη και φιλία, είναι αναγκαίο να αντιταχθούμε σε όσους επιθυμούν να την καταστρέψουν.

Κατά τη διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης στην Ελλάδα, μια ομάδα στρατιωτών παρέλασε με το σύνθημα “Η Κύπρος είναι Ελληνική”. Στο νότιο τμήμα της Κύπρου, μια ομάδα φασιστών ανακοίνωσε την ίδρυση οργάνωσης με την ονομασία “Αγωνιστική Απελευθερωτική Επαναστατική Έπαλξη”. Στη διακήρυξή τους, ανέφεραν ότι “50 χρόνια προσπαθειών ειρηνικής διευθέτησης δεν έχουν αποφέρει αποτελέσματα, επομένως καλούν σε ένοπλη δράση κατά της Τουρκίας, της Βρετανίας”. Στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, έγιναν κάποιες αντιδραστικές και φασιστικές δηλώσεις στο όνομα θρησκευτικών και εθνικών αξιών κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την κοσμικότητα· αυτές οι δηλώσεις υπονόησαν ότι όσοι είχαν διαφορετική άποψη και κοσμοθεωρία θα έπρεπε να “σταλούν” στο Νότο.

Εξοργιστικές δηλώσεις από ηγετικό στέλεχος της Πλατφόρμας για τα Δικαιώματα και την Ελευθερία, καθώς και από τον ιμάμη των Χαμίτ Μαντρών εναντίον όλων των ανθρώπων μας —είτε Τουρκοκυπρίων είτε Τούρκων— που σκέφτονται διαφορετικά για την κοσμικότητα και τη δημοκρατία, και παράλογες δηλώσεις στο νότιο τμήμα της Κύπρου και την Ελλάδα συνέπεσαν με την παραμονή του Μπαϊραμιού. Ο πρώτος από αυτούς τους κυρίους στο Βορρά είπε: “Πήραμε αυτή τη γη χύνοντας αίμα και δεν πρόκειται να την παραδώσουμε χωρίς να χυθεί αίμα. Όσοι αντιτίθενται στις αξίες μας πρέπει να πάνε στο Νότο”· ο δεύτερος δήλωσε ότι δεν θα προσευχηθεί για αυτούς τους ανθρώπους και ότι δεν θα ηγηθεί των κηδειών τους.

Για το λόγο αυτό, ας ασχοληθούμε πρώτα με το σύνθημα “Η Κύπρος είναι Ελληνική”, που φώναξαν στην Ελλάδα. Αυτό το σύνθημα βασίζεται στην καταστροφή της θεσμικής υπόστασης και της διεθνούς θέσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία είναι πλέον μέλος της ΕΕ και της οποίας η τουρκοκυπριακή κοινότητα αποτελεί μέρος. Αυτοί που σκέφτονται με αυτή την σοβινιστική και φασιστική λογική δεν πρέπει να ξεχνούν ότι η θέση της Ένωσης τροφοδότησε τη διχοτόμηση. Και οι δύο κοινότητες υπέφεραν. Στη συνέχεια, η Κυπριακή Δημοκρατία ιδρύθηκε ως Δικοινοτική Δημοκρατία. Η Δικοινοτική Κυπριακή Δημοκρατία και η ειρήνη και ηρεμία που ξημέρωσε στις ακτές του νησιού συντρίφθηκαν, αυτή τη φορά, υπό την επιρροή δύο εθνικιστικών θέσεων, μετά τα πραξικοπήματα του 1963 και του 1964. Υπήρξε πολύς πόνος μεταξύ 1963 και 1974. Έπειτα, καθώς η ειρήνη και η ηρεμία επρόκειτο να ξημερώσουν ξανά στις ακτές του νησιού, έγινε πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου 1974, αυτή τη φορά με την ενεργή υποστήριξη της Ελληνικής Φασιστικής Χούντας που διακήρυξε: “Διαλύσαμε την Κυπριακή Δημοκρατία και ιδρύσαμε την Ελληνική Δημοκρατία της Κύπρου”. Γνωρίζουμε τις συνέπειες όλων αυτών: την Επιχείρηση Ειρήνευσης Κύπρου στις 20 Ιουλίου 1974 και τις συνθήκες μη-λύσης που διαρκούν μέχρι και σήμερα. Όσοι ακόμα δεν μαθαίνουν από αυτά, όσοι παρελαύνουν στην Ελλάδα φωνάζοντας “Η Κύπρος είναι Ελληνική” και όσοι καλούν σε “ένοπλο αγώνα κατά της Τουρκίας, της Βρετανίας” στην Κύπρο έχουν επανεμφανιστεί.

Στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, από την άλλη πλευρά, έχουμε δει να εμφανίζονται αντίπαλοι μιας ομοσπονδιακής λύσης. Είναι ενδιαφέρον ότι οι σκεπτικές και των δύο αυτών ομάδων για τη στάση τους προέρχονται από το ίδιο σημείο: “Δεν έχει αναπτυχθεί ειρηνική λύση τα τελευταία 50 χρόνια”. Είναι επίσης απαραίτητο να πούμε μερικά λόγια για εκείνους στο Βόρειο τμήμα της Κύπρου των οποίων η μητρική γλώσσα είναι η τουρκική και οι οποίοι θα ήθελαν να “στείλουν” ανθρώπους στο Νότο. Ναι, έχει χυθεί πολύ αίμα σε αυτή τη γη. Ωστόσο, κύριε, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι μεταξύ 1958 και 1963, και μεταξύ 1963 και 1974, χύθηκε πολύ αίμα από τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους που αγωνίστηκαν για την κοινωνική ύπαρξη τους σε αυτό το νησί. Το 1974, το αίμα πολλών Τούρκων στρατιωτών προστέθηκε σε αυτά. Δεν ήταν μόνο το δικό μας αίμα που χύθηκε, όμως· χύθηκε επίσης το αίμα πολλών Ελληνοκυπρίων και Ελλήνων, των οποίων η μητρική γλώσσα είναι η ελληνική. Παρόλα αυτά, οι Τουρκοκύπριοι, που είναι τα παιδιά αυτής της γης, έχουν επίσης χύσει ιδρώτα, δάκρυα, αγάπη, γνώση και ανθρώπινες αξίες σε αυτή τη γη τα τελευταία 500 χρόνια.

Πείτε ό,τι θέλετε. Δεν θα μπορέσετε να μας αποσπάσετε από τις ειρηνικές σχέσεις που δημιούυργησε ο Ατατούρκ με τους Έλληνες εναντίον των οποίων πολέμησε μετά την αιματοχυσία στην Ανατολία —γνωστή ως Φιλία Ατατούρκ-Βενιζέλου— και από την αρχή του “Ειρήνη στην Πατρίδα, Ειρήνη στον Κόσμο” που χαρακτηρίζει το υπέρτατο και κοσμικό κράτος δικαίου.

Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 31.03.2025

Πηγή: ΑΤΑΤΟΥΡΚ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

image_printPrint
Share:
FERDİ SABİT SOYER | DİYALOG
Γεννήθηκα το 1952 στη συνοικία Αγίου Ανδρέα στη Λευκωσία. Ήμουν ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του İKÖK (Κυπριακού Φοιτητικός και Πολιτιστικός Σύλλογος), πρόεδρος της KÖGEF (Κυπριακή Ομοσπονδία Φοιτητών και Νεολαίας). Συμμετείχα στη διαχείριση της Επαναστατικής Εργατικής Ένωσης και της Ομοσπονδίας Επαναστατικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (DEV-İŞ). Διετέλεσα επίσης μέλος του υποπεριφερειακού οργανισμού του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος (CTP), της Περιφερειακής Εκτελεστικής Επιτροπής, του Κομματικού Συμβουλίου, της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής και της Γραμματείας. Διετέλεσα γενικός γραμματέας και πρόεδρος του κόμματος. Υπηρέτησα ως Βουλευτής του CTP Αμμοχώστου για 7 θητείες. Διετέλεσα Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Ενέργειας και Πρωθυπουργός. Ήμουν αρθρογράφος στην Yeni Düzen και σήμερα γράφω στήλες για την εφημερίδα Diyalog.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ