ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Η Κυπριακή Δημοκρατία άρχισε να κάνει βήματα προς την ένταξη της στη ζώνη Σένγκεν. Το θέμα βρίσκεται υπό συζήτηση. Ωστόσο, οι θεσμοί στο βόρειο μέρος του νησιού, όπως η Προεδρία, o Πρωθυπουργός και το Υπουργείο Εξωτερικών παραμένουν αδρανείς. Σήμερα, από ανάγκη, υπερασπίζονται με ζήλο την Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας, την οποία στο παρελθόν δεν ήθελαν. Θα διαπιστώσετε ότι σύντομα θα προσπαθήσουν να υπερασπιστούν με τον ίδιο ζήλο τον Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής, ο οποίος δεν τους άρεσε ποτέ, όταν θα αφορά την Σένγκεν.
Όμως, μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, οι λέξεις αυτές θα έχουν μικρή σημασία, καθώς πρόκειται για έναν Κανονισμό της ΕΕ που εισήχθη για την προώθηση της ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων, μετά το «Ναι» των Τουρκοκυπρίων στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 υπέρ του Σχεδίου Διευθέτησης του ΟΗΕ—όπως ακριβώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υιοθέτησε την Επιτροπή Ακίνητης Περιουσίας ως θεμελιώδη διαδρομή. Αυτός ο Κανονισμός έδωσε στην τουρκοκυπριακή κοινότητα τη δυνατότητα να αναπνεύσει υπό συνθήκες αδιεξόδου, όσον αφορά στις διελεύσεις και τις οικονομικές σχέσεις. Σκληροπυρηνικοί και από τις δύο πλευρές, στο νότο και στο βορρά, προσπάθησαν να καταργήσουν αυτό τον Κανονισμό. Όμως απέτυχαν. Τώρα, οι ίδιοι σκληροπυρηνικοί του νότου εκμεταλλεύονται τον Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής αντί να τον παρακάμπτουν ενώ κάνουν βήματα προς τη Ζώνη Σένγκεν.
Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι στη Βόρεια Κύπρο, η Προεδρία, ο Πρωθυπουργός και το Υπουργείο Εξωτερικών που ισχυρίζονται ότι διοικούν την κοινότητα, παραμένουν άπραγοι. Εν τω μεταξύ, η Τουρκία και ο λαός της απαιτούν δικαιολογημένα, την ευκαιρία να ταξιδεύουν στην Ευρώπη χωρίς να χρειάζεται να υποβάλλουν αίτηση για βίζα. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το θέμα θα επιλυθεί τελικά μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ. Τι γίνεται όμως με τους Τουρκοκύπριους; Θα παραμείνουν αδρανείς παρακολουθώντας την υπονόμευση των οικονομικών και ανθρωπιστικών οφελών που έχουν αποκτήσει μέσω του Κανονισμού της Πράσινης Γραμμής, μαζί με την ελευθερία διακίνησής τους; Θα αγνοήσουν τα οφέλη που φέρνει στον τουρισμό, στο εμπόριο, στη βιομηχανία και στις μικρές επιχειρήσεις; Τι θα γίνει με τους ανθρώπους που γεννήθηκαν από μικτούς γάμους και τους συζύγους σε αυτούς τους γάμους—θα σταματήσει η δυνατότητά τους να πηγαίνουν στο νότο λόγω των περιορισμών του Σένγκεν; Είναι ένα ακόμη θέμα που θα προκαλέσει διχασμό ανάμεσά μας. Τι θα συμβεί με την πώληση αγαθών και υπηρεσιών, τις διελεύσεις οχημάτων και τους τουρίστες που έρχονται από το νότο;
Ας μην ξεχνάμε ότι με την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ λόγω του Brexit, η Ιρλανδία, η Βόρεια Ιρλανδία, η Βρετανία και η ΕΕ αντιμετώπισαν το ίδιο ζήτημα. Έγιναν συμφωνίες που περιείχαν παρεκκλίσεις, δηλαδή ρυθμίσεις, για να διασφαλιστεί το δικαίωμα των ανθρώπων που ζουν στην Ιρλανδία, μια χώρα της ΕΕ, και στη Βόρεια Ιρλανδία να ταξιδεύουν από το Ηνωμένο Βασίλειο, που αποχώρησε από την ΕΕ, στην Ιρλανδία, μέλος της ΕΕ, ώστε να διατηρήσουν τους οικονομικούς και κοινωνικούς τους δεσμούς. Αυτό έγινε επειδή οι άνθρωποι που ζουν στην Ιρλανδία και τη Βόρεια Ιρλανδία, μαζί με τη βρετανική κοινή γνώμη, συνέβαλαν στη σύγκλιση των μερών, παρά τις αντιδράσεις των πολιτικών θεσμών της ΕΕ στην απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την ένωση. Με άλλα λόγια, έψαξαν μια λύση.
Ωστόσο, οι πολιτικές αρχές στο βορρά παραμένουν αδιάφορες σε σχέση με το θέμα. Αυτό είναι ανεξήγητο. Η Τουρκία εκπλήρωσε 65 από τις 72 νομικές και διοικητικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για την κατάργηση της βίζας για ταξίδια στην Ευρώπη, σε πολύ σύντομο χρόνο μέχρι το 2016. Όμως, από τότε δεν έχει εφαρμόσει τους υπόλοιπους 6-7 κανονισμούς. Σήμερα, καταβάλλει προσπάθειες να το ξεπεράσει αυτό. Είναι άδικο πολίτες χωρών όπως το Κόσοβο, και η Αλβανία και η Γεωργία να δικαιούνται να ταξιδεύουν χωρίς βίζα, η Βουλγαρία να συμπεριλαμβάνονται στο Σένγκεν, αλλά η Τουρκία να παραμένει σε μειονεκτική θέση. Επιπλέον, παρά τις διαφορές τους, η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν δημιουργήσει μια σημαντική ανθρωπιστική και οικονομική ευκαιρία παρέχοντας βίζες σε Τούρκους και Έλληνες πολίτες για ταξίδια και τουρισμό, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να μετακινούνται απρόσκοπτα.
Ενώ γίνεται αυτό, δεν αρμόζει στους Κύπριους των δύο κοινοτήτων, των οποίων οι μητρικές γλώσσες είναι τα ελληνικά και τα τουρκικά, να υποβαθμίζονται αυτά που απέκτησαν με τον Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής, για αυστηρούς ιδεολογικούς λόγους. Το ζήτημα δεν είναι μόνο να προστατεύσουμε αυτά που κερδίσαμε. Αντίθετα, χρειάζεται να τα επεκτείνουμε για όλους τους ανθρώπους που ζουν στην Κύπρο και την θεωρούν πατρίδα τους. Αυτό γίνεται με μια αμοιβαίως αποδεκτή συμφωνία με βάση τις Παραμέτρους του ΟΗΕ, όπως το να ξεπεραστεί το πρόβλημα της ακίνητης ιδιοκτησίας. Αργά ή γρήγορα η Τουρκία θα ξεπεράσει το ζήτημα της βίζας προς την Ευρώπη. Λοιπόν, εμείς θα σπαταλήσουμε αυτό το κέρδος λόγω αφέλειας και αλαζονείας;
Αυτή το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 22.05.2025.
Πηγή: Η ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗ ΣΕΝΓΚΕΝ
