ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Ο απίστευτος φόβος απέναντι στο πρόγραμμα «Imagine» δεν είναι κάτι καινούργιο.
Θυμάστε;
Ο διορισμένος πρόεδρος Ερσίν Τατάρ, λίγο πριν αναχωρήσει για τη Γενεύη για να συμμετάσχει στη Διάσκεψη 5+1 για την Κύπρο τον περασμένο Απρίλιο, είχε δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα «Sunday Express», κατά τη διάρκεια της οποίας επεσήμανε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο αποχώρησε από την ΕΕ, θα μπορούσε πλέον να αντιμετωπίζει ισότιμα και τις δύο πλευρές ως ουδέτερο κράτος-εγγυητής και ότι θα έπρεπε να αναγνωρίσει «τη Βόρεια Κύπρο ως κυρίαρχη χώρα».
Ξέρετε, η μόνη αστεία δικαιολογία στην οποία στήριξε το επιχείρημά του ο Τατάρ ήταν: «Οι νέοι και στις δύο πλευρές που μιλούν διαφορετική γλώσσα δεν γνωρίζονται πια μεταξύ τους, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να έχουμε ειρήνη ή ομοσπονδία».
***
Μια ματιά στη σύντομη ιστορία του AKP [Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης] στην Τουρκία και το ανάλογο καθεστώς που θέλει να δημιουργήσει στη βόρεια Κύπρο αρκεί για να καταλάβουμε γιατί το πρόγραμμα «Imagine» φοβίζει τόσο πολύ τον Τατάρ και την κυβέρνηση, αλλά και τον λόγο για τον οποίο εμπόδισε τη διεξαγωγή του προγράμματος.
Τι ήταν το πρόγραμμα «Imagine»;
Ήταν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Δικοινοτικής Τεχνικής Επιτροπής για την Εκπαίδευση που στόχευε προς έναν πολιτισμό ειρήνης και που από το 2016 που ξεκίνησε κατάφερε να φέρει σε επαφή περισσότερους από 6 χιλιάδες μαθητές και από τις δύο κοινότητες στο πλαίσιο δραστηριοτήτων οικοδόμησης εμπιστοσύνης.
Τι δίδασκαν στα παιδιά;
Να διαχειρίζονται τις διακρίσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουν εντός της δικής τους κοινότητας ή από την άλλη κοινότητα, να κατανοούν τις προκαταλήψεις, να μπορούν να ερμηνεύουν πληροφορίες με κριτική ματιά, να ευαισθητοποιούνται για τις μειονεκτούσες ομάδες, να αναπτύσσουν επικοινωνιακές δεξιότητες, να αγκαλιάζουν την πολυφωνία, να ενθαρρύνουν την ισότητα και την ανεκτικότητα, να αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως ο ρατσισμός, οι διακρίσεις και η ξενοφοβία, να κατανοούν τη σημασία των δημοκρατικών μηχανισμών λήψης αποφάσεων και να καλλιεργούν μια κουλτούρα αλληλεγγύης και κατανόησης…
Με άλλα λόγια, την ειρηνική ζωή.
Με άλλα λόγια, την σημασία της ειρήνης στην Κύπρο και στον κόσμο.
Την αξία της ισότητας και της δικαιοσύνης.
Την ευαισθητοποίηση κατά των αδικιών, του ρατσισμού, των διακρίσεων και των εχθρικών πολιτικών…
Με λίγα λόγια, τα πιο ανεπιθύμητα στοιχεία των φασιστικών και αποσχιστικών καθεστώτων.
***
Σε ποιους τομείς λειτούργησαν το φασιστικό και συντηρητικό καθεστώς του ΑΚΡ κα το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν – που αναπτύχθηκε και εισχώρησε σε όλες τις κυβερνητικές θέσεις με την υποστήριξή του, σε σημείο που έγινε τόσο ισχυρό έτσι ώστε στην πραγματικότητα να σχεδιάσει ακόμα και πραξικόπημα – από τότε που το ΑΚΡ ανήλθε στην εξουσία;
Μαντέψατε σωστά!
Στα σχολεία,
Στα παιδιά,
στη νεολαία,
Το να επηρεάζεις τους ενήλικες με οποιονδήποτε τρόπο είναι πολύ πιο δύσκολο από το να τους μεγαλώνεις έτσι από την παιδική τους ηλικία.
Και δεδομένου ότι οι στόχοι αυτών των καθεστώτων δεν είναι βραχυπρόθεσμοι, οι εργασίες και τα σχέδια που πραγματοποιούνται στην πορεία προς την επίτευξη των στόχων τους είναι φυσικά μακροπρόθεσμα.
Επιτρέποντας τη χρήση της μαντίλας και μάλιστα ενθαρρύνοντάς την από το δημοτικό σχολείο , προσφέροντας νόμιμα και παράνομα μαθήματα Κορανίου σε όλη τη χώρα, ανοίγοντας Μεσκίδες [αίθουσες προσευχής] στα σχολεία, κτίζοντας τζαμιά παντού, παραδίδοντας υποχρεωτικά μαθήματα θρησκευτικών για τα παιδιά, κλπ…
Αυτά τα καθεστώτα που ξεκινούν με το σύνθημα «Όπως λυγίζει το κλαδί, έτσι μεγαλώνει το δέντρο» γνωρίζουν ότι είναι ευκολότερο να μεγαλώσουν μια γενιά με αδύναμες κριτικές ικανότητες που να συμμορφώνεται με τον τρόπο σκέψης τους, παρά να επηρεάσουν τους ενήλικες.
Σκεφτείτε όλα τα σχολεία και τα οικοτροφεία σε όλο τον κόσμο που ανήκουν στον Φετουλάχ Γκιουλέν.
Η σαφέστερη εξήγηση για την εξάπλωση και την ενίσχυση του κινήματος του είναι τα παιδιά που μεγάλωσαν σε αυτά τα σχολεία.
Και έτσι, τα παιδιά αυτά κατόρθωσαν να εισέλθουν στα κρατικά και στρατιωτικά τμήματα της Τουρκίας, καταλαμβάνοντας τις πιο κρίσιμες θέσεις.
***
Οι πρακτικές του ΑΚΡ τύπου Φετουλάχ Γκιουλέν, φυσικά, δεν άλλαξαν μετά τη διακοπή των σχέσεών του με το κίνημα. Η ίδια μέθοδος παρατηρείται και στο βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Γι’ αυτό και στη χώρα αυτή συζητάμε για την αποστολή κοριτσιών στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με μαντίλα. Γι’ αυτό μιλάμε για διοικητικούς υπαλλήλους που αναγκάζουν το προσωπικό τους να παρακολουθεί θρησκευτικά μαθήματα κατά τη διάρκεια του ωραρίου εργασίας τους.
Γι’ αυτό βλέπουμε να χτίζονται παντού τζαμιά και να ανοίγουν θεολογικές σχολές. Γι’ αυτό ο Τατάρ και οι μπράβοι του που δεν μπορούν να απαγγείλουν ούτε μια προσευχή πηγαίνουν στις προσευχές της Παρασκευής και ποζάρουν μπροστά στις κάμερες.
Εν ολίγοις, αυτός ο απίστευτος φόβος που νιώθουν απέναντι στο πρόγραμμα «Imagine» και η απόφαση για την απαγόρευσή του είναι μέρος των πολιτικών μη λύσης και προσάρτησης που επιβάλλει το ΑΚΡ στη χώρα μας και στην εφαρμογή των οποίων συνεργάζεται με χαρά το καθεστώς του UBP [Κόμμα Εθνικής Ενότητας].
Αυτό δεν είναι κάποια μικρή λεπτομέρεια.
Υπάρχουν πράγματα που θέλουν να διδάξουν στα παιδιά μας,
όπως την εχθρότητα,
τον ακραίο εθνικισμό,
τον ρατσισμό,
την πολεμοκαπηλεία.
Θα το πετύχουν τη στιγμή που δεν θα προβάλλουμε ισχυρή αντίσταση.
Θα το πετύχουν με εισαγόμενους εκπαιδευτικούς, και αν χρειαστεί θα το κάνουν με την επιβολή πίεσης.
Ο Γενικός Γραμματέας του Αριστερού Κινήματος, Αμπντουλάχ Κορκμαζάν, δήλωσε τις προάλλες:
Ο διορισμός του Metin Feyzioğlu, η απαίτηση του Υπουργού Εξωτερικών Tahsin Ertuğruloğlu να «φύγουν τα Ηνωμένα Έθνη από το βορρά», ο επικεφαλής της Επιτροπής Ελέγχου του Πρωθυπουργείου Halil Talaykurt που πήγαινε το προσωπικό του σε θρησκευτικά μαθήματα, η νέα οργανωτική δομή της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης στο Συγκρότημα των Αγωνιστών της Ελευθερίας [Σημείωση μεταφραστή: ένα συγκρότημα κτιρίων που ανήκει στο στρατό στη Λευκωσία] υπό την εποπτεία διοικητικών υπαλλήλων από την Τουρκία και πολλά άλλα.
Τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο.
Όλα αυτά εντάσσονται σε ένα μεγαλύτερο σχέδιο που καταρτίστηκε σε ένα τόπο.
Ως εκ τούτου, αν δεν υψώσουμε τη φωνή μας και δεν πάρουμε θέση ενάντια,
Το αποτέλεσμα του σχεδίου είναι προφανές.
Πηγή: Ο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΦΟΒΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «IMAGINE» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ
