ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Διαφεύγοντας από τις διώξεις των Ταλιμπάν, από τους πιο ριζοσπαστικούς μισογύνηδες στον κόσμο, η Μαρτίνα από το Αφγανιστάν κατέφυγε στην Τουρκία, όπου ερωτεύτηκε έναν νεαρό Κούρδο, τον Τζιχάν [Cihan]. Παρά τις προκλήσεις της περιοχής, παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα αγοράκι, τον Εμιρτζάν [Emircan]. Το όνομα Εμιρτζάν συμβολίζει μια ισχυρή και δυναμική προσωπικότητα- ίσως επέλεξαν αυτό το όνομα με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να αντέξει τις δυσκολίες που θα του τύχαιναν.
Ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή, το ζευγάρι κατέφυγε από την Τουρκία στο βόρειο τμήμα της Κύπρου και στη συνέχεια στον νότο, όπου ζήτησαν άσυλο στην Κυπριακή Δημοκρατία. Μετά από 13 ημέρες, η οικογένεια τοποθετήθηκε σε ένα σπίτι και ονειρεύτηκε μια ειρηνική και ασφαλή ζωή. Τώρα θα ζούσαν με πολιτισμένο τρόπο σε ευρωπαϊκά εδάφη. Η Μαρτίνα δεν θα χρειαζόταν να καλύπτει το κεφάλι της και ο Τζιχάν θα ήταν απαλλαγμένος από την πίεση της οικογένειάς του.
Ωστόσο, η νέα ζωή δεν ήταν τόσο εύκολη όσο ήλπιζαν. Στον Τζιχάν έλειπε η οικογένεια του στην Τουρκία και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στο περιβάλλον του λόγω γλωσσικών εμποδίων. Η κατάσταση αυτή αύξησε τους καβγάδες μεταξύ του ζευγαριού, και ακόμα και η βία μπήκε στο παιχνίδι. Η Μαρτίνα, η οποία είχε ξεφύγει από τη βία του κράτους, τώρα αντιμετώπιζε τη βία του συζύγου της.
Μια μέρα ο Τζιχάν έφυγε από το σπίτι λέγοντας: «Πάω στο πάρκο με τον Εμιρτζάν» και δεν επέστρεψε ποτέ. Ώρες αργότερα, η Μαρτίνα ανησύχησε και κάλεσε την αστυνομία. Η κατάσταση καταγγέλθηκε και στον βορρά, όπου ο Τζιχάν συνελήφθη για παράνομη είσοδο στη χώρα και ο μικρός Εμιρτζάν τοποθετήθηκε σε στέγη για παιδιά. Μη μπορώντας να επανενωθεί με τη μητέρα του, ο Εμιρτζάν έκλαιγε συνεχώς στο τηλέφωνο και παρακαλούσε «πάρε με». Η Μαρτίνα ζήτησε τη βοήθεια δημοσιογράφων για να μπορέσει να επανενωθεί με το παιδί της. Όλοι πίστευαν ότι μητέρα και παιδί πρέπει να επανενωθούν, αλλά ο νόμος το εμπόδιζε.
Ενώ το δικαστήριο στον βορρά συνεχιζόταν, η δικηγόρος της Μαρτίνα εξασφάλισε μια εντολή για να αποτραπεί η μεταφορά του Εμιρτζάν στο εξωτερικό. Ο Τζιχάν αναμένεται να απελαθεί στην Τουρκία, αλλά δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση για την επιστροφή του Εμιρτζάν στη μητέρα του.
Τα ρεπορτάζ μας ήταν άκαρπα- οι αρχές κατέφυγαν στην προστασία του νόμου. Μαζί με τη φίλη μου Ελίνα Σταματίου, δημοσιογράφο από τον νότο, κάναμε έκκληση για μια τελευταία φορά στους ηγέτες, ζητώντας εξαίρεση αυτής της περίπτωσης, λέγοντάς τους ότι οι παραβιάσεις των συνόρων δεν είναι πιο σημαντικές από τη ζωή μιας μητέρας και ενός παιδιού. Αλλά οι προσπάθειές μας ήταν μάταιες.
Μόνο ένας τρόπος έχει απομείνει για να επανενωθεί η Μαρτίνα με το παιδί της: Να έρθει στον βορρά και να έρθει αντιμέτωπη με τη δικαιοσύνη. Ένα βήμα μακριά από την ελευθερία, θα διακινδυνεύσει το αίτημά της για άσυλο με το να περάσει στον βορρά, και θα ρισκάρει επίσης να συλληφθεί. Η Μαρτίνα θα υποστεί την ποινή για την παράνομη είσοδο στη χώρα, θα εκτίσει λίγους μήνες στη φυλακή και μετά θα επανενωθεί με τον Εμιρτζάν. Τα υπόλοιπα είναι αβέβαια- είτε θα πνιγούν στα γαλάζια νερά, είτε θα πέσουν θύματα διακινητών ανθρώπων.
Η ιστορία της Μαρτίνα και του Εμιρτζάν αποκαλύπτει πόσο σκληρός μπορεί να είναι ο νόμος. Οι νόμοι που θεωρούνται ιεροί μερικές φορές ευνοούν τους ισχυρούς και όχι τους ενάρετους. Και αυτή η ιστορία αφηγείται την τραγωδία μιας μητέρας και ενός παιδιού που παγιδεύτηκαν ανάμεσα στα δόντια του νόμου.
Πηγή: ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΤΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΜΙΡΤΖΑΝ
