ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Όπου κι αν πάω, οι άνθρωποι μου λένε για τα προβλήματά τους και μου λένε: “Γράψε γι’ αυτά”.
Προβλήματα… Τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν επιλυθεί εδώ και χρόνια, έχουν ριζώσει βαθιά, αλλά υπάρχουν και άλλα.
Δεν είναι ότι μπορούμε να τα καλύψουμε όλα με το γράψιμο – πριν τελειώσει το ένα πρόβλημα, προκύπτει ένα άλλο…
Υπάρχουν κοινά, αλλά και μεμονωμένα μοναδικά προβλήματα…
Οι άνθρωποι διαμαρτύρονται ότι, όπου και αν πάνε, ή ό,τι και αν κάνουν, δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους.
Είναι απαραίτητο να βρεθεί ένας “φίλος στο δικαστήριο”, αλλά ούτε αυτό αποτελεί λύση.
Οι άνθρωποι έχουν κουραστεί να κυνηγούν ανθρώπους για να αποκτήσουν πρόσβαση σε πράγματα που δικαιούνται, ακόμη και για εργασίες ρουτίνας που κανονικά θα έπρεπε να λειτουργούν ομαλά.
Είναι σαν να μην υπάρχει κανένα τμήμα του πληθυσμού χωρίς προβλήματα, κανένας οικονομικός τομέας χωρίς προβλήματα…
Υπάρχουν σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων και πολλές αδικίες…
Οι μαφιόζικες επιχειρήσεις τα πάνε πολύ καλά – σκοτεινές και περίεργες φατρίες, οι οποίες απειλούν κάθε επάγγελμα, υπάρχουν παντού και δυστυχώς δεν είμαστε σε θέση να τις καταπολεμήσουμε.
Κάποιοι άνθρωποι προχωρούν πάντα με κόλπα – εκείνοι που θα ήθελαν να κάνουν τις δουλειές τους σωστά και δίκαια, σπρώχνονται συνεχώς πίσω και κακομεταχειρίζονται.
Πολλοί άνθρωποι στη χώρα είναι δυσαρεστημένοι με τη ζωή τους, και εκείνοι που θεωρούμε ότι “δεν έχουν κανένα πρόβλημα” παραπονιούνται επίσης…
Είναι σαν να λένε στους έντιμους ανθρώπους να “κάνουν τα δικά τους, να ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες τους χωρίς να τηρούν τους συμβατικούς τρόπους”…
Πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός για να μην μπλέξεις σε καμιά παλιοδουλειά, να μην λερωθείς, γιατί όλα είναι καλυμμένα με βρωμιά τώρα…
Άνθρωποι που δεν περιμένεις εμπλέκονται σε πράγματα που δεν περιμένεις.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει σοβαρή παρακμή στη χώρα, “διατρέχουμε τη χειρότερη περίοδο”.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι απελπισμένοι, σκέφτονται ότι “τίποτα δεν θα βελτιωθεί, θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο”.
Και δεν το σκέφτονται απλά, αλλά και το πιστεύουν…
Για παράδειγμα, πολλοί άνθρωποι σκέφτονται να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, αλλά το κλείσιμο, ακόμη και η εγκατάλειψη, δεν σώζει τους ανθρώπους.
Άλλο πράγμα είναι να τα παρατάς και άλλο να συνεχίζεις…
Όχι μόνο οι νέοι, αλλά και οι ενήλικες, οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι σκέφτονται τώρα να μεταναστεύσουν…
Στην πραγματικότητα, όλοι στη χώρα γνωρίζουν τα πάντα.
Οι πολίτες γνωρίζουν τι συμβαίνει στη χώρα – γνωρίζουν ποιος δωροδοκεί, ποιος εμπλέκεται στην παρανομία, ποιος προστατεύει εγκληματίες, ποιος αποκτά αδικαιολόγητα κέρδη, ποιος είναι χωμένος μέχρι το λαιμό στο έγκλημα…
Όλοι γνωρίζουν τα πάντα, αλλά προσποιούνται ότι δεν γνωρίζουν και δεν είναι σε θέση να πουν: “ο βασιλιάς είναι γυμνός”.
Όλοι βλέπουν, γνωρίζουν, έχουν επίγνωση των πάντων, αλλά τα αγνοούν – όλοι έχουν χάσει τη γλώσσα τους, έχουν χάσει τη δύναμη να αντιστέκονται, και συμπεριφέρονται σαν τις τρεις σοφές μαϊμούδες – “δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλώ”, ή δεν βλέπω, δεν ακούω και δεν ξέρω…
Λοιπόν, αν το κάνετε αυτό, πώς θα λυθούν τα προβλήματά σας; Δεν μπορείτε να λύσετε τα προβλήματά σας με το να παραπονιέστε μόνοι σας… Η χώρα δεν μπορεί να απαλλαγεί από το κακό…
Υπάρχει επίσης φόβος, παντού – είναι σαν να έχουμε επιστρέψει στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90… Είναι σαν να έχουν επανέλθει στη ζωή εκείνες οι μέρες, όταν κυριαρχούσε παντού ο φόβος…
Φυσικά, υπάρχει επίσης ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που επιμένουν στο status quo, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο… Δεν θέλουν να αφήσουν αυτό που έχουν αρπάξει… Το κατεστημένο έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει καταλάβει πολλούς ανθρώπους – τα προσωπικά συμφέροντα έχουν έρθει στο προσκήνιο, και όλα αυτά έχουν γίνει με τέτοιο επιδέξιο τρόπο ώστε να εμποδίζουν τους ανθρώπους να αμφισβητήσουν τα κοινωνικά προβλήματα…
Έχουμε όλοι καεί και όμως δεν το συνειδητοποιούμε – το μόνο που ξέρουμε είναι να παραπονιόμαστε σε φιλικές συζητήσεις, μόνοι μας… Καθώς συνεχίζουμε να το κάνουμε αυτό, σιγά σιγά εξαφανιζόμαστε… Αναρωτιέμαι πώς θα ξυπνήσει αυτή η κοινωνία και ποιος θα το κάνει αυτό.
Χρειαζόμαστε ένα θαύμα για να πάψουμε να είμαστε χαμένη υπόθεση; Τα θαύματα συμβαίνουν σε ιστορίες, μυθιστορήματα, ταινίες – περιμένουμε μάταια.
Και πάλι, θα πρέπει κάποιος να κάνει κάτι για εμάς ώστε να μπορούμε να επωφεληθούμε; Και πάλι, πρέπει να περιμένουμε να έρθει ένας σωτήρας; Είναι πολύ δύσκολο… Είστε ο μόνος που μπορεί να σώσει τον εαυτό σας, είστε ο μόνος που μπορεί να γίνει ο ήρωάς σας, αλλά ακόμα δεν το γνωρίζετε…
