ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Κάποιοι επιλεκτικά επιμένουν ότι τα θύματα αυτής της θλιβερής κατάστασης είναι μόνο οι Ελληνοκύπριοι. Αυτό είναι το τεράστιο λάθος της κοινότητάς μας. Το οποίο επαναλαμβάνουν και κάποιοι Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι λένε επίσης παρόμοιες ανοησίες ενθυμούμενοι τις αδιέξοδες υποθήκες του Ντενκτάς
Μετά την καταψήφιση του σχεδίου Ανάν, το 2004, όλοι είχαμε την ευκαιρία, με ανοιχτά πλέον τα οδοφράγματα, να διαπιστώσουμε την έναρξη και στη συνέχεια την έκταση σε χρόνο-ρεκόρ ενός οργανωμένου οικοδομικού οργασμού στα κατεχόμενα. Το 2003 όταν ο Ντενκτάς άνοιξε τις πρώτες διόδους όλοι οι Ε/Κ που ζούσαν στο βόρειο τμήμα της χώρας μας πριν το 1974 αντιλήφθηκαν ότι σχεδόν δεν είχε γίνει τίποτα. Καμία ουσιαστική ανάπτυξη επί ελληνοκυπριακών περιουσιών.
Μετά το 2004 φάνηκε να ξεκινούν όλα. Το σχέδιο δεν ψηφίστηκε από τους Ελληνοκύπριους, άνοιξε όμως τα χαρτιά της δικής μας πλευράς σε σχέση με τη διευθέτηση του περιουσιακού. Με βάση αποφάσεις του ΕΔΑΔ τέθηκαν επί τάπητος τα δικαιώματα των ιδιοκτητών, αλλά συνάμα και των χρηστών στα κατεχόμενα, κάτι που μπορούσε κάποιος να διαπιστώσει στις διατάξεις του σχεδίου. Οι λύσεις που δόθηκαν δεν ήταν άσπρο – μαύρο. Η τεράστια έκταση του γκρίζου που νομικά εκτεινόταν στο τρίπτυχο Επιστροφή – Ανταλλαγή – Αποζημίωση, με πολλές ενδιάμεσες παραλλαγές, σε συνδυασμό με την κάθοδο χιλιάδων εποίκων άνοιξε την όρεξη των μεγαλοεργολάβων. Την περίοδο αυτή, από το 2004 και μετά, στο επίκεντρο του οικοδομικού αυτού οργασμού ήταν κατά κύριο λόγο η περιοχή της Κερύνειας. Η οποία δυτικά επεκτάθηκε προς Καραβά – Λάπηθο, νότια προς Πέλλα Παΐς και ανατολικά προς Άγιο Επίκτητο και Άγιο Αμβρόσιο. Μικρή σχετική ανάπτυξη παρουσιάστηκε και στην Αμμόχωστο περί τον Άγιο Σέργιο.
Μετά το Κραν Μοντανά και το δεύτερο αδιέξοδο στο Κυπριακό, όταν δηλαδή όλα τα θέματα του περιουσιακού ξεκαθαρίστηκαν και όταν σε πολύ μεγάλο βαθμό λόγω της άγονης παρέλευσης του χρόνου τα δικαιώματα του Τ/Κ χρήστη αλλά και των εποίκων άρχισαν να ισχυροποιούνται, πάντα με βάση τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, στο κόλπο μπήκαν και τεράστιες τουρκικές και εβραϊκές κατασκευαστικές εταιρείες. Οι τουρκικές σήμερα ετοιμάζονται να μπουν στο Βαρώσι για να επενδύσουν στην ομορφότερη παραλία της Μεσογείου, οι Εβραίοι όπως διαβάζουμε στον «Πολίτη» τις τελευταίες μέρες έχουν χτίσει μια ολόκληρη πόλη με 8.500 επαύλεις και διαμερίσματα στην παραλία του Τρικώμου αλλά και τεράστιους οικισμούς στην Ακανθού και την Καρπασία.
Κατασκευαστικές εταιρείες, όπως η Afik Group, πωλούν πλέον επαύλεις σε ελληνοκυπριακή γη σε Ιρανούς, Ρώσους, Ουκρανούς, Εβραίους, Καζακστανούς και Ουζμπέκους. Σε πολυεθνικό μονόδρομο έχει μπει η Κύπρος, με το μέλλον Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων να έχει δοθεί ως αντιπαροχή. Ναι, το θέμα πλέον αφορά και τους Τουρκοκύπριους. Οι οποίοι έχουν συνθλιβεί πληθυσμιακά από την ανεξέλεγκτη ροή εποίκων και οικονομικά μέσα από τις αυξομειώσεις της τουρκικής λίρας.
Δεύτερος Αττίλας
Ο δεύτερος Αττίλας ξεκίνησε με τις ευλογίες της Κυπριακής Δημοκρατίας επί των ημερών της διακυβέρνησης Αναστασιάδη. Στη νότια Κύπρο μέσω των κουρεμάτων το 2013 η μεσαία τάξη της Κύπρου αποψιλώθηκε. Στη συνέχεια, μέσω του Κυπριακού Επενδυτικού Προγράμματος δόθηκαν χιλιάδες διαβατήρια σε διεθνείς επιχειρηματίες και σε αρκετούς απατεώνες έναντι επαύλεων και διαμερισμάτων σε πύργους τα οποία στην πραγματικότητα ανέβασαν στα ύψη τις τιμές των ακινήτων και των ενοικίων χωρίς να δημιουργήσουν επαναλαμβανόμενα έσοδα. Αυτό ήταν ένα δεύτερο ισχυρό χτύπημα που έπληξε αυτή τη φορά τα νέα ζευγάρια, δηλαδή το μέλλον αυτής της χώρας. Τα οποία αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό ή να μεταναστεύσουν στα χωριά των γονιών τους, όπως έγινε τον 6-7ο αιώνα μ.Χ. όταν ξεκίνησαν οι επιδρομές των Αράβων, των Μαμελούκων, των Σαρακηνών και των Σταυροφόρων, για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Σήμερα με την Κύπρο χώρα μέλος της ΕΕ η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως κράτος δικαίου, στην κυριολεξία η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Οι Σαρακηνοί δεν έρχονται με πειρατικά, αλλά με τζετ τα οποία διαθέτουν στους κκιλίντζιρους ηγέτες της χώρας μας για να ταξιδεύουν σε εξωτικούς προορισμούς. Σήμερα ο βασιλιάς Ιανός δεν σύρεται και ευτελίζεται στους δρόμους του Καΐρου, αλλά πάει για τρέλες στις Σεϋχέλλες.
Εξωφρενική
Στα κατεχόμενα εκτός από τους Τούρκους εργολάβους, κάποιοι εκ των οποίων είναι συνέταιροι κυβερνητικών στελεχών στην Άγκυρα, έχουμε και εργολάβους που έχουν άδεια παραμονής στις ελεύθερες περιοχές και χτίζουν σε ελληνοκυπριακή γη στα κατεχόμενα.
Η περίπτωση του Εβραίου επιχειρηματία Yaacov Afik είναι κυριολεκτικά εξωφρενική. Ο άνθρωπος αυτός είναι Εβραίος με πορτογαλικό διαβατήριο. Τα τελευταία 10 τόσα χρόνια ζει στην Κύπρο με άδεια παραμονής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από τον Ιούλιο του 2017 ο Yaacov Afik έχει πολιτογραφηθεί στα κατεχόμενα και έχει πάρει διαβατήριο ως Τουρκοκύπριος υπήκοος. Ο Afik διά της εταιρείας Afik Group χτίζει στα κατεχόμενα χιλιάδες διαμερίσματα πάνω σε γη ε/κ στο Τρίκωμο και ταυτόχρονα συνεργάζεται με Ε/Κ επιχειρηματίες για να κάνει επενδύσεις στις ελεύθερες περιοχές, όπως είναι το συγκρότημα Troy στην Πύλα. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν πήρε είδηση ποιος είναι ο Yaacov Afik, ούτε βεβαίως το Δικηγορικό Γραφείο Φοίβος και Χρίστος Κληρίδης που του έγραψε εταιρείες στις ελεύθερες περιοχές ερεύνησε με τη δέουσα επιμέλεια το ποιόν του.
Τα παρεπόμενα
Όλα αυτά είναι παρεπόμενα της εισβολής και της κατοχής θα μπορούσε κάποιος να πει. Η αλήθεια, όπως πάντα, είναι πιο σύνθετη. Το χτίσιμο των κατεχομένων είναι αποτέλεσμα και της μη λύσης η οποία πλέον έχει καταστεί γάγγραινα. Κάποιοι θεωρούσαν και θεωρούν ότι η επίκληση στον αντικατοχικό αγώνα, η επίκληση ακόμα του πατριωτισμού ως πολιτικού και κομματικού πλεονεκτήματος μπορεί να αντέχει επ’ άπειρον. Σήμερα τα αφηγήματα αυτά καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος.
Κάποιοι επιλεκτικά επιμένουν ότι τα θύματα αυτής της θλιβερής κατάστασης είναι μόνο οι Ελληνοκύπριοι. Αυτό είναι το τεράστιο λάθος της κοινότητάς μας. Το οποίο επαναλαμβάνουν και κάποιοι Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι λένε επίσης παρόμοιες ανοησίες ενθυμούμενοι τις αδιέξοδες υποθήκες του Ντενκτάς. Από την Κύπρο σήμερα δεν εκπαραθυρώνονται μόνο οι Ελληνοκύπριοι, αλλά και οι Τουρκοκύπριοι. Η επιλογή της μη λύση του Κυπριακού πλαισιωμένης από συνθήματα περί χωριστών επιβιώσεων του ελληνισμού και του τουρκισμού στην Κύπρο έναντι οποιουδήποτε τιμήματος, στην ουσία επέτρεψε στους διεφθαρμένους και αριβίστες να πάρουν το πάνω χέρι, με εκπροσώπους τους κυρίους Αναστασιάδη και Τατάρ.
Ας μην θεωρηθεί ότι οι νουνεχείς άνθρωποι αυτής της χώρας δεν θέλουν επενδύσεις ή δεν θέλουν τους ξένους. Οι επενδύσεις είναι αναγκαίες και καλοδεχούμενες εφόσον γίνονται κατά τρόπο συντεταγμένο και εξυπηρετούν τον κυπριακό λαό. Οι επενδύσεις σήμερα στην Κύπρο ένθεν και ένθεν του οδοφράγματος δεν είναι στοχευμένες στην εξυπηρέτηση της χώρας και του κυπριακού λαού στο σύνολό του. Οι επενδύσεις άρπα-κόλλα σήμερα στην Κύπρο συνιστούν έναν δεύτερο Αττίλα ο οποίος οδηγεί σε οικονομική εξαθλίωση όλους τους Κυπρίους.
