ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Ο τίμιος Ανδρέας, ο ικανός Αβέρωφ και ο καλός Νίκος. Ο κυπριακός λαός φαίνεται ότι στο πλαίσιο μιας θετικής αξιολόγησης έχει καταλήξει σε κάποια επίθετα για τους τρεις επικρατέστερους υποψηφίους για την προεδρία της Δημοκρατίας. Υπάρχει βέβαια και η αρνητική αξιολόγηση, η οποία ξεκινά από την καχυποψία των πολιτών σε διάφορα θέματα.
Ο ικανός Αβέρωφ
Ο Αβέρωφ, πέρα από το ότι αυτό το φωνάζει και η τελευταία αφίσα στους αυτοκινητόδρομους της Κύπρου, μπορεί να κυβερνήσει αυτή τη χώρα. Ο Αβέρωφ κατανοεί κάτι πολύ βασικό. Ότι σε γενικές γραμμές οι υγιείς συμβιβασμοί οδηγούν σε νέες συνθέσεις. Η σύνθεση θέσεων, απόψεων και συμφερόντων δίνουν κίνηση στην οικονομία και, όπως λέει, μια καλή οικονομία προσφέρει πλούτο, αλλά στηρίζει και τις κοινωνικές πολιτικές του κράτους. Ο Αβέρωφ διαφέρει από τον μέσο συντηρητικό Κύπριο πολιτικό. Μέσα από τις συνθέσεις βλέπει νέες προοπτικές: Θεωρεί ότι η λύση του Κυπριακού θα υπερδιπλασιάσει τα έσοδα του κράτους μας. Θα τριπλασιάσει τον τουρισμό, θα κάνει τη χώρα μας «εμιράτο» διότι θα καταστεί δυνατή η αξιοποίηση των 18 περίπου τρις κυβικών ποδιών φυσικού αερίου που διαθέτει η Κύπρος στην ΑΟΖ της, συν ακόμα περισσότερα στις ΑΟΖ των Αιγύπτου, Ισραήλ και Λιβάνου. Ξέρει ότι χωρίς λύση είτε θα μας το φάνε μούχτι ή θα κάνει παρέα με τα ψάρια.
Τι κρατάνε πίσω τον Αβέρωφ; Βασικά ο απερχόμενος ελέφαντας Νίκος Αναστασιάδης και η τάτσα του φερόμενου ως του πιο διεφθαρμένου Προέδρου από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το ερώτημα ακόμα και σε στόματα Συναγερμικών είναι εύλογο. Σε τι διαφέρει ο Αβέρωφ από τον Αναστασιάδη: «Ο Αναστασιάδης», ισχυρίζονται πολλοί, «έφαεν τζιαι έσπασεν». «Μήπως το ίδιο δεν θα κάνει και ο Αβέρωφ, αν εκλεγεί;» Σαφέστατα και ο Αβέρωφ δεν είναι τόσο βλάκας ώστε να μας πει κάποια στιγμή «ότι κυκλοφορεί με τζετ ολιγαρχών για να κάνει οικονομία στο κράτος». Τον κυνηγά όμως η ρετσινιά ότι οι φιλίες του με μια ομάδα Κύπριων επιχειρηματιών δεν του επιτρέπει να τους κοιτάζει όλους το ίδιο στα μάτια. Ως ηγέτης όλων.
Ο τίμιος Μαυρογιάννης
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης δεν κέρδισε τον τίτλο του τίμιου σε εντός έδρας παιχνίδι αλλά σε πανευρωπαϊκό. Φέρει αυτόν τον τίτλο τιμής από το 2011 όταν επί κυπριακής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατάφερε μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών να κατανείμει ένα ποσό πέραν του 1 τρισ. εκατ. ευρώ. «The honest broker of Cyprus» ήταν αυτό που έμεινε ως παράσημο για τον κ. Μαυρογιάννη και την Κύπρο μετά από 6 μήνες στην προεδρία. Η αποδοχή του Ανδρέα Μαυρογιάννη στην ΕΕ ήταν αυτή που τον επέβαλε στη συνέχεια και ως σοβαρό διαπραγματευτή στο Κυπριακό. Η πίστη του στην Ευρώπη και η επιμονή του σε μια ευρωπαϊκή λύση στο Κυπριακό έπεισαν επιπλέον την Κομισιόν να διορίσει ενεργούς παρατηρητές στο Κυπριακό οι οποίοι ήταν παρόντες στις διαπραγματεύσεις και έλυναν επιτόπου θέματα συμβατότητας της επιδιωκόμενης λύσης με το κοινοτικό κεκτημένο. Η τιμιότητά του στο Κυπριακό, όπως λέει και ο πρώην συνομιλητής του Οζντίλ Ναμί, δεν διαφέρει από αυτό που ονομάζουμε αξιοπιστία. Όταν συζητάς με αξιοπιστία στο Κυπριακό δεν επιχειρείς να τη φέρεις στον αντίπαλό σου. Προσπαθείς να χτίσεις μια Κύπρο για όλους τους Κυπρίους και κυρίως μια χώρα με μέλλον για τις επερχόμενες γενεές. Η τιμιότητα εν ολίγοις και η τεχνοκρατική επάρκεια του Ανδρέα Μαυρογιάννη είναι αυτά που χρειάζεται η Κύπρος μετά από 20 χρόνια κομματοκρατούμενων κυβερνήσεων, λένε όσοι τον υποστηρίζουν. Θα κληθεί στη διάρκεια της θητείας του να διορίσει γύρω στα 1.000 άτομα. Αν οι μισοί είναι τίμιοι σαν αυτόν, η Κύπρος τα επόμενα 5 χρόνια θα είναι άλλη χώρα.
Από την άλλη, γιατί να ψηφίσει κάποιος τον Ανδρέα Μαυρογιάννη αν είναι να ξανακυβερνήσει το ΑΚΕΛ το οποίο τα έκανε μαντάρα επί Δημήτρη Χριστόφια, λένε οι καχύποπτοι. Το επιχείρημα αυτό ενισχύει τα τελευταία χρόνια και μια κεντροδεξιά συντηρητική στροφή του εκλογικού σώματος, όχι μόνο της Κύπρου αλλά διεθνώς. Η λογική της κλασικής αριστερής παροχολογίας δεν πείθει αφού δεν καλύπτει τον τομέα που θα κάνει τις παροχές πειστικές. Δηλαδή θα εγγυηθεί την ανάπτυξη της οικονομίας. Ο Δημήτρης Χριστόφιας με τις αγκυλώσεις του υποχρέωσε τη χώρα μας να μπει σε ένα δυσβάσταχτο μνημόνιο. Αν άκουγε τους Καζαμία και Σιαρλή, αν άκουγε ακόμα τον Μαυρογιάννη όταν είχαμε την προεδρία της ΕΕ ίσως η κρίση του 2012 και τα κουρέματα του 2013 να μην έρχονταν ποτέ. Αυτό ο κόσμος δεν το συγχωρεί στο ΑΚΕΛ αλλά την ίδια στιγμή σε θέματα διαφθοράς δεν έχει αυταπάτες. Ξέρει δηλαδή ότι επί διακυβέρνησης ΑΚΕΛ μιλούσαμε για κλεφτοκοτάδες, σχολιάζαμε ακόμα αν ο Χριστόφιας πλήρωσε το διαμέρισμα στον Μιλτή και πόσα του χρωστά, ενώ σήμερα μιλούμε για πύργους, για επαύλεις εκατομμυρίων, για τζετ και τζίρους δισεκατομμυρίων.
Τι έκανε ο Μαυρογιάννης για να αντιμετωπίσει αυτήν την υπαρκτή καχυποψία; Ενίσχυσε το επιτελείο του με μετριοπαθείς και κοινωνικά φιλελεύθερους πολιτικούς και τεχνοκράτες. Οικονομολόγοι όπως ο Σωφρόνης Κληρίδης, ο Μάριος Κληρίδης, ο Λάζαρος Λαζάρου και ο Ασσιώτης αλλά και οικολόγοι της πράσινης ανάπτυξης όπως οι Ατταλίδου και Έφη Ξάνθου. Σαφέστατα οι τίμιοι δεξιοί είναι πιο αξιόπιστοι στην οικονομία από την παρασιτική οικονομία των διαβατηριούχων που δημιούργησε ο Νίκος Αναστασιάδης και σαφώς καλύτεροι από κάποιους της Αριστεράς που ακόμη βρίσκονται στη λογική της ποινικοποίησης του κέρδους στο επιχειρείν.
Ο καλός Νίκος
Νέος, ευγενικός, κοινωνικός. Χαμογελά σε όλους και όλες και μπορεί με άνεση να συζητήσει με τον κάθε Κύπριο πτυχιούχο ότι έχει πρόγραμμα διακυβέρνησης. Την ίδια στιγμή μπορεί να κουβεντιάσει με τον απλό οικογενειάρχη στη Γεροσκήπου ο οποίος κλαίει τη μοίρα του διότι βλέπει ότι δυσκολεύεται να σπουδάσει τα παιδιά του, τα οποία ακόμη ζουν μαζί του διότι δεν έχουν σοβαρή δουλειά αλλά και να έχουν είναι δύσκολο να πληρώσουν το νοίκι ή τη δόση για το σπίτι. Μπορεί να τον πείσει ότι έχει λύσεις και γι’ αυτόν.
Όποιος παρακολουθεί τον καλό Νίκο σε διάφορες συζητήσεις σε ΜΚΔ θα διαπιστώσει ότι καταφέρνει να ταυτιστεί και να κερδίσει τον μέσο δυσπραγούντα Κύπριο. Θα του πει ότι και αυτός προβληματίζεται πώς θα σπουδάζει τις 4 κόρες του. Θα του εξηγήσει πως παλεύει με τη σύζυγό του να ξοφλήσουν την έπαυλη που αγόρασαν εκεί δίπλα στη Λαϊκή Σπόρτινγκ Κλαμπ.
Ο καλός Νίκος Χριστοδουλίδης έχει έναν στρογγυλεμένο λόγο για όλους και για όλα. Και υπέρ της διζωνικής και σε πλήρη συμφωνία με τις θέσεις του ΔΗΚΟ στο Κυπριακό. Και Συναγερμικός από τα γεννοφάσκια του είναι, αλλά έτοιμος να διαλύσει τον ΔΗΣΥ για να εκλεγεί. Κυρίως ξέρει, όταν απαντά σε ερωτήσεις, να κάνει τους συνομιλητές του να αισθάνονται ότι είναι κάποιοι σπουδαίοι: «Εσείς ξέρετε καλύτερα από μας τους πολιτικούς. Εσάς ακούμε και μαθαίνουμε. Ο λαός γενικά ξέρει καλύτερα από τον καθένα από μας».
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι πραγματικά μια υπερπαραγωγή εικόνας και ήχου. Ως βιντεοκλίπ συνιστά το μεγαλύτερο παναΰριν πολιτικού που γέννησε η Κύπρος, κάτι βεβαίως που ενίοτε τον εξωθεί στο να πέφτει σε αντιφάσεις. Χρησιμοποιεί κυρίως τη γλώσσα του σώματος για να πει όσα γενικά και εν πολλοίς αόριστα έχει να πει: Σύμφωνα με έρευνες, η μη λεκτική επικοινωνία (γλώσσα σώματος) αντιπροσωπεύει το 55% του μηνύματος που στέλνουμε, ενώ μόνο το 7% είναι η λεκτική επικοινωνία και το 38% η ένταση της φωνής μας. Με λίγα λόγια και με βάση τις έρευνες, ο κ. Χριστοδουλίδης κρίνεται κυρίως μέσω της όρασης (83%) και κατά 11% μέσω της ακοής.
Αυτό τι σημαίνει; Ότι αν είσαι π.χ. ένας αστραφτερός τενεκές που κατρακυλά με θόρυβο από τις σκάλες ο κόσμος σε προσέχει περισσότερο. Από την άλλη, αν σταθείς στην κορυφή της σκάλας και αρχίσεις να εκφωνείς μια συγκροτημένη ομιλία αναλύοντας το όραμά σου για την Κύπρο θα σε γράψουν κανονικά. Ίσως γι’ αυτό ακόμα και τη μία ομιλία που είχε να κάνει την έκλεψε!
Τα καθολικά προβλήματα
Δυστυχώς η χώρα μας θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που παρουσιάζονται στο πλαίσιο της προεκλογικής. Η Κύπρος στη μετά διαβατηρίων εποχή εξακολουθεί να κινείται μέσα από μια οικονομία και ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν πρόκειται να μας πάνε μακριά: Ανάπτυξη γης μόνο για πλούσιους – Forex – Porn Industry – Betting. Αν αυτό δεν ανατραπεί πολύ σύντομα θα βρεθούμε μπροστά σε νέα σκάνδαλα, σε νέες συλλούρειες διαβεβαιώσεις «Full support», σε νέες ατάκες τύπου «This is Cyprus». Μπορούν οι τρεις βασικοί υποψήφιοι να υποστηρίξουν ένα μοντέλο οικονομίας μακριά από τρέχουσες λαμογιές και θαύματα του παρελθόντος που στηρίχθηκαν και στηρίζονται ακόμη σε ad noctem χαλαρώσεις ζωνών και στη δημιουργία υπερκερδών στις τσέπες κάποιων με εσωτερική ενημέρωση; Κάποιοι μπορούν, κάποιοι όχι. Όποιος εκλεγεί, ασχέτως του τι λέει και τι κάνει, από αυτό θα κριθεί.
