| ΚΥΠΡΙΑΚΟ |Yeniduzen

ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΚΟΛΑΚΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ!

ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)

21 Ιουλίου…

1974…

Ακριβώς 49 χρόνια πριν…

Ο ήλιος του πρωινού δεν είχε ανατείλει ακόμα…

Και ο πατέρας μου, συνοδευόμενος από εμένα, τη μητέρα μου και την αδελφή μου, περπατούσαμε προς το δημοτικό σχολείο στα Καζιβερά από το δρόμο που περνάει μπροστά από τα καφενεία…

Είχαμε παραδοθεί στους Ελληνοκύπριους…

-*-*-

Ο πατέρας μου κρατούσε το κυνηγετικό του όπλο, με τον άξονα του ανοιχτό, στραμμένο προς τα κάτω…

Φόβος!

-*-*-

Ας πάμε μια μέρα πίσω…

20 Ιουλίου…

1974…

-*-*-

Η Τουρκία είχε αποβιβαστεί στο νησί…

Οι Ελληνοκύπριοι, οι υποστηρικτές του Μακαρίου και τα μέλη της ΕΟΚΑ Β είχαν παραμερίσει τις εσωτερικές τους διαμάχες και επιτίθονταν σε τουρκοκυπριακά χωριά στο βαθμό που μπορούσαν να κινητοποιηθούν…

-*-*-

Ήμασταν στα Καζιβερά…

Το βράδυ, οι Ελληνοκύπριοι επιτέθηκαν στο χωριό…

Για περίπου 13 ώρες επικρατούσε χάος…

-*-*-

Φτάνουμε στο πρωί της 21ης Ιουλίου…

Παραδοθήκαμε!

Για κάποιο λόγο, θυμάμαι τον Ελληνοκύπριο που φώναζε από το μικρόφωνο του τζαμιού: «Μπαραχοντίδες!»

Ρωτάω τους Ελληνοκύπριους φίλους μου τι σημαίνει, αλλά μου λένε «Δεν υπάρχει τέτοια λέξη».

Πρέπει να το θυμάμαι λάθος!

-*-*-

Ο πατέρας μου, ο θείος μου και όλοι όσοι στο χωριό κρατούσαν όπλα, αλλά δεν έφυγαν, επιβιβάστηκαν σε φορτηγά και τους πήραν…

Περιμένουμε, καθισμένοι στην άκρη του δρόμου δίπλα στο δημοτικό σχολείο…

Και νομίζω ότι όλοι κατουριούνται πάνω τους εκεί που κάθονται!

Μυρίζει ούρα ο τόπος!

-*-*-

Στις 22 Ιουλίου επικρατεί σιωπή…

Έχει φοβερή ζέστη!

Όλοι είναι συγκεντρωμένοι στις τρεις αίθουσες του σχολείου…

Κάποιοι από εμάς στην αυλή!

Ένας Ελληνοκύπριος καταφθάνει με ένα φορτηγό και μας πετάει ψωμί και βοδινό κρέας σε κονσέρβα σαν να ταΐζει σκυλιά!

Παρεμπιπτόντως, οι κονσέρβες βοδινού κρέατος είναι αρκετά ακριβές σήμερα!

Και αυτό που θυμάμαι είναι η 23η Ιουλίου…

Τον βόμβο των αεροπλάνων…

Τον ήχο των εκρήξεων…

Έναν Ελληνοκύπριο που τρέχει και ανεβαίνει στο όχημα που μοιάζει με φορτηγό και είναι σταθμευμένο απέναντι από το σχολείο!

Ρίχνει σφαίρες σαν βροχή στο σχολείο από το πολυβόλο του!

Τη μυρωδιά του χώματος και του αίματος!

14 νεκροί!

-*-*-

Πατάμε πάνω στους νεκρούς και τους τραυματίες καθώς βγαίνουμε έξω…

Και τα δύο μου γόνατα αιμορραγούν!

Χτυπήθηκα από κομμάτια μικροσκοπικών θραυσμάτων!

Πεσμένη μπροστά στην πόρτα είναι μια έγκυος γυναίκα – είναι νεκρή, κρατώντας το παιδί της που είναι μικρότερο από μένα και το αγέννητο παιδί της…

Δεν μπορώ ποτέ να βγάλω αυτή την εικόνα από το μυαλό μου…

14 νεκροί…

Στρατιώτες της Ειρηνευτικής Δύναμης…

Ελληνοκύπριοι…

Φωνάζουν, ουρλιάζουν…

Μας στέλνουν στα σπίτια μας…

-*-*-

Είναι το 2023…

21 Ιουλίου…

Ο Ερσίν Τατάρ είναι Πρόεδρος…

Και είναι εθνικιστής…

Δεν έχει βιώσει τον πόλεμο…

Αλλά εγγυάται τη θέση του υποστηρίζοντας τον εθνικισμό υπέρ του πολέμου…

-*-*-

Και έχουμε δημιουργήσει ένα “κράτος”…

Κανείς δεν το αναγνωρίζει!

Είναι όλο ψέματα!

-*-*-

Είναι σαν να μην υποφέραμε ποτέ, σαν να μην μας πυροβόλησαν ποτέ, σαν να μην φυλάξαμε ποτέ σκοπιά, σαν να μην αντισταθήκαμε ποτέ…

Τα παιδιά των μαρτύρων βρίσκονται στην Αυστραλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο!

Τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους αναζητούν εργασία στην ελληνοκυπριακή πλευρά!

Συμπεριλαμβανομένου του Τατάρ, όλοι έχουν στην τσέπη τους το διαβατήριο αυτού που αποκαλούν “ελληνοκυπριακό κράτος”!

Και αυτοί που ισχυρίζονται ότι «εμείς σας σώσαμε», συνεχίζουν να λεηλατούν αυτή τη χώρα!

-*-*-

Η χώρα είναι υπό τον έλεγχο αυτών που κολακεύουν και λεηλατούν!!! Και συγγνώμη, είναι υπό την κατοχή τους!

Το μέλλον της τουρκοκυπριακής κοινότητας παραδίδεται σε ζηλωτές!

Η νίκη της Τουρκικής Εθνικής Ομάδας Βόλεϊ Γυναικών στο Nations League ήταν ίσως ένα από τα σημαντικότερα πρωταθλήματα στην αθλητική ιστορία της χώρας…

-*-*-

Και μια ομάδα “θρησκευτικών συντηρητικών” στη χώρα αυτή επιτίθεται στην Εμπράρ Καρακούρτ, η οποία δεν είναι μόνο η σπουδαιότερη βολεϊμπολίστρια της τουρκικής εθνικής ομάδας, αλλά ίσως και η σπουδαιότερη βολεϊμπολίστρια του κόσμου…

-*-*-

Ο φασισμός και οι διακρίσεις βιώνονται στο έπακρο…

Ένα ξεκάθαρο παράδειγμα οπισθοδρόμησης…

Ζηλωτές που μισούν ακόμα και τις γυναίκες επειδή είναι “άνθρωποι”…

-*-*-

Και αυτοί οι ζηλωτές είναι τόσο οι υποστηρικτές όσο και η ίδια η ουσία αυτών που κυβερνούν σήμερα την Τουρκία…

-*-*-

Και το πιο οδυνηρό απ’όλα αυτά: η κοσμική κεμαλική Τουρκία απειλείται!

Και ακόμα χειρότερα από αυτό – αυτοί που κυβερνούν την ΤΔΒΚ έχουν παραδώσει το μέλλον της τουρκοκυπριακής κοινότητας σε αυτούς τους ζηλωτές, επιδιώκοντας προσωπικά οφέλη και αξιώματα!

“Είμαστε υπό κατοχή, αλλά είμαστε ευτυχισμένοι!”

Ακόμα και οι φασίστες αρχίζουν να αναγνωρίζουν την “κατοχή”…

Ένας πρώην ένθερμος υποστηρικτής της αριστεράς που έγινε φασίστας και εργάζεται στην εφημερίδα Kıbrıs έγραψε ένα άρθρο του τύπου «Θα θυσίαζα τον εαυτό μου για αυτό το είδος της κατοχής»…

Στην πραγματικότητα, αυτό που είπε ήταν: «Ναι, υπάρχει κατοχή, αλλά μας βολεύει – είμαστε ευτυχισμένοι!».

-*-*-

Παρεμπιπτόντως, κάτι με ενοχλεί:

Εάν η ΤΔΒΚ είναι ένα ισότιμο και κυρίαρχο ανεξάρτητο κράτος, τότε γιατί δεν προσκλήθηκε η αντιπολίτευση της ΤΔΒΚ στα εγκαίνια του αεροδρομίου της Τύμπου;

Γιατί οι προσκλήσεις αποστέλλονται από την Τουρκία;

-*-*-

Εντάξει, εντάξει!

Ας μην συζητήσουμε για την κατοχή!

Ας συμφωνήσουμε για την ύπαρξη κατάπαυσης του πυρός, αλλά ο ισχυρισμός σας ότι είμαστε ένα ισότιμο και κυρίαρχο κράτος δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα “αστείο”!

[Ένθετη φωτογραφία: του Ιντσιρλί στην αγκαλιά του πατέρα του, τραβηγμένη το 1974]

Ο πατέρας μου συνελήφθη στις 21 Ιουλίου 1974… Παρέμεινε αιχμάλωτος μαζί με εκατοντάδες άλλους Τουρκοκύπριους αρχικά στη Μόρφου και στη συνέχεια στη Λεμεσό μέχρι τις 22 Οκτωβρίου 1974… Απελευθερώθηκε στο πλαίσιο ανταλλαγής αιχμαλώτων στις 22 Οκτωβρίου 1974… Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον αείμνηστο δημοσιογράφο, Μπιλμπάι Εμίνογλου, στη Λευκωσία εκείνη την ημέρα… Είθε ο Θεός να ευλογεί τον μεγαλύτερο αδελφό μας Μπιλμπάι… Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Bozkurt με ημερομηνία 23 Οκτωβρίου 1974… Εργαζόμουν στον ίδιο χώρο με τον αδελφό Μπιλμπάι για χρόνια και τον θυμάμαι με σεβασμό… Παρεμπιπτόντως, η αδελφή μου είναι καλή αρχειονόμος… Κράτησε την εφημερίδα όλα αυτά τα χρόνια… Την είδα για πρώτη φορά… Και σε αυτή τη χώρα, οι ζηλωτές που δεν μας άφησαν να μπούμε στην Τουρκία, χαρακτηρίζοντάς μας ως “προδότες και τρομοκράτες”, οι καραγκιόζηδες που δεν μας επιτρέπουν ούτε καν να πάμε σε συνέντευξη τύπου στο προεδρικό μέγαρο, λεηλατούν ξεδιάντροπα τη χώρα μας! Για χάρη των συμφερόντων τους, δεν θέλουν καν λύση του Κυπριακού… Την εμποδίζουν… Τους ενοχλεί όταν κάποιος γράφει ή λέει την αλήθεια, δηλαδή όταν τους επικρίνει!

Πηγή: ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΚΟΛΑΚΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ!

 

 

image_printPrint
SERHAT İNCİRLİ | YENİDÜZEN
Γεννήθηκα στην Πεντάγια - Λεύκα το 1967. Ολοκλήρωσα την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στα Καζιβερά, τη Λεύκα και τη Μόρφου. Αποφοίτησα από το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών και Διοικητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Gazi στην Άγκυρα το 1989. Εργάστηκα στις εφημερίδες Kıbrıs, Yenidüzen, Londra Toplumpostası, Avrupa (Afrika), Gıynık, Gündem Kıbrιs. Εργάστηκα ως παραγωγός και παρουσιαστής στα κανάλια Kıbrıs TV, Kanal T και Sim Tv. Σήμερα εργάζομαι ως παραγωγός στο Sim Tv και δημοσιεύω καθημερινά άρθρα στην Yenidüzen.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ