ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Η Βρετανία απολάμβανε για μια μακρά ιστορική περίοδο δημοκρατικό πολίτευμα με ορθολογιστές πολιτικούς, ισχυρή οικονομία και ευφάνταστη διπλωματία. Μετά το Brexit, όμως, έχει πάρει ολισθηρό κατήφορο. Ανεύθυνοι λαϊκιστές, όπως ο ακραιφνής ευρωσκεπτικιστής, Νάιτζελ Φαράτζ και βέβαια ο πρώην πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, οδήγησαν η χώρα σε ατραπούς που δεν συνάδουν με τη δημοσιονομική πειθαρχία και την ορθή αναπτυξιακή πολιτική.
Με τέτοιους ανθρώπους και τους συνεργάτες τους στο τιμόνι, η Βρετανία κατάντησε τόπος σοβαρής πολιτικής αστάθειας και, τους τελευταίους μήνες, παράδειγμα προς αποφυγήν. Το γεγονός ότι σε επτά βδομάδες, η Βρετανία άλλαξε τρεις πρωθυπουργούς τα λέει όλα. Έφθασε τώρα να αντιμετωπίζει ως μεσσία τον Ρίσι Σούνακ, τον τωρινό ένοικο του αριθμού 10 της Ντάουνινγκ Στριτ, ελπίζοντας πως με ένα μαγικό ραβδί θα εξαφανίσει την καμένη γη που άφησε πίσω της η προκάτοχός του Λιζ Τρας.
Το έργο του Σούνακ δεν είναι εύκολο. Τα τραγικά λάθη στην οικονομία δεν διορθώνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Και η αξιοπιστία των Συντηρητικών ως κόμμα εξουσίας δεν θα αποκατασταθεί αμέσως, επειδή το τιμόνι στο Λονδίνο το κρατά ο υπουργός Οικονομικών του Τζόνσον. Η αλήθεια είναι πως ο Σούνακ θεωρείτο πετυχημένος υπουργός και είχε προειδοποιήσει ότι τα μέτρα που ευαγγελιζόταν η κα Τρας θα έριχναν τη στερλίνα στα τάρταρα. Όπως και έγινε. Ο νέος πρωθυπουργός λοιπόν είναι σαφώς πιο συγκρατημένος από την προκάτοχό του, αλλά στις αντιλήψεις δεν διαφέρει και πολύ από τον Μπόρις Τζόνσον. Παραμένει ένθερμος υποστηρικτής του Brexit, μη βλέποντας το λυπηρό σημείο που έχει οδηγήσει τη χώρα του η άσπονδη σχέση με την ΕΕ. «Κυνηγά», επίσης, τους μετανάστες παρά την ινδική του καταγωγή.
Το είπαμε και πριν. Οι περιπέτειες της Βρετανίας είναι παράδειγμα προς αποφυγήν για τους πολίτες και πολιτικούς σε όλο τον κόσμο και, βέβαια, στην Κύπρο που παλεύει να χωνέψει μια μακρά, ανούσια και λαϊκίστικη προεκλογική εκστρατεία. Είναι γεγονός ότι σε περιόδους εκλογών, δεν περιμένει κανείς να σεβαστούν απόλυτα οι πολιτικοί τη νοημοσύνη του κόσμου. Αντιπολίτευση πρέπει να γίνεται. Η κριτική, άλλωστε, βοηθά τις κυβερνήσεις να γίνουν καλύτερες. Αρκεί να μην είναι στείρα, όπως για παράδειγμα οι χαρακτηρισμοί «ανάλγητα μέτρα» και «αναίσθητη κυβέρνηση» που εκτοξεύθηκαν από το ΑΚΕΛ με αφορμή τον δουλεμένο προϋπολογισμό που έστειλε στη Βουλή το υπουργείο Οικονομικών. Εύκολη και άστοχη κριτική, εν μέσω πολέμου και πανδημίας.
Αν η πάλαι ποτέ Μεγάλη Βρετανία βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση διότι το κυβερνών συντηρητικό κόμμα είναι βαθιά διχασμένο, τι να πει κανείς για την προοπτική να κυβερνηθεί η Κύπρος από ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων παρατάξεων και ακραία λαϊκίστικων τάσεων. Ακόμα και να ήθελε ο Νίκος Χριστοδουλίδης να αγνοήσει τον ασίγαστο πόθο των υποστηρικτών του για νομή της εξουσίας, θα του ήταν στο τέλος πολύ δύσκολο.
Στη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha και τον Τάσο Τρύφωνος, τον άκουσα πάντως να λέει, ότι κάνει ήδη σκέψεις για τα υπουργεία που θα δώσει, αλλά δεν έχει υποσχεθεί θώκο σε κανένα. Πρόκειται, μετά συγχωρήσεως, για ανέκδοτο. Μας λέει ο υποψήφιος Πρόεδρος ότι έπεισε το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ, τη ΔΗΠΑ και άλλους συμπαραμαρτυρούντες να τον στηρίξουν, χωρίς να τους τάξει προνόμια και κυβερνητικά πόστα. Μιλάμε για το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ και τη ΔΗΠΑ. Κόμματα που, είναι γνωστό, έδωσαν και δίνουν μάχες κατά της αναξιοκρατίας και του νεποτισμού. Δεν πρέπει, επίσης, να έχει βάση το ανέκδοτο που κυκλοφορεί και φέρει δύο σημαίνοντες υποστηρικτές του κ. Χριστοδουλίδη να διαπιστώνουν, μιλώντας μεταξύ τους, ότι τους έχει υποσχεθεί το ίδιο υπουργείο.
Ανάλογος με τον διχασμό των Τόρις στη Βρετανία, είναι και αυτός που ταλανίζει τον ΔΗΣΥ. Οι λόγοι είναι διαφορετικοί, αλλά το αποτέλεσμα ενδεχομένως να αποδειχθεί καθοριστικό για τη συνοχή της κυπριακής κεντροδεξιάς. θα ήθελα να θυμίσω στον Αβέρωφ Νεοφύτου ότι το να προκαλεί δημόσια τον Νίκο Αναστασιάδη να βγει και να πει σταράτα ποιον στηρίζει, τον ίδιο ή τον Ν. Χριστοδουλίδη, δεν βοηθά ούτε τη συνοχή του κόμματος, ούτε την υποψηφιότητά του. Τι θα γίνει ας πούμε αν δεν βγει ο Πρόεδρος να μιλήσει; Κι αν το πράξει και επαναλάβει ότι στηρίζει Αβέρωφ, θα τον πιστέψουν;
Πηγή: ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ
