ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Η έννοια της ειρήνης έχει διαβρωθεί ίσως όσο ποτέ άλλοτε,
Αυτή η περίοδος έχει υποστεί χειραγώγηση βουτηγμένη στη σάλτσα του ακραίου εθνικισμού όσο ποτέ άλλοτε.
Λες και η απαίτηση για «ειρήνη» προϋποθέτει μια συγκεκριμένη φυλή, γλώσσα, εθνικότητα ή χρώμα, που μπορεί κανείς να κληθεί να λογοδοτήσει γι’ αυτήν.
Για παράδειγμα, πώς είναι δυνατόν οι «μη Κύπριοι» -όπως αρέσκονται να τους αποκαλούν κάποιοι- που τάσσονται υπέρ μιας ομοσπονδιακής λύσης στην Κύπρο, να θέλουν ειρήνη στο νησί;
Γράφω αυτό το άρθρο ως ένας από τους ανθρώπους που εκτίθεται σε τέτοιου είδους ερωτήματα πιο πολύ.
Με ρωτούν: «Οι γονείς σου δεν ήρθαν από την Τουρκία; Γιατί θέλεις την ειρήνη;».
Για να είμαι πιο ακριβής, αυτές δεν είναι πραγματικές ερωτήσεις- στην προσπάθειά τους να ζητήσουν εξήγηση, με κρίνουν και με προσβάλλουν.
Με άλλα λόγια, μου λένε: Γιατί ενδιαφέρεσαι για την ειρήνη εδώ;
Με άλλα λόγια, μου λένε: Δεν ανήκεις εδώ.
Έτσι λένε ότι δεν θέλουν την ειρήνη,
Και στη βάση αυτής της δήλωσης, διαπληκτίζονται με μένα αποκλείοντάς με από τη χώρα.
Στη συνέχεια, φυσικά, ακολουθεί το εξής: Ακόμα και στο σχέδιο Ανάν, μόνο 50 χιλιάδες άτομα τουρκικής καταγωγής επιτρεπόταν να μείνουν στο νησί. Αν παγιωθεί μια ειρηνική διευθέτηση, θα σε διώξουν και εσένα. Πώς μπορείς να υποστηρίζεις κάτι τέτοιο;
Αυτές οι ομιλίες όμως δεν είναι πάντα τόσο αθώες (!)
Συνήθως ακολουθούν προσβολές και ταπείνωση·
«Είσαι προδότρια; Χύσαμε αίμα γι’ αυτόν τον τόπο. Αν σου αρέσουν τόσο πολύ οι Ελληνοκύπριοι, πήγαινε να ζήσεις εκεί. Εμείς είμαστε Τούρκοι. Έχεις ξεχάσει την τουρκικότητά σου και από πού προέρχεσαι».
Πιστέψτε με, χρησιμοποιώ πιο ήπιες εκφράσεις εδώ,
Συνήθως δεν είναι τόσο ευγενικοί (!)
Ας έρθουμε τώρα στο γιατί εγώ ή άνθρωποι σαν εμένα θέλουν την ειρήνη·
Είμαστε τρελοί;
Αν δεν μας θέλουν επειδή είμαστε τουρκικής καταγωγής, τότε γιατί θέλουμε ειρήνη;
Τι μας αφορά;
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να πούμε ότι η «ειρήνη» δεν είναι υπό το μονοπώλιο κανενός, ούτε μια περιορισμένη έννοια που ανήκει μόνο στη γεωγραφία όπου μπορεί να ζει κανείς, και ότι έτσι την βλέπω εγώ και άλλοι σαν εμένα.
Κάθε άνθρωπος που έχει υιοθετήσει το σύνθημα «μια άδικη ειρήνη είναι καλύτερη από έναν δίκαιο πόλεμο», επιθυμεί την ειρήνη όχι μόνο για τη δική του γεωγραφία αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.
Οι άνθρωποι που μου θέτουν αυτά τα ερωτήματα, για παράδειγμα, επιθυμούν μια διαρκή ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης και τον τερματισμό του σκοτωμού ανθρώπων, ακόμη και αν αυτή η επιθυμία μπορεί να συνοδεύεται από εθνικιστικά αισθήματα και μια προκατειλημμένη στάση.
Το επιθυμούν αυτό χωρίς να χρειάζεται να είναι είτε Ισραηλινοί, είτε Παλαιστίνιοι.
Και μάλιστα, χωρίς να μπορούν να δείξουν πού βρίσκεται στον χάρτη.
Τώρα ας μιλήσουμε για το ποια είμαι εγώ, ή ποιοι είμαστε εμείς,
Όσον αφορά εμένα, δεν ήρθα από το πουθενά, για να είμαι ειλικρινής.
Πάντα ήμουν εδώ.
Γιατί δεν είμαι κάποια που εγκαταστάθηκε στην Κύπρο από δική της επιλογή ως ενήλικας.
Είμαι κάποια που ήρθε στο νησί σε πολύ νεαρή ηλικία και μεγάλωσε εδώ.
Ταξίδεψα και είδα την Τουρκία στην ηλικία των 25 ετών.
Φυσικά, ως παιδί μεγαλώνεις ως ντόπιος του τόπου όπου βρίσκεσαι,
Μετά αρχίζουν να διδάσκουν: «Δεν είσαι από εδώ!»
Ω, τι εννοείς; Από πού είμαι;
Τότε ο καθένας σου λέει από πού είσαι καταπώς επιθυμεί.
Φυσικά, το πώς αισθάνεσαι δεν έχει πραγματικά σημασία.
Για να το συνοψίσω,
Μεγάλωσα ως ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο,
Σε αυτόν τον τόπο.
Ο πατέρας μου ήταν αριστερός.
Μου έμαθε ποιος είναι ο Αχμέτ Καγιά [Ahmet Kaya] [Σημείωση συντάκτη: ένας αντιφρονούντας τραγουδιστής και τραγουδοποιός τουρκικής και κουρδικής καταγωγής που απεβίωσε το 2000],
Και πως πρέπει να σηκώνω την αριστερή μου γροθιά στον αέρα.
Και μετά διάβασα, έκανα τη δική μου έρευνα, άκουσα…
Αυτά που έμαθα έγιναν ένα με τη συνείδησή μου.
Έτσι προέκυψαν οι σκέψεις μου…
Σκέψεις που μου φώναζαν, «Ειρήνη», τόσο εδώ όσο και σε όλο τον κόσμο.
Λένε ότι αν υπάρξει ειρηνική διευθέτηση, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα μου δώσει δελτίο ταυτότητας.
Τότε ας μην μου δώσει.
Είναι αυτό το δελτίο ταυτότητας που θα καθορίσει την κυπριακότητά μου;
Είναι αυτό το διαβατήριο που θα σπάσει τα δεσμά μου;
Θα μειώσω την ειρήνη που μπορεί τελικά να εδραιωθεί σε μια ολόκληρη γεωγραφία,
Σε ένα δικό μου δελτίο ταυτότητας;
Και θα επιλέξω πραγματικά να το κάνω αυτό,
Aντί να απολαμβάνω μια χώρα ειρήνης πίνοντας ρακί/ζιβανία με συνοδεία τουρκο-ελληνικών μελωδιών;
Επιπλέον, μεγάλωσα σε ένα ελληνόφωνο σπίτι.
Μπορώ να τα μιλήσω λίγο και μετά μπορούμε να γελάσουμε για λίγο, ε;
Η οικογένειά μου ζούσε με Έλληνες του Πόντου στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας για αιώνες…
Ακόμα και τα ονόματα των χωριών τους είναι ακόμα στα ελληνικά.
Ακόμα και σήμερα, δεν μιλούν τουρκικά ούτε μεταξύ τους.
Οπότε αυτό ήταν το σπίτι μας…
Κάθε γλώσσα μας ανήκε…
Οπότε αυτό που λέω είναι,
Η ειρήνη δεν έχει καμία σχέση με την προσωπική σου σωτηρία ή τα συμφέροντά σου, φίλε.
Η ειρήνη είναι στην καρδιά σου
Και από εκεί, εξαπλώνεται παντού…
Στις όμορφες εκείνες ημέρες, όταν θα εισπνέουμε το άρωμα της ειρήνης…
