ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Το εκπληκτικό με το ρατσιστικό παραλήρημα του Αβέρωφ Νεοφύτου στην Έμπα, δεν είναι -μια βδομάδα μετά- η αισχρότητα του περιεχομένου του. Είναι που, σε πλήρη αντιδιαστολή με το πομπώδες ύφος στο οποίο έγινε, καταβλήθηκε προσπάθεια να κρατηθεί στα μουλωχτά. Και εν πολλοίς το πέτυχε, συνεργούντων των MME αλλά και αντιπολιτευόμενων κομμάτων. Δεν είναι αξιοπερίεργο που ο ίδιος ο ΔΗΣΥ στην ανακοίνωση που εξέδωσε για τη συγκεκριμένη συγκέντρωση, δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά σ’ όσα εμετικά ξερνοβόλησε το στόμα του προέδρου του και υποψηφίου για την προεδρία της Δημοκρατίας; Δηλαδή, αν δεν διέρρεε το σχετικό βίντεο, δεν θα μαθαίναμε τι ειπώθηκε; Μα έλα που διέρρευσε. Οπόταν, αν είναι αξιοπερίεργη η στάση του ΔΗΣΥ, η σιωπή του ΑΚΕΛ τι είναι; Το κόμμα της αριστεράς, που σε παρόμοιες περιπτώσεις ήταν στα κάγκελα για ένα τουλάχιστον δεκαήμερο, αυτή τη φορά μήδε είδε, μήτε άκουσε; Γιατί, άραγε; Να φταίει η καλοκαιρινή ραστώνη; Ή μήπως οι προεκλογικές σκοπιμότητες; «Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο»; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Νέα ήθη; Τα δε ΜΜΕ; Είναι σύνηθες ο πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος, της «μεγάλης ευρωπαϊκής παράταξης», πέραν των όσων άλλων μισαλλόδοξων είπε, να υπόσχεται την ανέγερση φράκτη απ’ άκρη σ’ άκρη της Πράσινης Γραμμής μέσα σε ελάχιστες βδομάδες, κι αυτό να μην είναι άξιο μιας, ελάχιστης έστω, αναφοράς; Μυστήρια πράγματα…
Επί της ουσίας
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου στην Έμπα δεν μίλησε για το «μεταναστευτικό πρόβλημα» – στο οποίο κι εμείς αναφερθήκαμε πολλές φορές στα κείμενά μας. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου στην Έμπα έδωσε ένα ακροδεξιό ρεσιτάλ ξενοφοβίας και μισαλλοδοξίας, επιστρατεύοντας όλα εκείνα τα επιχειρήματα -τα νοσηρά- που ανασύρουν το ΕΛ@Μ και άλλοι, ευελπιστώντας την ώρα της κάλπης να αντλήσει μερικά ψηφαλάκια από τη συγκεκριμένη δεξαμενή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει – παλιά του τέχνη κόσκινο. Όμως, αν εξαιρέσουμε τις χυδαιότητες για τον Νιαζί Κιλζίγιουρεκ στις ευρωεκλογές, είναι ίσως η πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό αισχρότητας. Με φρασεολογία, υπαινιγμούς και συνειρμούς που αγγίζουν και την άλλη πλευρά, ενώ αφήνει διάτρητες (και) άλλες θέσεις του.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου στην Έμπα δεν μίλησε για το «μεταναστευτικό πρόβλημα». Μάλλον μίλησε για να «αποδείξει» ή να «πείσει» και τους πλέον καλόπιστους πως ούτε αρχές έχει, ούτε φραγμούς, ούτε ηθική μπροστά στην εξυπηρέτηση των ιδιοτελών του στόχων και φιλοδοξιών. Και ακριβώς αυτό, το γεγονός ότι το κάνει για ιδιοτελείς στόχους και φιλοδοξίες -βαφτισμένα, πάντα, με τα γνωστά φληναφήματα- είναι που καθιστά το παραλήρημά του αισχρό.
Τρεις επιπλέον, παρατηρήσεις
Πρώτον: Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης εκεί έξω – αυτό έπρεπε να το γνωρίζει ήδη. Μπορεί σε κάποιες των κρίσιμων καταστάσεων, στην Κύπρο πάντα, να αποδείχτηκε πιο νούσιμος ή ρεαλιστής αν προτιμάτε, από άλλους, γεγονός που το μόνο που καταδεικνύει είναι την καταθλιπτική μας πραγματικότητα, όμως εκεί έξω, στον ευρωπαϊκό χώρο, χλωμή η κατάσταση… Μιλώ για τις «διεθνείς διασυνδέσεις» στις οποίες αναφέρθηκε και τις οποίες, όπως είπε, θα χρησιμοποιήσει για να λύσει το πρόβλημα το οποίο δέκα χρόνια δεν έλυσε, απεναντίας διόγκωσε (!) ή επέτρεψε να διογκωθεί (γιατί άραγε;) η κυβέρνησή του. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν χαίρει καν εκτίμησης στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, όπως απέδειξε και η εκλογική διαδικασία του 2019 για τις 10 θέσεις αντιπροέδρων. «Παρά το τιμητικό αποτέλεσμα» έλεγε (χωρίς κανένα άλλο σχόλιο!) η ανακοίνωση του ΔΗΣΥ μετά το πέρας της ψηφοφορίας. Θυμάστε; Ποιο ήταν το «τιμητικό αποτέλεσμα» στο οποίο αναφερόταν η ανακοίνωση; 10 θέσεις, 12 υποψήφιοι, ο Αβέρωφ στους 2 που δεν εκλέγηκαν! Και με 10 ψήφους λιγότερους, πίσω από τον άλλο. Δηλαδή τελευταίος! «Τιμητικά» πάντα!
Δεύτερον: Το πρόβλημα του Αβέρωφ Νεοφύτου είναι διττό: από τη μια οι πατριωτικές του φανφάρες δεν πείθουν, ακούγεται γελοίος στ´ αυτιά του σκληροπυρηνικού κοινού –ας το πούμε «παραδοσιακή πατριωτική δεξιά»– του κόμματός του, ασχέτως αν τα αντανακλαστικά του «κομματικού πατριωτισμού» αποδείχθηκαν σωτήρια στο πρόσφατο παρελθόν, κι από την άλλη με τις γραφικότητες, τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία, τις ακρότητες και τις αλλοπροσαλλοσύνες του, αποξενώνει κάθε φιλελεύθερη, ευρωπαϊκή, μετριοπαθή φωνή.
Τρίτον: Πίσω από τις λέξεις και το ρατσιστικό παραλήρημα, πίσω από αυτήν τη χυδαιότητα που ακούσαμε, κι από άλλους, ναι, στο παρελθόν, αλλά έχει άλλη χάρη όταν βγαίνουν από το στόμα του αρχηγού του κυβερνώντος κόμματος, της «μεγάλης ευρωπαϊκής, φιλελεύθερης παράταξης», κρύβεται (επίσης) η ζώνη Schengen. Με την οποία φλερτάρει εδώ και καιρό η ακόρεστη πείνα όσων ονειρεύονται «χρυσές βίζες» προς αντικατάσταση των «χρυσών διαβατηρίων», εάν και εφόσον «διασφαλίσουμε» σκληρό σύνορο με το κατεχόμενο 36% κομμάτι του νησιού. Και επειδή ο Αβέρωφ Νεοφύτου φημίζεται για την ικανότητά του να «συνθέτει», λέτε να σκέφτεται πως, βουτώντας στα βρομόνερα, πετυχαίνει μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια;
Πηγή: Η ΤΑΤΣΑ
