ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Μπορεί να ακούσετε φράσεις όπως: «Η πολιτική στο βόρειο τμήμα της Κύπρου έχει τελειώσει – τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει πια από αυτή τη χώρα», και παρόμοιες τους σε πολλά μέρη…
Επιπλέον, υπάρχουν μέλη πολιτικών κομμάτων που εκφράζουν αυτήν την ιδέα!
Γιατί ασχολείστε με την πολιτική, τέλος πάντων; Είτε πάρτε τα βουνά και γίνετε αντάρτες, ξεκινήστε μια επανάσταση (!)
Ή, πηγαίνετε να φυτέψετε λουλούδια ή κάτι τέτοιο, ασχοληθείτε με τα χόμπι σας.
***
Αυτή η άποψη, η οποία απέκτησε νέα διάσταση με την προσθήκη του «νερού» και του «ηλεκτρισμού» στην πολιτική των «πακέτων της Άγκυρας» -που διακόπηκε ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Σχεδίου Ανάν και ξανάρχισε το 2011- σηματοδοτεί μια κατάσταση πλήρους παραίτησης που συνδέει τη λύση σχεδόν κάθε ζητήματος με τη λύση του Κυπριακού.
Η τελική άποψη, η οποία παρουσιάζεται ως εναλλακτική λύση στη λύση του Κυπριακού, δηλαδή η ένωση του βορρά και του νότου του νησιού υπό την ομπρέλα μιας ομοσπονδίας, είναι η ένωση με την Τουρκία! Εξάλλου, αυτό το λένε «όσοι έχουν έγνοια για την πατρίδα τους».
Με άλλα λόγια, αν η ελληνοκυπριακή πλευρά αρνείται να μοιραστεί τη διοίκηση της χώρας με τους Τουρκοκύπριους -όπως επιμένει εδώ και πολύ καιρό- θα γίνουμε επαρχία της Τουρκίας;
Και θα προχωρήσει όλη αυτή η διαδικασία ενάντια στη δική μας θέληση; Όλα θα γίνουν αυτόματα;
Αυτή η στάση της πλήρους παραίτησης αποτελεί ήδη πρόβλημα από μόνη της.
***
Οι διαμορφωτές γνώμης που υποστηρίζουν την ίδια ιδέα και ζουν σε έναν κόσμο του «ή λύση ή θάνατος» εκφράζουν επίσης «απόψεις» για μια πληθώρα θεμάτων από την εκπαίδευση μέχρι την υγεία στην ΤΔΒΚ που αντικρούουν την άποψη που εκφράζουν!
Υπάρχει ένα πράγμα που οι εκπρόσωποι αυτής της παθητικής αντίληψης, που συνδέουν τη λύση όλων των προβλημάτων μας με τη λύση του Κυπριακού παραβλέπουν, και αυτό είναι ότι τα καθημερινά μας προβλήματα συνεχίζουν.
Μόλις τον περασμένο χειμώνα, αυτοκίνητα κολυμπούσαν μέσα στο βροχόνερο στη Λευκωσία!
Μόλις πέρυσι, στήθηκαν σκηνές σε δημόσια σχολεία λόγω έλλειψης χώρου.
Μόλις πριν από λίγες μέρες, ασθενείς διαμαρτυρήθηκαν γιατί υπήρχαν πολλά προβλήματα στο νοσοκομείο.
Φυσικά, υπάρχουν λόγοι για όλα αυτά.
Ωστόσο, η επίλυση όλων αυτών δεν θα είναι δυνατή με μια συμφωνία ομοσπονδιακής λύσης.
Ποιος ξέρει, ίσως να υπάρξουν ακόμη περισσότερα μετά τη συμφωνία.
***
Με μια τέτοια οπτική, θέματα εκτός από το Κυπριακό καθίστανται ασήμαντα και συσκοτίζονται. Από τη στιγμή που συσκοτίζονται, καταλήγουμε να συζητάμε για πολιτικά πρόσωπα και όχι για πραγματικές προτάσεις.
Ζούμε και θα συνεχίσουμε να ζούμε στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Αρρωσταίνουμε εδώ, λαμβάνουμε εκπαίδευση εδώ, οδηγούμε στους δρόμους εδώ.
Άρα είμαστε «από εδώ».
Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να λύσουμε τα προβλήματα του «εδώ», όχι κάποιος άλλος.
Ακριβώς σε αυτό το σημείο χρειάζεται η οικουμενική γλώσσα και η πολιτική της αριστεράς.
Αυτό που εννοώ είναι το αφήγημα και η πολιτική της «οικονομίας της αυτάρκειας».
Και πολλά άλλα…
Είναι απαραίτητο να αποκτήσει περισσότερο περιεχόμενο, να γίνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και ένα σταθερό βήμα που πρέπει να γίνει και να εξηγηθεί στο κοινό.
Στην πορεία προς την επίλυση του Κυπριακού, το «εδώ» επίσης χρειάζεται μια μεταμόρφωση με την ώθηση της πολιτικής.
Αποτυγχάνουμε;
Κατά τη γνώμη μου, έχουμε σοβαρό πρόβλημα γενίκευσης, αλλά και πρόβλημα αγνόησης κάθε πολύτιμου και ουσιαστικού βήματος που γίνεται.
Όλα αυτά τα χρόνια εμπειρίας σε βραχυπρόθεσμες περιόδους συνασπισμού έχουν αποδείξει ότι τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται με τη νίκη στις εκλογές.
Η ιδέα ότι «ή θα αλλάξεις όλο το σύστημα ή θα γίνεις εκπρόσωπός του» επίσης δεν έχει νόημα.
Μπορείς να κάνεις καλά πράγματα χωρίς να αλλάξεις εντελώς το σύστημα και χωρίς να γίνεις εκπρόσωπός του!
Βήμα-βήμα, σιγά-σιγά… Δεν έχει γίνει αυτό; Θα μπορούσα να απαριθμήσω εκατοντάδες έργα εδώ, αλλά δεν είναι το αντικείμενο αυτού του άρθρου.
***
Η συνεχιζόμενη διαδικασία στο πλαίσιο του Κυπριακού προβλήματος θα παραμείνει προφανώς παγωμένη, πράγμα που είναι κρίμα.
Αν προκύψει συμφωνία στο μέλλον με αλλαγή ηγεσίας, το τι θα βιώσουμε είναι σαφές.
Έστω αν μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε δημοψήφισμα και στη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού κράτους, έστω!
Και αυτό πιθανόν να πάρει χρόνια… Κοιτάξτε, γίνεται λόγος για μια διαδικασία που θα διαρκέσει 20 χρόνια στη Συρία.
Και τι θα γίνει αν δεν συμβεί τίποτα;
Σε εκείνο το σημείο, όσοι διαδίδουν την ιδέα ότι «τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει πια από αυτή τη χώρα», μάλλον θα πάρουν τα βουνά (!)
Αυτό που μας ανησυχεί είναι εκείνοι που θα ήθελαν να επιδιώξουν την μεταμόρφωση μέσα από την πολιτική…
Τι χρειαζόμαστε; Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια γλώσσα της διπλωματίας.
Διπλωματία και διάλογος με όλους!
Ναι, και με την Τουρκία! Και κυρίως με τον νότο!
***
Η εικόνα μας, η οποία έχει απαξιωθεί λόγω των δεξιών κυβερνήσεων, και οι σχέσεις που είναι τεταμένες από την πολιτική του Παλατιού πρέπει να επανέλθουν εκεί που πρέπει να είναι μέσω της υγιούς διπλωματίας...
Ενώ αυτές οι αντιφάσεις στην πολιτική συνεχίζονται, βρισκόμαστε φυσικά στην αρχή ενός τέλους…
Αυτή η ρήξη θα μας επηρεάσει όλους.
Ναι, το UBP θα αποχωρήσει και θα σχηματιστεί νέα κυβέρνηση.
Θα εκλέξουμε νέο πρόεδρο, είναι προφανές.
Η αλλαγή θα επηρεάσει τα πάντα.
Αυτή η νεοσύστατη κυβέρνηση θα έχει ως οδηγό τις ευαισθησίες του κάθε πολίτη.
Η εναλλακτική πολιτική της Αριστεράς, η οποία ασκεί πολιτική στη βάση αξιών, θα διαμορφώσει τη νέα εποχή.
Ο τρόπος για να προωθηθούν έννοιες όπως η αυτάρκης οικονομία, η εργασία, ο πολιτισμός, η εκδημοκρατικοποίηση, η ειρήνη και η δικαιοσύνη είναι μέσα από ισχυρούς διαύλους διαλόγου και ενσωμάτωσης με τον λαό!
Στο δρόμο, στο καφενείο, στο σπίτι, στη δουλειά, στο Κοινοβούλιο, παντού…
Πηγή: ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ, ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΗ!
