“ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΝ”

Συναντήθηκα με τον Μπουράκ Μαβίς, τον Γενικό Γραμματέα της Συντεχνίας Τουρκοκυπρίων Δασκάλων [KTÖS], μετά την παρέμβαση της Άγκυρας στα σχολικά βιβλία και την επιβολή θρησκευτικών συμβόλων. Τον ρωτώ:
«Τα σχολεία ανοίγουν, τι θα κάνετε με αυτά τα βιβλία;».
Λέει: «Οι εκπαιδευτικοί θα χρησιμοποιούν τις δικές τους πηγές χωρίς να δίνουν χώρο για συγκρούσεις και εντάσεις και οι προβληματικές σελίδες δεν θα διδάσκονται».

Ο Μπουράκ Μαβίς ανήκει σε μια νεότερη γενιά συνδικαλιστών, ευαίσθητη, υπεύθυνη και απαλλαγμένη από δόγματα, μια γενιά που δεν καταφεύγει σε συνθήματα για να εξασφαλίσει δημοτικότητα. Ας ελπίσουμε ότι αυτό το σύστημα δεν θα πλάσει τον Μαβίς στη δική του εικόνα.

Συζητάμε για τα βιβλία, τα ιδιαίτερα μαθήματα, την ολοήμερη εκπαίδευση και τους αριθμούς.
Φυσικά, το πρώτο θέμα της συζήτησής μας ήταν τα σχολικά μας βιβλία, τα οποία αλλοιώθηκαν χωρίς καν να θεωρηθεί απαραίτητο να συμβουλευτούν τα μέλη του “Συμβουλευτικού και Ανώτατου Συμβουλίου Ανάπτυξης Προγράμματος Βασικής Εκπαίδευσης”, στην πραγματικότητα, τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς μας.

Ο Μπουράκ Μαβίς λέει…
«Υπάρχουν 65 βιβλία που έχουν αλλάξει, 24 βιβλία δημοτικού σχολείου. Όταν γράφτηκαν για πρώτη φορά τα σχολικά βιβλία στη χώρα μας μεταξύ του 2013 και του 2018, ακολουθήθηκε η σωστή μέθοδος – επιλέχθηκαν οι εκπαιδευτικοί αυτής της χώρας και πραγματοποιήθηκε μια συμπεριληπτική μελέτη. Σίγουρα υπάρχει ανάγκη για επικαιροποίηση [των βιβλίων]. Ωστόσο, η διαδικασία που έχει ακολουθηθεί ήταν λανθασμένη τόσο από ακαδημαϊκή όσο και από ηθική άποψη. Αυτό που αφαιρέθηκε από τα βιβλία είναι εξίσου σημαντικό με αυτό που προστέθηκε σε αυτά… Θα το δούμε αυτό επειδή εκατοντάδες σελίδες πρέπει να επανεξεταστούν εκ νέου. Οι αλλαγές που έγιναν στις εικονογραφήσεις φαίνεται να αφορούν περίπου έξι ή επτά σελίδες. Αλλά κατά βάση, η ακεραιότητα των βιβλίων έχει αλλοιωθεί. Δεν έχουμε ακόμη παραλάβει τα νέα βιβλία. Η άποψή μας είναι ξεκάθαρη – απαιτούμε να γίνει ταχεία αναθεώρηση των βιβλίων μετά την παρέμβαση, με τη σύσταση νέας επιτροπής στη Λευκωσία. Έχουμε κορυφαίους εκπαιδευτικούς και μέλη της επιτροπής για το σκοπό αυτό. Επιπλέον, θα πρέπει να ζητηθεί συγγνώμη από τους συγγραφείς των βιβλίων αυτών».

«Τι θα κάνετε;»

Ρωτάω, «Τι θα κάνετε;»
Ο Μπουράκ Μαβίς, ως εκπαιδευτικός, εκφράζει πρώτα τις ανησυχίες του:
«Θέλουν να δημιουργήσουν πόλωση μέσω του θέματος της μαντίλας, ακολουθούν μια πολιτική διχασμού και έχουμε σοβαρές ανησυχίες ως προς αυτό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα είμαστε συμπεριληπτικοί. Ετοιμάζονται εναλλακτικά έγγραφα για να αντικαταστήσουν τις προβληματικές σελίδες στα βιβλία. Έχουμε συγκροτήσει μια ομάδα για τον σκοπό αυτό».

Ο Μπουράκ Μαβίς χρησιμοποιεί αυτή την αξιοσημείωτη έκφραση: «Οι δάσκαλοι δεν σκίζουν βιβλία». Εξηγεί ότι οι δάσκαλοι δεν θα σκίζουν τις προβληματικές σελίδες στα βιβλία τα οποία θα σταλούν στα σχολεία.

«Οι εκπαιδευτικοί μας θα ενεργούν με ευαισθησία χωρίς να δημιουργούν συγκρούσεις και εντάσεις, δεν θα σκίζουν βιβλία, αλλά θα δημιουργούν το δικό τους εκπαιδευτικό υλικό. Θα ετοιμάσουμε εναλλακτικές σελίδες τηρώντας αυστηρά τις επιστημονικές μεθόδους και θα τους τις παρουσιάσουμε αναλόγως. Αυτές οι εναλλακτικές σελίδες θα χρησιμοποιηθούν στη διδασκαλία είτε κολλώντας τις είτε προσθέτοντάς τες πάνω στις αμφιλεγόμενες σελίδες. Όταν δημιουργούμε εναλλακτικές σελίδες, λαμβάνουμε υπόψη και την ψυχολογική πτυχή του θέματος πέρα από την παιδαγωγική ορολογία, γι’ αυτό και συμβουλευόμαστε ειδικούς».

Υπάρχει ένα άλλο αξιοσημείωτο ζήτημα σε αυτή τη διαδικασία!
Το κόστος της εκτύπωσης των βιβλίων έχει συμπεριληφθεί στον προϋπολογισμό στο πλαίσιο της οικονομικής βοήθειας που παρέχεται από την Τουρκία στο νησί εδώ και χρόνια. Έτσι, η Τουρκία διαχειρίζεται και τη διαδικασία εκτύπωσης των βιβλίων αναλαμβάνοντας το “κόστος”. Αυτή η πτυχή του θέματος πρέπει επίσης να συζητηθεί ξεχωριστά. 

“Η συντεχνία πιστεύει στην ολοήμερη εκπαίδευση” 

“Ολοήμερη εκπαίδευση”.
Υπάρχει η εξής αντίληψη στην κοινή γνώμη: «Οι δάσκαλοι τάσσονται εναντίον της ολοήμερης εκπαίδευσης, ακόμη και αν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις».
Όταν το ανέφερα αυτό στον Μπουράκ Μαβίς, μου είπε: «Ίσως οι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε καταφέρει να εξηγήσουμε τη θέση μας στο κοινό» και πρόσθεσε ότι:
«Ως Συντεχνία Τουρκοκυπρίων Δασκάλων, πιστεύουμε ότι πρέπει να μεταβούμε στην ολοήμερη εκπαίδευση. Τα σχολεία πρέπει να λειτουργούν όλο το 24ωρο, όχι μόνο για τα παιδιά, αλλά πρέπει να είναι επίσης ανοιχτά και για τους ενήλικες. Υπάρχουν παραδείγματα για αυτό στην Ευρώπη».

Αν το συνδικάτο πιστεύει στην “ολοήμερη εκπαίδευση”, αυτό είναι εφικτό;
«Η επιδίωξη του Υπουργείου Παιδείας για ολοήμερη εκπαίδευση δεν περιλαμβάνει με κανένα τρόπο κάποια μετάβαση. Το ολοήμερο πρόγραμμα που έχουν καταρτίσει, προσθέτει μόνο ένα μάθημα παραπάνω σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια».

Ο Μαβίς υποστηρίζει τη σταδιακή μετάβαση στην “Ολοήμερη Εκπαίδευση”…
«Ας επιλέξουμε τα πιο προετοιμασμένα σχολεία σε κάθε περιοχή, ας θέσουμε έναν στόχο για τον εαυτό μας, για παράδειγμα το 2025, για να ολοκληρώσουμε τις υποδομές και να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες συνθήκες, και ας προχωρήσουμε σταδιακά. Ας έχουμε ολοήμερη εκπαίδευση πέντε ημέρες την εβδομάδα. Ας εξασφαλίσουμε περισσότερη υποστήριξη από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις και ας τις ενδυναμώσουμε περαιτέρω. Ας δώσουμε προτεραιότητα στον εθελοντισμό».

Ο Γενικός Γραμματέας της Συντεχνίας Τουρκοκυπρίων Δασκάλων, ο κ. Μαβίς, ο οποίος εξηγεί ότι τα σχολεία έχουν πλέον μετατραπεί σε εργοτάξια, με τα περισσότερα σχολεία να μετατρέπουν τις θεματικές αίθουσες σε απλές αίθουσες διδασκαλίας, αναρωτιέται: «Είναι υγιές ή ασφαλές να παραμένουν οι μαθητές στο σχολείο για μια ολόκληρη μέρα, όταν γίνονται οικοδομικές εργασίες;».

Ο Μπουράκ Μαβίς εφιστά την προσοχή σε μια άλλη πτυχή αυτής της διαδικασίας: «Θα εκπαιδεύουμε ή θα κάνουμε τις νταντάδες; Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα».

Ο Μαβίς, ο οποίος εξηγεί ότι η αντίληψη που επικρατεί σχετικά με το ότι “οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν ολοήμερη εκπαίδευση” οφείλεται και στα ιδιωτικά μαθήματα, αναφέρει ότι το ποσοστό της κοινότητας που εμπορευματοποιεί την εκπαίδευση δεν ξεπερνά το 10% και επισημαίνει ότι το Υπουργείο Παιδείας είναι η αρχή που πρέπει να λάβει μέτρα για το θέμα αυτό…

Ολοκληρώνουμε το θέμα με αυτή την προειδοποίηση του Μαβίς: «Οι δάσκαλοι των δημοτικών σχολείων δεν θα εμποδίσουν την ολοήμερη εκπαίδευση, αλλά ο καπετάνιος, με άλλα λόγια ο υπουργός, δεν είναι ασφαλής σε αυτό το ταξίδι, και θα το διαπιστώσουμε αυτό. Κατά τη μετάβαση στην ολοήμερη εκπαίδευση, φυσικά και οι εκπαιδευτικοί θα λάβουν δικαιωματικά τα οφειλόμενα… Διότι αυτή τη στιγμή οι εκπαιδευτικοί μας αξιοποιούν σχεδόν πλήρως τις 25 διδακτικές ώρες».

“Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία”

Πιστεύω ότι αν καταφέρουμε να επαναφέρουμε όλα τα τμήματα της κοινωνίας στα δημόσια σχολεία, η δημόσια εκπαίδευση θα προοδεύσει από άποψη υποδομών και ποιότητας. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο αγώνας που διεξάγεται από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς θα γίνει πολύ πιο συνεργατικός και θα ενισχυθεί… Ωστόσο, επί του παρόντος, ιδιαίτερα η ανώτερη μεσαία τάξη της κοινωνίας στέλνει τα παιδιά της σε ιδιωτικά σχολεία έχοντας “δανειστεί [από τις τράπεζες]”. Όταν ρωτάτε για τους λόγους που κρύβονται πίσω από αυτό, οι οικογένειες επισημαίνουν ζητήματα όπως η έλλειψη υποδομών, η απουσία ολοήμερης εκπαίδευσης και οι διακοπές στην εκπαίδευση καθώς και οι απεργίες στα σχολεία.

«Αυτό δεν ευσταθεί», λέει ο Μπουράκ Μαβίς, «Υπήρξαν μόνο δύο απεργίες στα δημοτικά σχολεία πέρυσι. Επιπλέον, οι λόγοι αυτών των απεργιών ήταν και πάλι η παροχή καλύτερης εκπαίδευσης στα παιδιά».

Αυτή τη φορά ρώτησα: «Έχετε κάποια επιστημονική μελέτη για τους λόγους που οδηγούν σε αυτό το υπέρμετρο ενδιαφέρον για τα ιδιωτικά σχολεία;»… Δεν υπάρχει τέτοια μελέτη, αλλά με βάση τις δικές του παρατηρήσεις, ο Μπουράκ Μαβίς κάνει την ακόλουθη εκτίμηση: «Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι – οι οικογένειες στην πραγματικότητα αγοράζουν ένα δίκτυο και φίλους για τα παιδιά τους στέλνοντάς τα σε ιδιωτικά σχολεία… Υπάρχει επίσης μια ανησυχία για το στάτους, η επιθυμία το παιδί μας να φοιτήσει σε ένα κολέγιο… [Σημείωση μεταφραστή: Αναφορά στο εκπαιδευτικό σύστημα των δημόσιων αγγλόφωνων σχολείων Türk Maarif College, τα οποία δέχονται περιορισμένο αριθμό μαθητών με εισαγωγικές εξετάσεις] Η δημογραφική δομή απομακρύνει επίσης τις οικογένειες από τα δημόσια σχολεία».

«Σε ποια σχολεία λοιπόν στέλνουν οι εκπαιδευτικοί τα παιδιά τους;» ρωτάω. Δεν έχει διεξαχθεί καμία έρευνα σχετικά με αυτό το θέμα και ο Μπουράκ Μαβίς προσθέτει: «Οι εκπαιδευτικοί είναι επίσης μέρος της κοινωνίας στην οποία ζούμε και νομίζω ότι στέλνουν τα παιδιά τους κυρίως σε ιδιωτικά σχολεία».

O Μπουράκ Μαβίς αναφέρει ότι γενικά, τα δημόσια σχολεία προτιμώνται μέχρι το τέλος του δημοτικού σχολείου, και στη συνέχεια, εάν το παιδί δεν καταφέρει να εισαχθεί στο [Türk Maarif] κολλέγιο, προτιμώνται τα ιδιωτικά σχολεία.

Πηγή: “ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΔΑΧΘΟΥΝ”

Print