ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Στην πραγματικότητα, δεν είναι απαραίτητο να χάσετε κάποιο άτομο για να απαντήσετε στην ερώτηση: «Πώς τον γνωρίσατε;».
Αυτή η ερώτηση ισχύει και για όσους είναι περαστικοί…
Ισχύει όντως!
Έρχονται και φεύγουν…
***
Αυτό συνέβη με τον πρέσβη της Τουρκικής Δημοκρατίας στη Λευκωσία Αλί Μουράτ Μπάστσερι.
Ήρθε και έφυγε.
Δεν θα τον θυμόμαστε με αγάπη.
Μπορεί να έχετε αντιρρήσεις όσο αφορά τη χρήση του πληθυντικού, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.
Πολλοί, και το εννοώ, πολλοί δεν θα έχουν ευχάριστες αναμνήσεις από αυτόν.
Φυσικά, το ζήτημα είναι κοινοτικό και πολιτικό.
Η πλειοψηφία θα χαμογελάσει όταν τον αντικρίσει…
Ή ίσως προσποιηθεί ότι τον συμπαθεί…
Δεν θα το πει ευθέως, αλλά δεν θα τον θυμάται με στοργή.
Επειδή συνεχώς προκαλούσε αναταραχή στο σπίτι μας…
Φυσικά δεν θα τον θυμόμαστε θετικά…
Μας στέρησε το λόγο, τα όνειρά μας και τη θέλησή μας.
***
Όταν πρωτοανέλαβε τη θέση, οι πρώτες μου εντυπώσεις γι’ αυτόν ήταν πολύ καλές, ήταν ευγενικός, καλοσυνάτος και έδινε σημασία στην επικοινωνία. Τότε είχε ενεργήσει ως πραγματικός «πρέσβης».
Αλλά με τον καιρό, όπως και πολλοί προκάτοχοί του, υπέστη και αυτός «δηλητηρίαση εξουσίας»…
Ξέχασε ότι ήταν «πρέσβης».
Άρχισε να ενεργεί σαν «κυβερνήτης».
Συγκέντρωνε τους βουλευτές στον Λευκό Οίκο [Σημείωση μεταφραστή: Ένα καταφύγιο για υψηλόβαθμους στρατιωτικούς στις βουνοκορφές του Πενταδακτύλου με θέα την Κερύνεια], μπάλωνε τις μεταξύ τους διαμάχες, θεωρούσε καθήκον του να παρεμβαίνει στη βούληση των Τουρκοκυπρίων και ακολουθούσε τις οδηγίες που λάμβανε από την Άγκυρα.
Συγκρότησε κυβέρνηση, διέλυσε μια κυβέρνηση, ανέτρεψε τον πρωθυπουργό και απομάκρυνε υπουργούς.
***
Η Σύμβαση της Βιέννης ορίζει ότι «είναι καθήκον όλων των μελών της [διπλωματικής] αποστολής, … να σέβονται τους νόμους και τους κανονισμούς του κράτους υποδοχής. Έχουν επίσης καθήκον να μην παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις του εν λόγω κράτους»…
Παραβίασε κατάφωρα αυτή τη διεθνή σύμβαση.
***
Δεν ξέρω πόσα από αυτά έκανε με την ιδιότητά του ως «πρέσβης» και πόσα από αυτά οφείλονται σε «προσωπικές» του πρωτοβουλίες.
Δεν μπορώ να εκτιμήσω πόσα από αυτά ήταν μέρος της πολιτικής της Άγκυρας, και πόσα από αυτά ήταν από δική του φιλοδοξία.
Ελπίζω ότι θα προβληματιστεί για τις πράξεις του.
Μπορώ να πω, ως Κύπριος, ως δημοσιογράφος, ως πολίτης και ως κάποιος που αγαπά αυτό το νησί, ότι «δεν θα έχω καλές αναμνήσεις από αυτόν»…
Τι είχε πεί ο Καγιά Τουρκμέν που κατέκτησε τις καρδιές μας:
«Μου πήρε κάποιο καιρό για να καταλάβω ότι η Άγκυρα δεν με ήθελε πρέσβη αλλά κυβερνήτη».
Από την άλλη, του Μπάστσερι του άρεσε να είναι «κυβερνήτης».
Και όχι απλώς να είναι κυβερνήτης της επαρχίας της «ΤΔΒΚ» …
Αλλά να είναι κυβερνήτης μιας «αποικίας» …
***
Φεύγει κι αυτός.
Δεν ξέρουμε αν «ο διάδοχός του θα είναι χειρότερος από αυτόν».
Τόσο ο απερχόμενος όσο και ο εισερχόμενος πιθανώς να μας πουν, «μην πυροβολείτε τον αγγελιοφόρο!».
Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η μακρόχρονη παράδοση της Άγκυρας στην Κύπρο…
Στα απομνημονεύματά του, ο Τούρκος πρέσβης Ercüment Yavuzalp γράφει ότι , είχε καλέσει τον κ. Ζέκα, ο οποίος ήταν αντίπαλος υποψήφιος του Δρ Φαζίλ Κουτσιούκ στις εκλογές του 1968 για το αξίωμα του αντιπροέδρου, λέγοντάς του να «αποσυρθεί».
Χρόνια αργότερα το μοιράστηκε αυτό στα απομνημονεύματά του.
Θα γράψει κάποτε ο Μπάστσερι τα δικά του απομνημονεύματα;
***
Μπορείτε εύκολα να αντικαταστήσετε τις λέξεις «Πρέσβης» ή «Μπάστσερι» με τη λέξη «Άγκυρα» όταν διαβάζετε αυτή τη στήλη.
Αυτό δεν θα αλλάξει την πραγματικότητα, δηλαδή το πώς μας έχουν διαγράψει από τα βιβλία της ιστορίας, το πώς μας έχουν πλάσει με εθνικιστικά παραμύθια και το πώς μας έχουν κάνει ξένους στην ίδια μας την πατρίδα, όπου άλλοι θέτουν τους κανόνες.
«Περιμένουμε τις οδηγίες σας για να ανοίξουμε τη Λεωφόρο Δημοκρατίας και τη Λεωφόρο Κέννεντυ, καθώς και την παραλία», είπε ο πρέσβης εκείνη την ημέρα, υποκλινόμενος στον Ερντογάν, δίπλα του περίμενε ο Τατάρ με το καπέλο στο χέρι, και υποτίθεται ότι πλησιάζουν εκλογές.
Δεν έχω ξεχάσει, δεν έχουμε ξεχάσει!
***
Αν η μισή στήλη είναι για αυτόν που φεύγει, η άλλη μισή είναι για αυτόν που έρχεται…
Έτσι είναι, έρχονται και φεύγουν…
Καμία χώρα δεν αφήνεται ποτέ στον αποικιοκράτη!
Εκτός αν το θέλει ο λαός…
Εκτός αν το θέλουμε εμείς…
[Η φωτογραφία που περιλαμβάνεται δείχνει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον Ερσίν Τατάρ σε κοινή συνέντευξη Τύπου, μαζί με τον Αλί Μουράτ Μπάστσερι, αλλά και με στρατιωτικούς και τοπικούς αξιωματούχους που βρίσκονται στα Βαρώσια οι οποίοι παρευρέθηκαν μέσω βιντεοδιάσκεψης, λίγο πριν ξεκινήσουν οι εργασίες για το άνοιγμα της περιφραγμένης πόλης.]
