ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Το μεγαλύτερο αγκάθι του Κυπριακού, το περιουσιακό, συζητείται για πρώτη φορά μακριά από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Η ελληνοκυπριακή ηγεσία ακολουθεί μια νέα μορφή πολιτικής που για το περιουσιακό. Η άρνησή της για αυτή τη νέα πολιτική μέσω δηλώσεων που υποδηλώνουν ότι το θέμα περιορίζεται σε καθαρά νομικό επίπεδο δεν πείθει. Η δήλωση του Χριστοδουλίδη ότι η διαδικασία δεν είναι πολιτική και ότι δεν μπορεί να παρέμβει στη δικαιοσύνη αποτελεί κατά τη γνώμη μου μια πονηρή κίνηση.
Δεν το θεωρώ ειλικρινές, αλλά ούτε μπορεί να αναπτυχθεί μια αντίθετη επιχειρηματολογία εναντίον αυτής της δήλωσης. Διότι το γεγονός ότι η περιουσία είναι ένα ιδιωτικό ζήτημα είναι ξεκάθαρο στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Για άλλη μια φορά, βρίσκουμε πάλι μπροστά μας το ότι το περουσιακό πρέπει να αξιολογηθεί σύμφωνα με την ιδιοκτησιακή δομή του 1974, εκτός εάν συμπεριληφθεί σε συμφωνία ή στο σύνταγμα.
Η ιστορία της Κύπρου είναι γεμάτη παραδείγματα όπου οι Ελληνοκύπριοι επιτέθηκαν και οι Τουρκοκύπριοι αναγκάστηκαν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Το περιουσιακό αποτελεί το σπουδαιότερο παράδειγμα αυτών των επιθέσεων.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, ιδρύθηκε το Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να αντιμετωπίσει τις χιλιάδες υποθέσεις που εκκρεμούσαν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) ως απάντηση στην υπόθεση Λοϊζίδου και τις επακόλουθες αποφάσεις. Ωστόσο, η νομική μάχη που ξεκίνησε για να αντιμετωπίσει τις κατασκευές σε τουρκόκτητο έδαφος στον νότο δεν συνεχίστηκε επί Ντερβίς Ερογλού και των επόμενων διοικήσεων, φέρνοντάς μας πίσω στο μηδέν, σήμερα.
Μετά από μακρά διακοπή, οι κατασκευές σε γη που άνηκε σε Ελληνοκύπριους πριν το 1974 τέθηκαν υπό εξέταση, με τον Σιμόν Αϊκούτ να πληρώνει τον πρώτο λογαριασμό. Στόχος έγιναν επίσης ξένοι κτηματομεσίτες σε μια προσπάθεια να σταματήσει η αγορά ακινήτων από αλλοδαπούς.
Ο κλοιός που στενεύει άρχισε πλέον να περικλείει και Τουρκοκύπριους κτηματομεσίτες. Άρχισαν να ακούγονται περιπτώσεις με κόκκινες ειδοποιήσεις εναντίον τους, ενώ ο αριθμός των ατόμων που ανησυχούν και ρωτούν εάν τους αναζητούν με κόκκινες ειδοποιήσεις έχει αυξηθεί. Περαιτέρω, όχι μόνο εργολάβοι και μεσίτες, αλλά ακόμη και εργαζόμενοι που ασχολούνται με τα ακίνητα φοβούνται να πάνε στον νότο ή στην Ευρώπη.
Δεν έχει αναπτυχθεί καμία πολιτική για να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση που εξελίσσεται σιγά-σιγά τον τελευταίο χρόνο, ούτε έχει τεθεί σε εφαρμογή κάποια σημαντική μορφή άμυνας. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί πρόοδος με τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου Τατάρ και την παρουσία του Χριστοδουλίδη, ο οποίος έχει δείξει ότι είναι απρόθυμος να λύσει το Κυπριακό, ξεκινώντας από την εποχή που ήταν υπουργός Εξωτερικών.
Στο σημείο που φτάσαμε, εάν δεν βρεθεί λύση στο Κυπριακό, η περιουσιακή κρίση θα παγιδεύσει τους Τουρκοκύπριους στο νησί—και όχι μόνο στο νησί αλλά στο βόρειο τμήμα του—καθιστώντας το όνειρο μιας ενωμένης Κύπρου ακόμη πιο μακρινό.
Όταν οι δικαστικές διαμάχες που πλήττουν τους κτηματομεσίτες φτάσουν στους απλούς πολίτες, θα συνειδητοποιήσουμε πόσο αδιέξοδο έχει γίνει το πρόβλημα, αλλά τότε θα είναι πολύ αργά.
Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και αυτό έχει επισκιάσει όλες τις υπόλοιπες διαφωνίες για το Κυπριακό. Ο Τατάρ κάνει σοβαρό λάθος. Δεν αντιλαμβάνεται το επίπεδο της αγωνίας που προκαλεί με το να μην κάνει διάλειμμα από την καθημερινή του ρουτίνα και τις κοινωνικές του υποχρεώσεις, όταν θα έπρεπε να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να θέσει το ζήτημα και να αναζητήσει λύση.
Η πολιτική του Χριστοδουλίδη να αναβάλλει τις συζητήσεις για όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Τουρκοκύπριοι στον νότο—που προκύπτουν από την εξουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας—μέχρι να επιτευχθεί λύση, ενώ αναμένει άμεσες λύσεις στα προβλήματα του βορρά, προχωρά προς τον στόχο της να απομακρύνει τους Τουρκοκύπριους από την Κυπριακή Δημοκρατία.
Όταν λάβουμε υπόψη και τα νέα προβλήματα που αρχίζουν να αναδύονται στα σημεία ελέγχου καθημερινά, είναι σαφές ότι οι Ελληνοκύπριοι, μακροπρόθεσμα, θα βρεθούν και αυτοί, στη θέση του ηττημένου.
Κάθε ζήτημα πρέπει να εξετάζεται ολιστικά και να αναπτύσσεται ουσιαστικός διάλογος. Διαφορετικά, θα απομακρυνθούμε ακόμη περισσότερο ο ένας από τον άλλον και θα γίνουμε όλο και πιο απομονωμένοι σε αυτό το μικροσκοπικό νησί…
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 28.05.2025
Πηγή: ΤΟ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΔΕΝ ΠΡΟΕΚΥΨΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
