ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Στις 15 Οκτωβρίου 2024, 97 ημέρες μετά το δείπνο στη Νέα Υόρκη με τη συμμετοχή του Γενικού Γραμματέα Αντόνιο Γκουτέρες, του Ερσίν Τατάρ και του Νίκου Χριστοδουλίδη, οι ηγεσίες των δύο πλευρών συναντήθηκαν τις προάλλες και αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με τα σημεία ελέγχου.
Αυτή η συνάντηση, η οποία βασίστηκε στο πρώτο από τα δύο θέματα που τέθηκαν στο δείπνο της 15ης Οκτωβρίου, δεν απέδωσε πολλά από τα αναμενόμενα μέχρι στιγμής, αλλά παρά το γεγονός αυτό, είμαι από εκείνους που προτιμούν να βλέπουν το θέμα με τη νοοτροπία του ότι “το 1 είναι μεγαλύτερο από το 0”.
Επομένως, δεν πρόκειται να βασίσω το άρθρο μου στην ιδέα ότι “κατέληξε σε καταστροφή” ή ότι “υπάρχει μεγάλη ελπίδα”, όπως κάποιοι άλλοι.
Κατά τη γνώμη μου, κατά τη διάρκεια της συνάντησης διατυπώθηκαν στέρεες προτάσεις και από τις δύο πλευρές. Ο Ersin Tatar, με έναν τρόπο μη αναμενόμενο, πρότεινε ένα σημείο ελέγχου στη Λουρουτζίνα – ένα μέρος που βιώνει μια ζωή αιχμαλωσίας εδώ και χρόνια, όχι μόνο λόγω των συνόρων με το νότο, αλλά και επειδή υπόκειται σε αυθαίρετες πρακτικές, καθώς η πρόσβαση σε αυτήν γίνεται μέσω στρατιωτικής ζώνης – σε συνδυασμό με το χωριό Λύμπια, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής.
Κατά τη γνώμη μου, η πρόταση αυτή είναι θετική και θα εκπληρώσει τον σκοπό του σημείου ελέγχου στο Πυρόι που ζητά η ελληνοκυπριακή πλευρά.
Η πρόταση αυτή, αν υλοποιηθεί, θα αποτελέσει μια σημαντική εξέλιξη για τους κατοίκους της Λουρουτζίνας που ζουν σε ένα είδος “θύλακα”. Το χωριό, το οποίο έχει υποφέρει από την απομόνωση εντός της Κύπρου και έχει χάσει σχεδόν το 70% του πληθυσμού του με την πάροδο των ετών, θα ανακουφιστεί από αυτή την ατυχή κατάσταση με ένα τέτοιο σημείο ελέγχου.
Από την άλλη πλευρά, πρόκειται για ένα βήμα που θα είναι εξαιρετικά επωφελές για τα άλλα ελληνοκυπριακά χωριά της περιοχής, τα οποία αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες λόγω του γεγονότος ότι η Λουρουτζίνα είναι σαν ένας θύλακας που διογκώνεται προς τα νότια.
Ως απάντηση στην επιμονή του Τατάρ για το σημείο διέλευσης στη Μια Μηλιά, ο Ελληνοκύπριος ηγέτης Νίκος Χριστοδουλίδης υπέβαλε ένα πακέτο προτάσεων 8 σημείων, 4 εκ των οποίων αφορούσαν τα σημεία ελέγχου.
Εκτός από τις διαδρομές Πυρόι και Κόκκινα, οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές από τον Τατάρ ή τον τουρκικό στρατό, το σημείο ελέγχου Μιας Μηλιάς και το σημείο διέλευσης της Λουρουτζίνας αποτελούν προτάσεις του Ελληνοκύπριου ηγέτη. Ο Ελληνοκύπριος ηγέτης συμπεριέλαβε επίσης στην πρότασή του την παροχή σημείου διέλευσης για τους κατοίκους της Λουρουτζίνας. Το καινοτόμο στην πρόταση του Τατάρ είναι ότι συμπεριέλαβε στο πακέτο το χωριό Λύμπια μέσω του αιτήματος για ένα σημείο ελέγχου.
Επιπλέον, στην πρόταση περιλαμβάνεται και η κατασκευή του δρόμου Πύλας- Άρσους, η οποία συμφωνήθηκε πριν από σχεδόν δύο χρόνια, αλλά καταστράφηκε χάρη στον αήττητο αγώνα του Ταχσίν Ερτουγρούλογλου. Κατά τη γνώμη μου, οι προτάσεις αυτές του Ελληνοκύπριου ηγέτη είναι απολύτως λογικές και προς το συμφέρον ολόκληρης της περιοχής, αλλά και της ίδιας της τουρκοκυπριακής πλευράς. Ωστόσο, ο Τατάρ δεν είναι εξουσιοδοτημένος σε αυτά τα θέματα, ακόμη και αν σκοπεύει να προβάλει ένα success story κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Χριστοδουλίδης δήλωσε, μετά τη συνάντηση, ότι “ο Τατάρ δεν ήταν έτοιμος να λάβει απόφαση, διαφορετικά θα είχαμε συμφωνήσει σε όλα αυτά τα θέματα και θα τα είχαμε ανακοινώσει”.
Ωστόσο, μην κάνετε κανένα λάθος, δεν ισχυρίζομαι ότι ο Τατάρ δεν είναι εξουσιοδοτημένος, ενώ οι προηγούμενοι πρόεδροι ήταν εξουσιοδοτημένοι και έκαναν ό,τι ήθελαν.
Αυτό που βίωσε ο 2ος πρόεδρος Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στο σημείο ελέγχου της οδού Λήδρας παραμένει ακόμα στις μνήμες, παρόλο που έχει περάσει πολύς καιρός. Ο αγώνας του Mustafa Akıncı επί 3,5 χρόνια σχετικά με το φυλάκιο στο σημείο ελέγχου της Δερύνειας μνημονεύεται ακόμα. Είναι επίσης γνωστό τι πέρασε ο 3ος Πρόεδρος, Ντερβίς Έρογλου, ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες της τουρκοκυπριακής δεξιάς πολιτικής, στο οδόφραγμα Λιμνίτη.
Για το λόγο αυτό, δεν θέλω να κρίνω άδικα τον Τατάρ και να πω, “δεν μπορούσατε να ανοίξετε ούτε ένα σημείο ελέγχου”, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι το Προσωρινό Άρθρο 10 ισχύει στο βόρειο τμήμα της Κύπρου και ότι αυτό σημαίνει ότι η πολιτική διοίκηση δεν έχει καμία εξουσία επί των συνόρων. Φυσικά, η ελληνοκυπριακή πλευρά γνωρίζει επίσης αυτή την κατάσταση.
Η συνάντηση της Δευτέρας – η οποία σχεδιάστηκε ως ένα θετικό κλίμα και ως ένα βήμα οικοδόμησης εμπιστοσύνης πριν από την πολυμερή διάσκεψη για το Κυπριακό που θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο – δεν αποσκοπούσε μόνο στο άνοιγμα των σημείων ελέγχου.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, ο Ελληνοκύπριος ηγέτης έθεσε στο τραπέζι και άλλες εξαιρετικά σημαντικές προτάσεις. Όπως τόνισε στη δήλωσή του μετά τη συνάντηση, η πιο σημαντική από αυτές τις προτάσεις – που συζητήθηκε και στο δείπνο της 15ης Οκτωβρίου και έγινε αποδεκτή από τον Γκουτέρες- είναι η σύσταση Επιτροπής Αλήθειας, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο για τη μετατροπή της πολιτικής συμφωνίας σε μια διαρκή ειρήνη.
Το θέμα αυτό, το οποίο έχει προωθηθεί εδώ και πολλά χρόνια – ιδίως από τον Ελληνοκύπριο δικηγόρο Αχιλλέα Δημητριάδη – ήταν επίσης στην ημερήσια διάταξη κατά την περίοδο των Κουντρέτ Οζερσάι-Ανδρέα Μαυρογιάννη, οι οποίοι είχαν διατελέσει διαπραγματευτές στο παρελθόν, και έγιναν ταξίδια μελέτης σε μέρη όπως η Νότια Αφρική, όπου δημιουργήθηκαν εξαιρετικά επιτυχημένες επιτροπές.
Σε ένα περιβάλλον όπου η τύχη εκατοντάδων αγνοουμένων και στις δύο πλευρές της Κύπρου παραμένει ασαφής, η σύσταση μιας τέτοιας επιτροπής είναι εξαιρετικά σημαντική.
Η Τεχνική Επιτροπή για τη Νεολαία, η οποία προτάθηκε επίσης από τον Ελληνοκύπριο ηγέτη, είναι κρίσιμη για τις σχέσεις μεταξύ των παιδιών μας, τα οποία έχουν ανατραφεί ως εχθροί ο ένας του άλλου, και για την εξάλειψη των στρεβλώσεων που προβάλλονται από την καθεστηκυία τάξη.
Θεωρώ επίσης σημαντική την πρόταση για μια συμβουλευτική επιτροπή που θα περιλαμβάνει την κοινωνία των πολιτών.
Εν ολίγοις, θα ήθελα να δηλώσω ότι είμαι στο πλευρό του Γενικού Γραμματέα Γκουτέρες, ο οποίος πιστεύει ότι η εμπιστοσύνη που πρέπει να δημιουργηθεί μεταξύ των δύο πλευρών θα γίνει ισχυρότερη, όχι μόνο μέσω των σημείων ελέγχου ή των σημείων διέλευσης, αλλά ουσιαστικά μέσω των προαναφερθεισών προτάσεων για σύσταση επιτροπών.
Ωστόσο, δυστυχώς, στην τουρκοκυπριακή κοινή γνώμη, το θέμα έχει περιοριστεί μόνο στο θέμα των συνόρων και σε αυτό το πλαίσιο, άλλα θέματα δεν έχουν μελετηθεί ιδιαίτερα.
Δεν έγραψα την προηγούμενη πρόταση για να επικρίνω κανέναν ή για να μη σεβαστώ τις προσπάθειες που καταβάλλονται.
Ελπίζω ότι οι προτάσεις αυτές θα εισακουστούν ή ότι θα τεθούν επί τάπητος νέες και δημιουργικές προτάσεις κατά τη διάρκεια του νέου γύρου συνομιλιών, ο οποίος έχει ανακοινωθεί ότι θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα.
Κοιτάξτε, σε όλη μου τη ζωή αγωνίστηκα για τη λύση του Κυπριακού με τον δικό μου τρόπο.
Στο πλαίσιο αυτό, υποστήριξα και θα συνεχίσω να υποστηρίζω τα βήματα που γίνονται προς την κατεύθυνση της λύσης, ανεξάρτητα από εκλογές, ψήφους, πλευρές, παρατάξεις και ποιος καταβάλλει την προσπάθεια.
Ακριβώς όπως υποστήριξα την προθυμία του Derviş Eroğlu να υπογράψει το έγγραφο της 11ης Φεβρουαρίου, ακόμη περισσότερο από τον ίδιο, θεωρώ καθήκον μου να υποστηρίξω τα θετικά βήματα που πρέπει να γίνουν και εδώ.
Είμαι με εκείνους που πιστεύουν ότι η στασιμότητα στο Κυπριακό δεν εξυπηρετεί τίποτε άλλο παρά τα οφέλη ορισμένων ομάδων συμφερόντων τόσο στο βορρά όσο και στο νότο.
Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι τα μέρη που υποφέρουν περισσότερο από αυτή την κατάσταση είναι οι Τουρκοκύπριοι και ο λαός της Τουρκίας, αντίστοιχα.
Κατά τη γνώμη μου, πιστεύω ότι το να είμαστε εποικοδομητικοί και δημιουργικοί στο σημείο που έχουμε φτάσει και να κάνουμε προοδευτικά βήματα θα πρέπει να είναι ο στόχος όσων πλήττονται περισσότερο από αυτή την κατάσταση.
Ελπίζω ότι ο αριθμός των ανθρώπων που σκέφτονται όπως σκέφτομαι εγώ θα αυξηθεί μέχρι τη συνάντηση του Μαρτίου και ότι θα έχουμε την ευκαιρία να πάμε σε αυτή τη συνάντηση με μια φόρμουλα που θα είναι επωφελής για όλα τα μέρη.
Διαφορετικά, υπό καθεστώς κατάπαυσης του πυρός και χωρίς πολιτική συμφωνία, θα συνεχίσουμε να ζούμε μια ταραγμένη ζωή και στο τέλος θα παραμείνουμε μια μικρή κοινότητα που θα αναφέρεται στις σκονισμένες σελίδες της ιστορίας. Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος σε αυτό το κακό σενάριο.
Σε αυτό το πλαίσιο, όπως και στην πρώτη ανάρτηση που κοινοποίησα μετά τη συνάντηση, έχει γίνει ένα βήμα για μια λύση, αν και μπορεί να μοιάζει με “μικρά βήματα”.
Η ευχή είναι αυτά τα βήματα να πολλαπλασιαστούν και να δυναμώσουν έτσι ώστε το νησί της Κύπρου να τρέξει προς ένα λαμπρό μέλλον…
Αυτό το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 22.01.2025
Πηγή: ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΜΕ ΜΙΚΡΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΛΑΜΠΡΟ ΜΕΛΛΟΝ…
