ENGLISH (İNGİLİZCE) ΕΛΛΗΝΙΚΑ (YUNANCA)
Bugünkü köşe yazısı, günlük karşılaşmalarımızın sonunu işaret ediyor. Kimse beni zorlamadı — kendi istek ve tercihimle önce Alitheia, sonra da Phileleftheros grubunda 35 yıl boyunca yazdığım yazıların ardından sessizliğe çekilme kararını aldım.
Her gün, her yıl kendinizden bir parça paylaşmak—görüşleriniz, dünyayı algılama biçiminiz, sizi neyin harekete geçirdiği, neyin size mutluluk verdiği, neyin sizi öfkelendirdiği—neredeyse dayanılmaz hale gelen bir bedeldir. Odysseus Elytis, “Maria Nephele” şiirinde bunu daha iyi ifade etmiştir: “Görüyorsunuz, kaotik zamanlarımızda konuşmak için silahlara ihtiyaç var/ve biz de sözde ‘ulusal idealler’e uymak zorundayız/ Neden bana bakıyorsun, yazar, sen ki hiç asker üniforması giymedin/para kazanma sanatı da askeri bir niteliktir/Uykusuz geceler geçirebilirsin—binlerce hüzünlü satır yazarak/ya da duvarları devrimci sloganlarla kaplayarak/Diğer insanlar seni her zaman bir entelektüel olarak göreceklerdir,/ve sadece seni seven ben: hayallerimin esiri olarak.”
İşte böyle: yazmak da askeri bir niteliktir. Özellikle de kamusal söylemin tamamen farklı boyutlar kazandığı günümüzde.
Bu yılın Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Macar László Krasznahorkai, “Direnişin Melankolisi” adlı kitabında, dünyevi meselelerden uzaktaki evine çekilen bir kahraman sunuyor. Kendini izole etmek için değil, içsel düşünce ve şüphelerin kurtarıcı lütfuna kavuşmak için pencerelerini tahta ile kapatır. Kendini dış dünyadan soyutlayarak, insanlığın “acınası aptallığı karşısında stratejik geri çekilme” olarak adlandırdığı sürece odaklanır ve tek amacı varoluşun temel ilkelerini yeniden tanımlamaktır.
61 yaşında, hayatımın bu aşamasında aradığım şey tam da budur. Sükûnetin getirdiği basit mutluluk. İnsanlar bana ne yapacağımı, planımın ne olduğunu soruyorlar ama doğrusunu isterseniz bir planım yok. Son zamanlarda ise, artan bir sıklıkla, hiçbir şey söylemek istemediğimi fark ediyorum. Farklı koşullarda yorum yapmaya değer her türlü konuyu fark etsem de, bunlarla uğraşmak istemiyorum. Bunun nedeni, bu çabanın boşuna olduğunu düşünmem ya da kayıtsızlığım olabilir.
Ancak Elytis’in aynı şiirinde de söylediği gibi, “Bir elim parayı buruştururken, diğer elim onu düzeltir”; bu köşe ise, yarın bu ülkenin kamusal yaşamında 70. yılını kutlayacak olan Phileleftheros gazetesinin kültür bölümünde, bir süre daha her pazar yayınlanmaya devam edecek.
Bu köşe yazısı ilk defa 08.12.2025 tarihinde yayımlanmıştır.
Kaynak: BİR VEDA BORCU
