ENGLISH (İNGİLİZCE) ΕΛΛΗΝΙΚΑ (YUNANCA)
Birkaç gün önce işgal altındaki bölgelerden gelen rotayı takip ederek Kato Pyrgos’ya gittim. Dört kez kontrol noktalarında belgelerimizi gösterdik ve bir buçuk saat sonra huzurlu bir yaz tatili için ideal bir yer olan Tillyria köyüne vardık.
Köylerden geçerken, bizimle seyahat eden Yunanlı arkadaşımız bir ara “küçücük bir ülkenin bu şekilde bölünmesi utanç verici” dedi, dönüş yolunda ise pencereden sürekli evlerin, plajların ve anıtların fotoğrafını çekmek istedi; gruptaki biz Kıbrıslılar ise ona ara ara dikkatli olmasını söylüyorduk: “fazla fotoğraf çekme, görünmemeye dikkat et, burada askeri bir birlik var, burada ve daha aşağıda…”
Artık bu adada 40 yıla yaklaşan bizler, dikkatli olmaya, neyi fotoğraflayıp neyi fotoğraflamayacağımızı bilmeye, kimliğimizi her gösterdiğimizde ne ile karşılaşabileceğimizi bilmeye, ve kuzeye kaç kez geçersek geçelim, bu garip duyguyu hep hissetmeye alıştık.
Dönüş yolunda, ikinci kontrol noktasında (T/C) kimliklerimizi göstermek için arabadan indim. Kimlikleri Kıbrıslı Türk kadın polise uzattım ve elini uzattığı anda bileğinin hemen üzerindeki bir noktada küçük bir dövme olduğunu fark ettim. Kıbrıs’ı bütünüyle, sadece dış hatlarıyla, adayı olduğu gibi birleştiren çizgileriyle gösteriyordu. Bu beni etkiledi ve hemen dövmeye bakan binlerce insanı hayal ettim; Tanrı bilir herkes ne düşünüyordur. Neyse ki, ya da ne yazık ki, büyük bir çabayla kafamdaki çeşitli soruları sormamak için kendimi zor tuttum. Ve çok fazla soru vardı.
Kato Pyrgos’taki iki günlük konaklamamız her açıdan keyifli geçse de, kontrol noktaları, rota, fotoğraf makinesinin ürkek tıklamaları, kadın polisin dövmesi ve işgal altındaki bölgelerden Pyrgos’a ulaşmak için geçen zamanla birlikte büyük resim bende bir eksiklik hissi bıraktı.
Kıbrıs’ta toplumsal varlıklar olarak elli yıldır eksik yaşıyoruz. Ve bu eksikliği, sizi küçük bir boşlukla baş başa bırakan eksikliği, kuzeye her gidip gelişimizde ya da ne fotoğraflayacağımıza dair ince bir endişe duyduğumuzda yaşıyoruz.
Kıbrıs dövmesi olan epeyce insan gördüm, sadece nedense birbirine çok benzeyen—ama görünüş olarak değil—ve artık kesinlikle 70’in üzerinde olan erkekler.
Farklı olan tek kişi Kıbrıslı Türk kadın polisti.
Kaynak: KOLDAKİ KIBRIS DÖVMESİ
