| ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ |Yeniduzen

ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ (ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΣ) ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ, ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΠΛΗΡΕΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)

Εδώ και πολύ καιρό, δεν έχουν εφαρμοστεί λύσεις για τα οικονομικά προβλήματα που πλήττουν ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Μας πετάνε πέρα δώθε. Οι κυβερνώντες, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα μέρος της εκτελεστικής εξουσίας, μας απευθύνονται καθημερινά από τη “χώρα των παραμυθιών”, χωρίς να εξυπηρετούν κανέναν άλλο σκοπό εκτός από την ικανοποίηση των δικών τους συμφερόντων και των συμφερόντων μιας πολύ μικρής ομάδας. Αυτοί που καταλαμβάνουν υπουργικές θέσεις ανησυχούν ιδιαίτερα για το ενδεχόμενο να χαθεί απροσδόκητα η γη κάτω από τα πόδια τους.

Για παράδειγμα, όταν μπαίνουν σε αεροπλάνο για να επιστρέψουν στην πατρίδα, ενδέχεται να διατρέχουν τον κίνδυνο να χάσουν τη θέση τους στη διάρκεια του ταξιδιού. Όταν συμβαίνει αυτό, αντί να λαμβάνουν μέτρα προς όφελος της κοινωνίας, επικεντρώνονται στην επίδειξη ευγνωμοσύνης και υπακοής. Διαφορετικά, η θέση μπορεί να τραβηχτεί κάτω από τα πόδια τους και να βρεθούν ξαφνικά στο κενό. Παραδείγματος χάριν, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Iζλέμ Γκιουρτσάγκ Αλτουγκρά και ο Ζιγιά Οζτουρκλέρ, με το σοκ που υπέστησαν μετά την απομάκρυνσή τους από τις θέσεις τους, συνέχισαν να κάνουν αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να εκδίδουν δηλώσεις εκφράζοντας την “αγάπη τους για την προσφορά τους”: «Η αξία μας δεν εκτιμήθηκε, ω άνθρωποι μου, μην μας ξεχνάτε!»

Φυσικά, το εν λόγω ζήτημα δεν περιορίζεται μόνο στην εσωτερική αναταραχή του UBP [Κόμμα Εθνικής Ενότητας]. Η προσπάθεια των άλλων [εταίρων του συνασπισμού] της κυβέρνησης, του DP [Δημοκρατικό Κόμμα] και του YDP [Κόμμα Αναγέννησης], να γεμίσουν τις τσέπες ορισμένων κύκλων αντί να λειτουργήσουν για το καλό της χώρας, έχει επίσης συμβάλει στην εμβάθυνση της κρίσης στην οικονομία. Για παράδειγμα, εάν πρόκειται να γίνει πώληση ακινήτου, εικάζεται ότι στο ποσό που καταβάλλεται περιλαμβάνονται οι μίζες προς υψηλόβαθμους αξιωματούχους. Όπως βλέπετε, το αλάτι έχει χαλάσει [Σημείωση μεταφραστή: Τουρκική έκφραση που σημαίνει ότι η κατάσταση έχει χειροτερέψει], οπότε τι να περιμένουμε από τον πολίτη;

***

Υπάρχουν πολλά προβλήματα που μπορούν να απαριθμηθούν για το σήμερα. Ωστόσο, θα ήθελα να επικεντρωθώ στο αυξανόμενο ποσοστό εγκληματικότητας και να κάνω μερικές παρατηρήσεις. Τα περιστατικά που αναφέρονται ως “ειδήσεις της τρίτης σελίδας” μεταξύ της δημοσιογραφικής κοινότητας απασχολούν σοβαρά την ατζέντα μας. Η αύξηση που παρατηρείται στα οικονομικά εγκλήματα είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη. Ένα σημαντικό μέρος αυτών των εγκλημάτων οφείλεται στην επιδεινούμενη φτώχεια και στην απουσία μιας αποτελεσματικής πληθυσμιακής πολιτικής που ποτέ δεν κατάφερε να δημιουργηθεί. Είναι εντυπωσιακό ότι τα άτομα που διώκονται είναι συχνά είτε φοιτητές που βρίσκονται στη χώρα με βίζα είτε άτομα που έχουν βρεθεί με κάποιο τρόπο να είναι χωρίς χαρτιά. Αυτό υποδηλώνει ότι το κράτος δεν παρακολουθεί σωστά τον πληθυσμό που εισέρχεται με κάποιο τρόπο στη χώρα με νόμιμα μέσα.

Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να πεις ότι κάποιος που δεν έχει χαρτιά και δεν έχει κοινωνική ασφάλιση στη χώρα έχει περισσότερες πιθανότητες να διαπράξει έγκλημα. Ναι, η δημόσια τάξη μας διαταράσσεται, αλλά ας αναγνωρίσουμε επίσης ότι κατά κάποιο τρόπο εκμεταλλευόμαστε αυτά τα άτομα. Πρώτον, αν τα άτομα αυτά δεν είναι φοιτητές, φτάνουν στη χώρα με προέγκριση και στη συνέχεια μένουν ανεπιτήρητοι. Αργότερα, ένα σημαντικό μέρος τους απασχολείται σε διάφορες δουλειές χωρίς καταχώρηση οποιωνδήποτε στοιχείων, με χαμηλότερους μισθούς, ανασφάλιστοι και με ελαστικές συνθήκες εργασίας ή ωράρια, και ως επί το πλείστον, το γεγονός ότι δεν έχουν χαρτιά αποκαλύπτεται μόνο όταν διαπράττουν κάποιο έγκλημα. Εάν είναι φοιτητές, πολλοί από αυτούς εξαπατώνται από εταιρείες που δρουν ως μεσάζοντες. Αν δεν διαπράττουν εγκλήματα, συνεχίζουν να διαμένουν στη χώρα χωρίς χαρτιά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, λόγω της έλλειψης των απαραίτητων ελέγχων. Το ζήτημα αυτό επιφέρει σοβαρά προβλήματα τόσο σε οικονομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Τι γίνεται μετά; Τα άτομα χωρίς κανένα νομικό καθεστώς στη χώρα, όταν διαπράττουν εγκλήματα, περιμένουν την εκδίκαση της υπόθεσής τους στη φυλακή, και όταν καταδικάζονται σε φυλάκιση, εξακολουθούν να μένουν στη φυλακή. Έχουμε επικρίνει εδώ και χρόνια το γεγονός ότι η παλιά φυλακή έχει υπερβεί τη χωρητικότητά της και εξηγήσαμε ότι επρόκειτο για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είπαμε ότι τα βασανιστήρια και η κακομεταχείριση που θα βιώσει ένας καταδικασμένος ή κρατούμενος στη φυλακή δεν περιορίζονται στη σωματική βία – ακόμη και αν οι συνθήκες κράτησης δεν χαρακτηρίζονται ως βασανιστήρια, εμπίπτουν στην κατηγορία της κακομεταχείρισης. Αλλά όπως πάντα, τα λόγια μας έπεσαν στο κενό και γίναμε μάλιστα στόχος με δηλώσεις όπως “το δέντρο που καρποφορεί λιθοβολείται”.

Εν τέλει, τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, υποστηρίχθηκε ότι το ζήτημα του υπερπληθυσμού επιλύθηκε με τη μετακόμιση στις νέες φυλακές. Ωστόσο, βλέπουμε ότι καταφέραμε να υπερβούμε τη χωρητικότητα της νέας φυλακής προτού καν συμπληρωθεί ο πρώτος χρόνος λειτουργίας της. Κρατούνται 844 άτομα σε έναν χώρο που έχει σχεδιαστεί για 625 άτομα (!)… Στην ουσία, πρέπει να καταλάβουμε ότι η πραγματική επιτυχία δεν είναι η κατασκευή νέων και μεγαλύτερων φυλακών. Είστε [επιτυχημένοι] στην πρόληψη του εγκλήματος; Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό.

***

Τις τελευταίες ημέρες, αποκαλύφθηκε ένα περιστατικό που σχετίζεται ιδιαίτερα με αυτά τα ζητήματα και αυξάνει περαιτέρω τον μη ελεγχόμενο πληθυσμό. Δύο άτομα πιάστηκαν να εκδίδουν παράνομα άδειες διαμονής από το 2022, “διεισδύοντας” στο σύστημα του Υπουργείου Εσωτερικών (λέγεται ότι εργάζονταν για την εταιρεία που παρέχει το σύστημα που χρησιμοποιεί το Υπουργείο). Φανταστείτε μόνο το χάος που έχει προκληθεί εξαιτίας των αδειών που εκδίδονται με αυτόν τον τρόπο τον τελευταίο χρόνο. Και μετά μιλάμε για πληθυσμιακό έλεγχο, λέγοντας ότι δεν υπάρχει καμία εποπτεία για το ποιος έρχεται και ποιος φεύγει. Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι εκδίδονται πλαστές άδειες με τη χρήση κρατικών πόρων και δεν είχαμε ιδέα. Α, και το πιθανότερο είναι ότι αυτά τα δύο άτομα θα σταλούν σε μια ήδη υπερπλήρη φυλακή. Αυτό είναι επίσης μέρος του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί.

Τελικά, λόγω της σύγκρουσης δυνάμεων για τις έδρες και της κούρσας για την αρπαγή δημοσίων πόρων, δεν μένει χρόνος για την εξεύρεση λύσεων στα πραγματικά προβλήματα. Εμείς, οι πολίτες, είμαστε αυτοί που θα υποστούμε τις συνέπειες. Γνωρίζουμε ότι μια διοίκηση που δεν γνωρίζει, δεν ελέγχει και δεν προγραμματίζει τον πληθυσμό της δεν μπορεί να παρέχει δεόντως οποιαδήποτε μορφή δημόσιας υπηρεσίας. Η κοινωνική και οικονομική κατάρρευση που παρατηρείται σε όλους τους τομείς, από την εκπαίδευση μέχρι την υγειονομική περίθαλψη, από τη δημόσια ασφάλεια μέχρι τις κοινωνικές υπηρεσίες, έχει καταστήσει αδύνατη την αξιοπρεπή διαβίωση. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για να καθόμαστε και να σκεφτόμαστε. Είτε θα σηκωθούμε και θα βάλουμε ένα τέλος σε αυτό το σύστημα, είτε θα παρακολουθούμε το μέλλον μας, τυλιγμένο στο σκοτάδι, να γλιστράει μέσα από τα χέρια μας. Αυτό είναι το μήνυμά μου προς όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έχουν κάτι να χάσουν: “Η στέρηση, η φτώχεια και η διαφθορά θα χτυπήσουν σύντομα την πόρτα σας. Αυτή τη στιγμή, βρίσκονται ήδη στην πόρτα του γείτονά σας”. Σας το λέω εγώ.

Πηγή: ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ (ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟΣ) ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ, ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΠΛΗΡΕΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

 

image_printPrint
ASLI MURAT | YENİDÜZEN
Πρωτογνώρισα τον κόσμο στις 25 Σεπτεμβρίου του 1985. Δεν ξέρω αν είναι επειδή γεννήθηκα φθινόπωρο, αλλά είμαι μελαγχολική εκ φύσεως. Μελαγχολική αλλά όχι θλιμμένη. Δεν πρέπει να είναι κανείς θλιμμένος. Αλλιώς χάνει την πίστη του στη ζωή. Μεγάλωσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον της αριστεράς με αξίες την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Εκεί είναι που τέθηκαν τα θεμέλια της σκληρής και φεμινιστικής μου στάσης. Σπούδασα Νομική στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και αποφοίτησα ως δικηγόρος το 2008. Τότε φυσικά το πνεύμα μου ήταν ανήσυχο, δεν μπορούσα να συγκρατηθώ και συνέχισα με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης στον τομέα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στη συνέχεια γύρισα ξανά πίσω στο κλουβί. Από το 2011 εργάζομαι ως δικηγόρος, διεξάγω έρευνα σε θέματα της κοινωνίας των πολιτών, ασχολούμαι με την πολιτική και γράφω, ενώ ονειρεύομαι την ειρήνη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ