| ΠΟΛΙΤΙΚΗ |Bağımsız

Ο ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)

Η συμμετοχή στις επαναληπτικές εκλογές της Κυριακής που διεξήχθησαν για μία μόνο έδρα ανήλθε στο 29,92%. Αν και το ποσοστό αυτό είναι το χαμηλότερο στην ιστορία, δηλώνει ξεκάθαρα το πρόβλημα της πολιτικής νομιμότητας. Η κατάσταση όσον αφορά τους πολιτικούς είναι πολύ ζοφερή.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τη σοβαρότητα της κατάστασης, θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε τις εκλογές της Κυριακής με τις επαναληπτικές εκλογές του 1991. Οι παλιότεροι θα θυμούνται. Στις εκλογές του 1990, το UBP [Κόμμα Εθνικής Ενότητας] ολοκλήρωσε τις εκλογές ως το νούμερο ένα κόμμα με ποσοστό 54,7%, κερδίζοντας 34 έδρες. Το Κόμμα Δημοκρατικού Αγώνα [DMP], που σχηματίστηκε από τη συγχώνευση του CTP [Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα], του TKP [Κόμμα Κοινοτικής Απελευθέρωσης], του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος [DHP] και του Κόμματος Αναγέννησης [YDP], έλαβε 16 έδρες συγκεντρώνοντας το 44,5% των ψήφων. Ωστόσο, όταν οι βασικοί εταίροι του κόμματος συμμαχίας DMP, το CTP και το TKP, αποφάσισαν να μην εισέλθουν στο Κοινοβούλιο με την αιτιολογία ότι υπήρξε παρέμβαση στις εκλογές, 12 έδρες έμειναν κενές και το 1991 διεξήχθησαν επαναληπτικές εκλογές. Το ποσοστό συμμετοχής σε αυτές τις εκλογές, τις οποίες μποϊκοτάρισαν το CTP και το TKP, ήταν 67%. Μπορείτε να το φανταστείτε; Το 67% του πληθυσμού συμμετείχε στις επαναληπτικές εκλογές του 1991, στις οποίες αναμετρήθηκαν τέσσερα μικρά κόμματα εκτός από το UBP, ενώ το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023, όπου όλα τα κόμματα εκτός από το BKP [Ενωμένο Κυπριακό Κόμμα], το HP [Λαϊκό Κόμμα] και το YKP [Νέο Κυπριακό Κόμμα] έθεσαν υποψηφίους, ήταν 29,92%. Τα τρία αυτά κόμματα δεν συμμετείχαν στις εκλογές και τις μποϊκοτάρισαν.

Νικητής των τελευταίων επαναληπτικών εκλογών είναι ο υποψήφιος του CTP Σάμι Οζουσλού αλλά και ο ηγέτης του CTP, ο οποίος ίσως απέκτησε νομιμοποίηση για λίγο ακόμη χάρη στο αποτέλεσμα αυτό. Θέλω να συγχαρώ τον Σάμι Οζουσλού και εύχομαι να μην καταλήξει σαν τους άλλους.

Ποιος έχασε λοιπόν τις επαναληπτικές εκλογές; Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν τέσσερις ηττημένοι. Ο πρώτος είναι [ο ηγέτης του UBP] Ουνάλ Ουστέλ – δηλαδή το UBP. Ηττημένο επίσης είναι το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο [YSK]. Τρίτοι είναι οι ηγέτες των κομμάτων που δεν ενεργοποίησαν τους δημοκρατικούς μηχανισμούς κατά την ανάδειξη των υποψηφίων. Το τέταρτο είναι το TDP [Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα], το οποίο είναι ανίκανο να επιλέξει υποψηφίους. Οι επιδόσεις όλων αυτών στις επαναληπτικές εκλογές ήταν πολύ απογοητευτικές. Επιπλέον, όλοι οι ηγέτες των κομμάτων που όρισαν υποψηφίους για τις εκλογές για τις οποίες έγινε τόσος ντόρος και που έκαναν προεκλογική εκστρατεία απαιτώντας την ψήφο του κοινού, έχουν ήδη μείνει στην ιστορία, καθώς έγιναν αυτοί που προετοίμασαν το έδαφος για τη χαμηλότερη συμμετοχή.

Θα ρωτήσετε, λοιπόν, τι καλό έκανε το να γραφτεί ιστορία; Έκανε κανείς σοβαρή αυτοκριτική ή σκέφτηκε κανείς να παραιτηθεί; Φυσικά και όχι. Γιατί είναι ανίκανοι να δείξουν την αρετή και το θάρρος να κάνουν αυτοκριτική και, αν χρειαστεί, να αποσυρθούν από την πολιτική λόγω των αποτυχημένων προσπαθειών τους. Κάποιοι είναι δημοκράτες, κάποιοι είναι αριστεροί, κάποιοι είναι εθνικιστές κ.ο.κ. Το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του λαού. Και όλοι γνωρίζουμε ότι είναι αδύνατο γι’ αυτούς να ανακτήσουν αυτή την εμπιστοσύνη. Με άλλα λόγια, οι σεβαστοί αρχηγοί κομμάτων έχουν πιάσει πάτο στην τουρκοκυπριακή πολιτική κουλτούρα. Πρέπει όλοι τους να πάρουν αμέσως μια βαθιά ανάσα, να παραιτηθούν από αρχηγοί κομμάτων και να ανοίξουν το δρόμο για νέα ονόματα, προκειμένου να μπορέσουν να βγουν από αυτό το πάτο ή αυτή την τρύπα. Οι πρόσφατες επαναληπτικές εκλογές απέδειξαν ότι ο λαός μας βλέπει ξεκάθαρα ότι οι πολιτικοί θεσμοί στη χώρα μας δεν έχουν καμία πραγματική χρησιμότητα. Η ηθική κατάπτωση της πολιτικής τα τελευταία χρόνια είναι αρκετή για να πείσει τον οποιονδήποτε να μην πάει στην κάλπη και να ψηφίσει.

Το πολύτιμο μήνυμα που έδωσε ο τουρκοκυπριακός λαός στις επαναληπτικές εκλογές είναι πολύ σαφές και είναι απαραίτητο να το κατανοήσουν όσοι ασχολούνται με την πολιτική. Αυτό που κάνει μια ομάδα ανθρώπων που έχει μετατρέψει την πολιτική σε επάγγελμα και έχει αποσυνδεθεί από τα ζητήματα του λαού στο κοινοβούλιο με τη μορφή κοινωνικής δραστηριότητας δεν μπορεί να θεωρηθεί πολιτική. Το ότι διεξάγονται εκλογές σε τακτά χρονικά διαστήματα δεν σημαίνει ότι έχουμε δημοκρατία. Το δικό σας στυλ πολιτικής, το οποίο εκμεταλλεύεται την ανεκτικότητα, τη δημοκρατική ευαισθησία και την κοσμικότητα των Τουρκοκυπρίων για πάρα πολύ καιρό, έχει φτάσει στο τέλος του. Από αυτό το σημείο και μετά, από τις 25 Ιουνίου 2023, η εποχή του “οι ηγέτες των κομμάτων να διορίζουν υποψηφίους και ο λαός να βάζει το κεφάλι του στην άμμο και να εγκρίνει τις επιλογές τους” αποτελεί παρελθόν. Όλοι γνωρίζουν ότι ασχολείστε με την πολιτική όχι για να λύσετε τα προβλήματα του λαού, αλλά για να ικανοποιήσετε μια ομάδα ατόμων που βρίσκονται στο κοντινό σας περιβάλλον, είτε ψηφίζουν το UBP είτε το CTP.

Για να μην τα πολυλογώ, στις επαναληπτικές εκλογές, το κοινό έδειξε ολοκληρωτικά στους πολιτικούς της χώρας κόκκινη κάρτα. Φυσικά, κανείς δεν θα λάβει υπόψη του αυτή την κάρτα που τους έχει δειχτεί. Αλλά αποτελεί ένα σημαντικό σημάδι ότι το πολιτικό σύστημα έχει βαλτώσει. Από εδώ και πέρα, ούτε η κυβέρνηση ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση θα είναι ίδια. Μετά από αυτό, όλοι θα πρέπει να κατανοήσουν σωστά την κόκκινη κάρτα που έδειξε ο λαός και να επανεξετάσουν γιατί ασχολούνται με την πολιτική. Στην ουσία, οι πολιτικοί έχουν ξεμείνει από διεξόδους.

Πηγή: Ο ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

image_printPrint
MEHMET HASGÜLER | BAĞIMSIZ
Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο όπου και ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του. Σπούδασε στην Τουρκία όπου ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές, το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό του. Στις 13 Ιουνίου 2004 συμμετείχε στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην Κύπρο ως ο μόνος ανεξάρτητος Τούρκος υποψήφιος και έλαβε 681 ψήφους από Ελληνοκύπριους ψηφοφόρους. Είναι επίσης συγγραφέας πολλών εθνικών και διεθνών βιβλίων, άρθρων και κεφαλαίων στον τομέα της ειδικότητας του. Το βιβλίο του «Το πορτοκαλί της Κύπρου» έχει εκδοθεί και στα ελληνικά. Ἐχει συγγράψει σε συνεργασία με τον M. Bülent Uludağ το βιβλίο «Διακρατικοί και Διεθνείς Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί: Ιστορία, Πολιτική, Όργανα, Έγγραφα», το οποίο εκδόθηκε στα αγγλικά το 2021. Κατα τη διάρκεια της καριέρας του έχει δημοσιεύσει περίπου 25 βιβλία. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στις εφημερίδες Yeni Yüzyıl, Finansal Forum, Referans, Yeni Şafak, Radikal, Cumhuriyet, Afrika. Διετέλεσε αρθρογράφος της Kıbrıs Gazetesi στην περίοδο 2009-2020. Σήμερα είναι αρθρογράφος στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα Bağımsız.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ