ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Τελείωσε ο γάμος και η κηδεία;
Στο ίδιο σπίτι…
Την ίδια μέρα…
Μπορούμε τότε σιγά-σιγά να γυρίσουμε στην «κανονικότητα»;
Στο παράλογο που είναι η κανονικότητά μας!
***
Αν έχει ρυθμιστεί η δόση των εθνικών παραμυθιών…
Αν έχουν κοιμηθεί όσοι κοιμούνταν και ξυπνήσει όσοι ήταν ξύπνιοι…
Αν η αβεβαιότητα, η ασάφεια και η ανασφάλεια κρύβονται πίσω από πορείες, λόγια και σημαίες…
Αν τα ψέματα, η λεηλασία και η εξαπάτηση χάθηκαν κάτω από τις ερπύστριες των αρμάτων και τις κάννες των όπλων…
Αν το φεγγάρι έχασε το αστέρι στη ρουλέτα…
Αν το καρφί έφαγε το κρέας…
Αν το νησί χωρίστηκε σε κομμάτια και παραδόθηκε στους πλούσιους των γείτονες…
Αν διαβρώθηκαν ο πολιτισμός, η ταυτότητα και η μνήμη…
Μπορούμε να γίνουμε και πάλι κανονικοί.
Αν τελείωσε ο γάμος…
Αν έγινε η κηδεία…
Στο ίδιο σπίτι, την ίδια μέρα.
***
Κοιτάξτε!
Η προεκλογική εκστρατεία έχει ήδη αρχίσει.
Τα χαμόγελα είναι ρετουσαρισμένα, τα βλέμματα τεχνητά…
Η υποταγή είναι ξανά στις αφίσες…
Η κυριαρχία είναι η ικανότητα ενός κράτους ή μιας αρχής να παίρνει και να επιβάλλει τις δικές της αποφάσεις χωρίς να υπόκειται σε καμία άλλη δύναμη.
Πόσο κούφια ακούγεται η ρητορική της «κυριαρχίας»…
Ενώ βιώνουμε το ακριβώς αντίθετο…
Υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό στην Κύπρο;
Ίσως υπάρχει.
Η ιστορία θα πει αυτή την ιστορία κάποια μέρα, σίγουρα…
***
Έχω να γράψω μια εβδομάδα…
Και ξεκινήσαμε από το μηδέν, για άλλη μια φορά.
Κανείς νιώθει να πνίγεται κάτω από τόσο βαρύ σωβινισμό.
Μια πολιτική γλώσσα που επιβάλλεται, τεχνητός ηρωισμός που παίζεται στη σκηνή, και μια απερίσκεπτη στάση που αγνοεί τη βούληση του λαού…
Ένας συντριπτικός θόρυβος.
Παρ’ όλα αυτά…
Πριν από λίγες μέρες, περπατούσα στην παραλία με το παιδί μου.
Τα λόγια του ήταν γεμάτα ελπίδα, τα όνειρά του ζωντανά…
Τότε ανησύχησα…
Όταν διάβασα ότι μια δημοσιογράφος, μητέρα δύο παιδιών με είκοσι πέντε χρόνια εμπειρίας, δούλευε για τον κατώτατο μισθό…
Μετά από τόσα χρόνια…
Της έκοψαν και την δουλειά.
Στα χέρια ξένων κεφαλαίων…
Τότε…
Ένας άνθρωπος μεγαλύτερος από τη ζωή, που μιλούσε πάντα δυνατά για ειρήνη…
Ο αδελφός Ασάφ…
Στο χείλος μιας τρελής ασθένειας…
«Έπεσε, είναι έτοιμος να πέσει», έλεγαν…
***
Τελείωσε ο γάμος και η κηδεία;
Την ίδια μέρα…
Στο ίδιο σπίτι…
Το 1974, αυτό το νησί χωρίστηκε στα δύο.
Είναι αληθινό.
Ο βορράς είναι υπό τουρκικό έλεγχο…
Είναι αληθινό.
Οδοφράγματα, αποξένωση, διαίρεση…
Είναι αληθινό.
Το όραμα που μας λέει «ούτε υποταγή, ούτε πόλεμος» είναι αληθινό.
Η υποκρισία, ο εθνικισμός, η κερδοσκοπία και από τις δύο πλευρές αγαπούσαν το status quo…
Οι φόβοι είναι αληθινοί, οι ανησυχίες είναι αληθινές…
Η αβεβαιότητα του μέλλοντος…
Είναι αληθινή.
Όσοι κέρδισαν γη έχασαν την πατρίδα τους…
Όσοι κέρδισαν το κράτος έχασαν μια κοινωνία…
Οι πληγές μας…
Οι πόνοι μας…
Οι ανησυχίες μας…
Η ανασφάλεια…
Είναι όλα αληθινά.
Τα παιδιά μας…
Ο αγώνας να βγάλουμε τον μήνα…
Ο θάνατος…
Η πραγματικότητα τσακίζει τους ανθρώπους περισσότερο από όλα.
Τελείωσαν οι γάμοι και οι κηδείες;
Στο ίδιο σπίτι…
Την ίδια μέρα…
Στέκεται ακόμα το σπίτι;
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 21.07.2025
Πηγή: ΤΕΛΕΙΩΣΕ;
