| ΠΟΛΙΤΙΚΗ |Yeniduzen

«ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ…»

ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)

Η  «Συμφωνία Δημοσιονομικής και Οικονομικής Συνεργασίας για το 2022 μεταξύ της κυβέρνησης της ΤΔΒΚ και της Δημοκρατίας της Τουρκίας», που κοινώς αναφέρεται ως «το Πρωτόκολλο» βρέθηκε στο επίκεντρο συζήτησης σε διάφορους κύκλους από τότε που μπήκε για πρώτη φορά στη ζωή μας. Ιδιαίτερα μπροστά στην καθημερινή υποτίμηση της τουρκικής λίρας, οι κυβερνώντες δεν κατάφεραν να αποκαταστήσουν την αγοραστική δύναμη της κοινότητας και απέτυχαν να βρουν λύση στην εκτεινόμενη φτώχεια.  Οι άνθρωποι, αναγκάζονται τώρα να σκεφτούν διπλά ακόμη κι όταν αγοράζουν τα πιο βασικά αγαθά, παγιδευμένοι σε ένα μάταιο μέλλον.

Η άνοδος των τιμών των καυσίμων έχει προκαλέσει σοβαρά διλήμματα ιδιαίτερα για όσους εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα και αγωνίζονται να ζήσουν με έναν κατώτατο μισθό που βρίσκεται τώρα πιο κάτω από το όριο της φτώχειας. Η απουσία ενός λειτουργικού συστήματος δημόσιων συγκοινωνιών αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για την παροχή εναλλακτικών λύσεων που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της δημόσιας συγκοινωνίας. Σε μια τέτοια κατάσταση, αρχίζει σταδιακά να μην έχει ιδιαίτερη διαφορά αν έχεις δουλειά ή αν είσαι άνεργος. Φυσικά, όταν λάβουμε υπόψη την αυξανόμενη ανεργία, ξεκινούν να γίνονται αποδεκτές ακόμη και απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Ο ετήσιος πληθωρισμός ανέρχεται στο 98,12% και ο ετήσιος πληθωρισμός στις τιμές των τροφίμων στο 119,75%. Μήπως η κυβέρνηση UBP-DP-YDP (Κόμμα Εθνικής ΕνότηταςΔημοκρατικό Κόμμα-Κόμμα Αναγέννησης) βρίσκει λύσεις σε όλα αυτά τα προβλήματα; Οχι.

Τότε λοιπόν, τι κάνουν;

  • Μπροστά σε όλες αυτές τις αδικίες,
  • Με την παράδοση της πολιτικής μας βούλησης,
  • Με το ξεπούλημα της χώρας κομμάτι-κομμάτι
  • Με στόχο την υλοποίησης της κοινωνικής μηχανικής μέσω πολιτιστικών και θρησκευτικών αξιών,
  • Με πρόθεση το ξεπούλημα των πιο στρατηγικών μας ιδρυμάτων,
  • Mε την επιδίωξη για άρση των κανόνων για την χορήγηση ιθαγένειας που έχει ήδη καταστεί πολύπλοκο ζήτημα και στην πραγματοποίηση παρόμοιων ενεργειών, στοχεύουν στο να αποτρέψουν την Τουρκοκυπριακή κοινότητα από το να αντισταθεί, ζητώντας κατεπειγόντως προσαρμοσμένα νομοσχέδια να εγκριθούν στο κοινοβούλιο.

                                                                 ***

Σύμφωνα με το λεξικό του Συλλόγου Τουρκικής Γλώσσας, το επείγον ορίζεται ως «κάτι που πρέπει να γίνει άμεσα, γρήγορα». Δεν χρειάζεται να συλλογιστούμε πολύ τον ορισμό της λέξης. Το νόημα είναι ξεκάθαρο. Οι προτάσεις νόμων ή τα νομοσχέδια που ψηφίζονται στο κοινοβούλιο ενδέχεται να λαμβάνουν χαρακτήρα ως κατεπείγον εάν υπάρχει έκτακτη ανάγκη ή εάν μια καθυστέρηση δύναται να έχει αρνητικές συνέπειες. Επομένως, μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξετάσουμε αυτά τα νομοσχέδια για τα οποία ζητείται να χειριστούν ως κατεπείγοντα. Ωστόσο, όταν κάποιος αναλύσει το περιεχόμενο της νομοθεσίας που η σημερινή κυβέρνηση θεωρεί επείγουσα, διαφαίνεται ότι έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ακόμη και με το σύνταγμα της ΤΔΒΚ. Τότε, από πού πηγάζει αυτή η επείγουσα ανάγκη και η βιασύνη για την ψήφιση αυτών των νόμων;

Μέλη του διορισμένου υπουργικού συμβουλίου και βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού που απέτυχαν να δώσουν οποιαδήποτε εξήγηση κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της βουλής, δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις ή στα επιχειρήματα των βουλευτών της αντιπολίτευσης. Στην πραγματικότητα, έγινε κατανοητό από τα λίγα που έλεγαν, ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν είχαν καν διαβάσει τα νομοσχέδια που ενέκρινε το υπουργικό συμβούλιο και που εστάλησαν στη βουλή. Εμείς, ως μέλη της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Τουρκοκυπριακού Δικηγορικού Συλλόγου, μαζί με εκπροσώπους ορισμένων συνδικαλιστικών οργανώσεων, που είμασταν στον εξώστη, γίναμε προσωπικά μάρτυρες αυτού του αίσχους. Τους κοιτάξαμε στα μάτια – ελπίζοντας ότι ίσως νιώσουν λίγη ντροπή και αρχίσουν να σκέφτονται το μέλλον αυτής της χώρας.

                                                                 ***

Είναι προφανές ότι δεν θέλουν δυνατές διαφωνούσες φωνές όταν εκτελούν τις εντολές που έχει λάβει. Είναι τόσο πεπεισμένοι ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις, που εξυπηρετεί το συμφέρον τους να δημιουργήσουν εκ των προτέρων ένα κλίμα εκφοβισμού. Ίσως τα επίμαχα νομοσχέδια να μην εγκριθούν –και δεν πρέπει, δεν πρέπει να το επιτρέψουμε να ψηφιστούν– αλλά αυτές οι συνεχιζόμενες συζητήσεις θα δημιουργήσουν ένταση στην κοινότητα. Εξάλλου, οι συνθήκες της χώρας από την οποία παραδειγματίζονται είναι εμφανείς. Παίρνουν παραδείγματα από αυτούς που βύθισαν την όμορφη Τουρκία στο σκοτάδι, που έσφαξαν τη δημοκρατία και που φυλακίσαν ή εξαναγκάσαν σε εξορία όσους αγωνίζονται για δικαιώματα και ελευθερίες.

Ελάτε και ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική μάτια στις λεπτομέρειες.

  • Τα δικαιώματα που απορρέουν από συλλογικές συμβάσεις θα περικοπούν,
  • Οι αξίες της κοινωνίας και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα έχουν μια έντονη «τουρκοισλαμική σάλτσα», υπό την αμφίεση της «προστασίας των κοινών αξιών».
  • Οι θρησκευτικές υποθέσεις θα διεισδύσουν στο κράτος, υπονομεύοντας την κοσμικότητα που αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του χαρακτήρα του κράτους,
  • Ο αγώνας που δίνουν οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών θα αποτραπεί στη βάση της «διάδοσης παραπληροφόρησης»,
  • Στον Ποινικό Κώδικα, η «αστυνόμευση» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα νομιμοποιηθεί στο πλαίσιο του Δικαίου Ιδιωτικού Απορρήτου και του Νόμου για την Προστασία της Ιδιωτικής Ζωής, δημιουργώντας την αντίληψη ότι μας παρακολουθούν συνεχώς,
  • Ο Νόμος για τα Στασιαστικά Δημοσιεύματα που νομίζαμε ότι είχε καταργηθεί μετά το 1921 θα επιστρέψει για να μας στοιχειώσει σαν φάντασμα και οι ποινές φυλάκισης ως αποτέλεσμα τέτοιων δικών θα αυξηθούν από έξι μήνες σε πέντε χρόνια…

                                                               ***

Ουσιαστικά, θα λάβουν μέτρα που θα οδηγήσουν σε περισσότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα μας φέρουν πιο κοντά στον οικονομικό γκρεμό, πολύ πιο πέρα από αυτό που μπορεί να καλύψει ένα άρθρο. Όπως είναι φυσικό, δεν θα θέλουν να ακούσουν καμία αντίθετη γνώμη όταν θα εφαρμόσουν ένα σχέδιο που θα παρασύρει την κοινωνία σε κοινωνικό και οικονομικό αφανισμό. Γιατί με κάθε βήμα συμβάλλουν στην διάλυση του ιστού της δημοκρατίας στη χώρα, δημιουργώντας τα ιδανικά θεμέλια για την απολυταρχία. Γι’ αυτό σπεύδουν να φέρουν αυτά τα νομοσχέδια και τη νομοθεσία στη βουλή και το ζητούν κατεπειγόντως, ώστε κανείς να μην δείξει το θάρρος να αντιταχθεί στην καταστροφή που θα προκαλέσουν.

Φυσικά, απέτυχαν να υπολογίσουν ότι αυτές οι κινήσεις τους θα προκαλούσαν αντιδράσεις, ότι δεν θα μπορούσαν να φιμώσουν κανέναν και ότι θα προκαλούσαν μια, ακόμα πιο έντονη αντίδραση. Όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου, τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα, η καταπίεση στο βόρειο τμήμα της Κύπρου θα αντιμετωπιστεί από τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Κοιτάζοντας τη χώρα την οποία επέλεξαν να μιμηθούν ή να πάρουν εντολές, βλέπουμε ότι υπάρχουν και εκεί άνθρωποι που δίνουν έναν αταλάντευτο αγώνα. Αν μπορούσαν να είναι λίγο πιο αντικειμενικοί, θα παρατηρούσαν ότι ο τύραννος που υπακούουν κοντεύει να χάσει.

«Θα έρθει η μέρα που οι τύραννοι θα φύγουν…» Ο τύραννος θα φύγει, αλλά είναι σημαντικό να μην μείνουμε αδρανείς. Όπως όλοι είδαμε κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της βουλής, πέφτει μεγάλο βάρος στο Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (CTP), στους δύο βουλευτές του Λαϊκού Κόμματος (HP) – αν δεν διαγραφούν από το κόμμα τους –  στις επαγγελματικές οργανώσεις, στα συνδικάτα, στις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και στα κόμματα εντός και εκτός κοινοβουλίου. Πρέπει να δώσουμε έναν κοινό αγώνα ενάντια στις προσπάθειες που γίνονται κατά της ελευθερία μας, της πολιτική μας βούληση και της φτώχεια που σκόπιμα δημιουργείται. Δεν έχουμε άλλη επιλογή…

Πηγή: «ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ…»

Share:
ASLI MURAT | YENİDÜZEN
Πρωτογνώρισα τον κόσμο στις 25 Σεπτεμβρίου του 1985. Δεν ξέρω αν είναι επειδή γεννήθηκα φθινόπωρο, αλλά είμαι μελαγχολική εκ φύσεως. Μελαγχολική αλλά όχι θλιμμένη. Δεν πρέπει να είναι κανείς θλιμμένος. Αλλιώς χάνει την πίστη του στη ζωή. Μεγάλωσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον της αριστεράς με αξίες την ισότητα και τη δικαιοσύνη. Εκεί είναι που τέθηκαν τα θεμέλια της σκληρής και φεμινιστικής μου στάσης. Σπούδασα Νομική στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και αποφοίτησα ως δικηγόρος το 2008. Τότε φυσικά το πνεύμα μου ήταν ανήσυχο, δεν μπορούσα να συγκρατηθώ και συνέχισα με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης στον τομέα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στη συνέχεια γύρισα ξανά πίσω στο κλουβί. Από το 2011 εργάζομαι ως δικηγόρος, διεξάγω έρευνα σε θέματα της κοινωνίας των πολιτών, ασχολούμαι με την πολιτική και γράφω, ενώ ονειρεύομαι την ειρήνη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ