ΘΑ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΑΡΚΕΤΟ ΑΝ ΑΠΛΩΣ ΑΠΟΤΡΕΠΑΜΕ ΤΙΣ "ΑΝΕΠΙΣΗΜΕΣ" ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)

Εάν αποτρέπονταν οι “αδήλωτες οικονομικές πρακτικές” στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, δεν θα εξαρτιόμασταν από κανέναν ούτε θα βάζαμε στο μάτι τους μισθούς ή τις αποταμιεύσεις των ανθρώπων.

Δεν είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε τις “ανεπίσημες” [πρακτικές], διότι μια τέτοια κίνηση απαιτεί πολιτική βούληση, θάρρος και αποφασιστικότητα.
Και ας μην ξεχνάμε, όσοι είναι μέρος του προβλήματος, είναι επίσης ανίκανοι να βρουν λύση

***

Για κάποιο λόγο, κάθε φορά που κάποιος αναφέρει την “αδήλωτη οικονομία”, μου έρχονται στο μυαλό οι επιχειρήσεις, οι επενδυτές και τα αφεντικά. Ενώ μια σημαντική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων εργάζεται με “θεσμικό” τρόπο.
Διαφορετικά, θα χρεοκοπούσαν!

Ρίξτε μάλιστα μια ματιά στα έργα κοινωνικής ευθύνης, παρακαλώ!
Όλα τα σχολεία, τα κέντρα αποκατάστασης και οι αθλητικές εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν τα τελευταία 50 χρόνια έχουν κατασκευαστεί από ανθρώπους του επιχειρηματικού κόσμου…
Κάποιοι θα πουν «Δεν πληρώνουν φόρους»…
Ωραία, αλλά τα “αφεντικά” στην εφορία δεν κάνουν τη δουλειά τους!
Απαιτήστε αυτούς τους φόρους…
Εισπράξτε τους!
Βάλτε την οικονομική αστυνομία να κάνει τη δουλειά της…

***

Υπάρχει φυσικά ανάγκη για οργάνωση, νομοθεσίες και κυρίως για την καλύτερη δυνατή διαμόρφωση του προϋπολογισμού, ώστε οι φόροι που εισπράττονται να επιστρέφονται σε εμάς υπό τη μορφή υπηρεσιών και υποδομών.
Αν όλοι οι φόροι [που εισπράττονται] θα χρησιμοποιηθούν για κομματικές προσλήψεις, προαγωγές, πολιτικούς διορισμούς ή για ρουσφέτια, ειδικά προνόμια και την καταβολή μισθών… Αν δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την [αναβάθμιση] των υποδομών υγείας και εκπαίδευσης, την κατασκευή δρόμων, τον ψηφιακό μετασχηματισμό και κίνητρα για τη δημιουργία θέσεων εργασίας ή την πρόληψη της φτώχειας, τότε δεν υπάρχει κανένα νόημα…

***

Οι ειδικοί το έχουν επανειλημμένως εκτιμήσει: Μπορούμε να σταθούμε στα δικά μας πόδια, αρκεί να αποτρέψουμε την “αδήλωτη οικονομία” στο βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Μόνο τότε η πολιτική θα γίνει πιο έντιμη.
Και δεν θα χρειάζεται να “ζητιανεύουμε” για να τα βγάλουμε πέρα…

***

Που παρατηρούμε τις περισσότερες “ανεπίσημες πρακτικές”;
Είχα μοιραστεί τις συζητήσεις που είχα κάνει με ειδικούς σε θέματα φορολογίας στο παρελθόν.
“Τα ενοίκια” για παράδειγμα…
Τα περισσότερα από αυτά είναι αδήλωτα…
Και δεν είναι μόνο [τα σπίτια που νοικιάζονται σε] φοιτητές…
Ιδιαίτερα τα διαμερίσματα και οι βίλες που ενοικιάζονται με την ημέρα ή για περιορισμένο χρονικό διάστημα…

Τα ακίνητα που πωλούνται στον τομέα της “κατασκευής και πώλησης” [Σημείωση μεταφραστή: Η κατασκευή και πώληση μαζικών οικισμών από εργολάβους], ιδίως σε αλλοδαπούς μέσω εγγράφων καταπιστεύματος με δικηγόρους, αποτελούν σημαντικό μέρος των αδήλωτων συναλλαγών.

Είναι γνωστό ότι υπάρχει ένας εργολάβος που έχει πουλήσει περισσότερα από 10.000 ακίνητα, αλλά δεν έχει υποβάλει σχεδόν ποτέ αίτηση στο κτηματολόγιο.
«Πραγματοποιούν πωλήσεις σε αλλοδαπούς μέσω ειδικών συμβολαίων, τα οποία τους επιτρέπουν να συνεχίσουν να αγοράζουν ακίνητα με φόρους που θα έπρεπε να πληρώνουν στο κράτος».

***

Το Τμήμα Φορολογίας δεν είναι πολύ προβληματισμένο με τις μεγάλες επιχειρήσεις όσον αφορά τη φοροδιαφυγή.
Λένε: «Οι εταιρείες, ιδιαίτερα στον εισαγωγικό τομέα, δεν έχουν καμία πιθανότητα φοροδιαφυγής, εντοπίζονται από την πρώτη στιγμή».

Λοιπόν, τότε ποιος φοροδιαφεύγει;
«Υπάρχει μια σημαντική ανεπίσημη κατάσταση που αφορά τους καθηγητές των ιδιωτικών φροντιστηρίων και τους ιδιώτες γιατρούς. Και πολλοί από αυτούς δεν δέχονται πιστωτικές κάρτες…»
Αυτό αποτελεί σοβαρή αξιόποινη πράξη στην Ευρώπη!

Μιλάω με έναν ανώτερο συνάδελφο…
«Κάθε φορά που πηγαίνω στο κρατικό νοσοκομείο, κάθε φορά που χρειάζομαι περίθαλψη για την ασθένειά μου, καταλήγω στην ιδιωτική κλινική ενός γιατρού», παραπονιέται.
Αυτή είναι η μόδα τελευταία:
«Μπορείς να κάνεις αυτή την επέμβαση στο νοσοκομείο, αλλά αυτό θα απαιτούσε πιο επεμβατική χειρουργική επέμβαση, θα μπορούσες να κάνεις μια μη-επεμβατική ή λιγότερο επεμβατική χειρουργική εκτός του κρατικού νοσοκομείου».
Υπάρχει κόστος (!)

Η λύση;
«Θα μπορούσε να είναι υποχρεωτική η πραγματοποίηση όλων των συναλλαγών πληρωμής μέσω πιστωτικής κάρτας ή να λειτουργήσει ένα σύστημα ηλεκτρονικών αποδείξεων από το Υπουργείο Οικονομικών».

Και επίσης…
Είναι απαραίτητο να αποτραπεί η δυνατότητα όσων αποδέχονται να παρέχουν υπηρεσίες στο δημόσιο τομέα και να εισπράττουν μισθούς από δημόσιους πόρους να αποκομίζουν εμπορικά κέρδη από τον ιδιωτικό τομέα.
Αυτό είναι και αδήλωτο και παράνομο…
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οδηγεί επίσης σε “ανισότητα”…

[Ένθετη φωτογραφία: Φωτογραφία ενός σκοτεινού δρόμου στη βόρεια Κύπρο]

Είμαστε καταδικασμένοι να έχουμε σκοτεινούς δρόμους;

Δεν περιμένω όλοι οι αυτοκινητόδρομοι να είναι “ολόφωτοι”.
Έχω ταξιδέψει και έχω δει πολλές χώρες και δεν είναι όλοι οι δρόμοι φωταγωγημένοι.
Ειδικά στους υπεραστικούς δρόμους…
Υπάρχει φωτισμός στις διασταυρώσεις οδών, στους κυκλικούς κόμβους, και στις διαβάσεις πεζών.

Αλλά…
Όλοι οι δρόμοι – ιδιαίτερα οι υπεραστικοί αυτοκινητόδρομοι – είναι σαφώς σηματοδοτημένοι με γραμμές, στα πλάγια και στη μέση. Υπάρχουν επίσης ανακλαστήρες που ονομάζονται “μάτια γάτας”…
Αυτές οι γραμμές και οι ανακλαστήρες σας καθοδηγούν, σας κατευθύνουν και οριοθετούν τις λωρίδες κυκλοφορίας.

Αυτό το μισό του νησιού έχει φώτα στους δρόμους, αλλά δεν λειτουργούν, οι γραμμές δεν φαίνονται και δεν υπάρχουν ανακλαστήρες.
Αυτό έχει να κάνει με την οδική ασφάλεια…
Με την προστασία της ζωής…

Υπάρχουν διαβάσεις πεζών σε πολλά κεντρικά σημεία της πόλης, αλλά δεν υπάρχει φωτισμός.
Δεν βλέπεις [πού πας]!
Κόσμος διασταυρώνει τους δρόμους και τους αντιλαμβάνεστε μόνο την τελευταία στιγμή.

Χρειάζονται “περικοπές μισθών” για να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα;
Ή μήπως πρέπει να αρπάξουμε τις αποταμιεύσεις [του κόσμου];
Εισπράττετε φόρους γι’ αυτό κάθε χρόνο…
Και αυξάνετε τα τέλη!

Και επιβάλλετε πρόστιμα [για καθυστερημένες πληρωμές]!
Είμαστε καταδικασμένοι να οδηγούμε σε σκοτεινούς δρόμους;

Η παρακμή, η καθυστέρηση και η πρωτόγονη κατάσταση βρίσκονται στο απόγειό τους, βιώνουμε μέρες στις οποίες η ανθρωπιά και οι υποδομές έχουν πιάσει πάτο…

Τι θα μπορούσε να έχει πει ο Ε. Τατάρ στους δημοσιογράφους στο Ηνωμένο Βασίλειο;

Πώς εξελέγη με τη βία…
Πώς οι Τουρκοκύπριοι απομονώθηκαν ακόμη περισσότερο από τη διεθνή κοινότητα…
Πώς αυτό το μισό νησί έχει διαβρωθεί με την τουρκική λίρα…
Γιατί η “ΤΔΒΚ” δεν θα αναγνωριστεί…
Πώς λειτουργεί το σχέδιο παραγκωνισμού των Τουρκοκυπρίων…
Πώς κανένα βήμα δεν γίνεται χωρίς διαβούλευση με την [τουρκική] πρεσβεία…
Για την εκπαίδευση που διεξάγεται σε σκηνές, για το Κουλιγιέ [Σημείωση μεταφραστή: κτιριακό συγκρότημα προεδρικού και κοινοβουλίου που δεσμεύτηκε να χτίσει η τουρκική κυβέρνηση για λογαριασμό της τουρκοκυπριακής ηγεσίας], πώς έπεσε ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο με τα παιδιά στο γήπεδο του σχολείου…
Πώς εφάρμοσε τις οδηγίες για “διορισμό του Ταχσίν Ερτουγρούλογλου σε υπουργική θέση”…
Άλλο [παρακαλώ διευκρινίστε].