ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας δήλωσε χθες πως η κυβέρνηση της χώρας σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ), στο 6%, στον προϋπολογισμό της για το 2026, ώστε να βοηθήσει τα νοικοκυριά και ευρύτερα την οικονομία, ενώ τόνισε πως πρόκειται για μια μεταρρύθμιση που θα έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στα νοικοκυριά που έχουν περάσει πιο δύσκολα.
Ο Ουλφ Κρίστερσον ηγείται του δεξιού κυβερνητικού συνασπισμού στη σκανδιναβική αυτή χώρα, κι αυτό από μόνο του έχει τη σημασία του, καθώς μας βάζει σε σκέψεις κατά πόσο οι δεξιές κυβερνήσεις ανά τον παγκόσμιο πολιτεύονται μόνο με γνώμονα τις ελίτ, αφήνοντας στο έλεος τους μικρούς και τους μικρομεσαίους για χάρη των μεγάλων συμφερόντων.
Δεν πρόκειται και ούτε επιχειρείται να δοθεί συγχωροχάρτι στο πνεύμα της Δεξιάς, ιδίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ωστόσο επειδή στην Κύπρο μάς κυβερνά η Δεξιά εδώ και περισσότερο από 12 χρόνια, αβίαστα βγαίνει στην επιφάνεια η σύγκριση. Κι αυτή η σύγκριση δεν έχει να κάνει με καθαυτή τη Δεξιά, αλλά με το πνεύμα από το οποίο εκπορεύονται οι διάφορες κυβερνήσεις.
Ενδεχομένως η κυβέρνηση της Σουηδίας να έχει τους δικούς της, εσωτερικούς και μικροπολιτικούς λόγους προχωρώντας σ’ αυτή τη μεταρρύθμιση, όμως εδώ υπάρχει ειδικό βάρος στην πράξη, μέσω της οποίας εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά θα ανακουφιστούν.
Με μία εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική, τόσο στις τιμές σε προϊόντα πρώτης ανάγκης όσο και στο φλέγον ζήτημα της ενέργειας (κρατηθείτε λίγο γιατί τα καλύτερα έρχονται), η δεξιά κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη όχι μόνο δεν πράττει με γνώμονα το καλό των πολλών, αλλά εναντιώνεται στο κοινό καλό, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τις πράσινες φορολογίες.
Είναι τόσο μεγάλη η εξάρτηση από τους μεγαλοεπιχειρηματίες, που δεν μπορούν να κάνουν βήμα χωρίς την έγκρισή τους ή η ιδεολογικοπολιτική τους αγκύλωση είναι αυτή που ορίζει και καθορίζει την πολιτική τους.
Προσωπική εκτίμηση είναι πως πρόκειται για συνδυασμό των δύο, αφού ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με την καθεστηκυία τάξη που κάνει κουμάντο και ο δεύτερος έχει το βλέμμα στην πολιτική επιβίωση, ανέλιξη και επανεκλογή.
Σε κάθε περίπτωση, δεν τίθεται ζήτημα σύγκρισης δεξιών κυβερνήσεων με ιδεολογικό πρόσημο, αλλά σύγκριση κυβερνήσεων στο πεδίο της πράξης για το κοινό καλό, διότι αυτή η κίνηση στη Σουηδία δεν θα «ενοχλήσει» το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά θα βοηθήσει ακόμη περισσότερο κόσμο. Ίσως να είναι θέμα παιδείας, ή με ποιον τρόπο είναι στημένος ο κρατικός μηχανισμός και η σχέση πολιτικής και επιχειρηματικότητας σε κάθε κράτος.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στις 06.09.2025
