ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Και εγώ, τώρα, σας λέω ότι δεν έχει στοιχεία ο Οδυσσέας. Ξέρω κάτι από την Αστυνομία ή είναι απλή λογική; Και όταν θα σκάσει και αυτή η υπόθεση και θα εκτεθεί για πολλοστή φορά τι θα κάνει; Να σας πω: θα βάλει τον Φιδέ και πάλι να το πάρει στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ακόμα κι αν ο πρώτος είναι αθώος λόγω βλακείας και ο δεύτερος μέχρι αποδείξεως του αντίθετου. Το γεγονός και μόνο ότι ευδοκιμούν τέτοια και άλλα πολλά είναι η απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά σ’ αυτή τη χώρα. Από εκεί και πέρα είναι δουλειά των ειδικών. Πόσους όμως να προλάβουν; Εάν 70.000 ψήφισαν Φειδία, σκεφτείτε πόσοι άλλοι ήταν έτοιμοι να τον ψηφίσουν και είτε δεν πήγαν, είτε ψήφισαν κάποιον από το κόμμα τους. Ευτυχώς αυτοί είναι και πρωταθλητές στα άκυρα.
Το τελευταίο είναι της φύσης και ως εκ τούτου δεν είναι πρέπον να το σχολιάζουμε πολλώ δε μάλλον να το περιπαίζουμε, ακόμα και όταν κανείς μα κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η φύση τους εφέρθη τόσο άσπλαχνα. Θα είχε το λόγο της.
Αυτοί οι τύποι και πολλοί άλλοι είναι το κοινό του Οδυσσέα μας, του Ρομπέν των Πελλών.
Διότι εάν δεν σου ‘χει λασκάρει κάποια ή πολλές βίδες δεν γίνεται να αποδέχεσαι ότι και οι οκτώ του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου είναι… πιασμένοι. Και μάλιστα επειδή έκαναν τη δουλειά τους. Τα όσα επικαλείται το πόρισμα δεν είναι διαδόσεις σαν τις αβανιές με τις οποίες πολιτεύεται ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης. Είναι γεγονότα.
Μπορούμε να συζητήσουμε εάν ήταν σκληρές οι διατυπώσεις αλλά, με όλα αυτά που παρατίθενται, η εικόνα που σχηματίζεται είναι ξεκάθαρη και αρκούντως… φοητσιάρικη.
Δεν είναι αγγελικά πλασμένη η Δικαιοσύνη όχι. Πουθενά. Αλλά δεν μπορεί ξαφνικά επειδή ήταν καταπέλτης το Πόρισμα, το «συμπέρασμα» να είναι ότι είναι διεφθαρμένοι όλοι οι Εφέτες του Συνταγματικού. Αυτό, δεδομένων και των όσων αναφέρει το Πόρισμα με στοιχεία, δύο τύποι ανθρώπων μπορούν να το αποδεχθούν: α) οι κακόβουλοι και β) οι ηλίθιοι. Δεν υπάρχει άλλη οδός. Επαναλαμβάνω, χωρίς να πρέπει κάποιος να συμφωνεί με την αυστηρότητα των Δικαστών ακόμα και με τη συμπερίληψη κάποιων περιπτώσεων για τις οποίες μεμονωμένα ίσως να μην έστεκε η παύση. Υπάρχουν όμως και οι άλλες κραυγαλέες και αδιανόητες ως συμπεριφορά και πρακτική δημόσιου αξιωματούχου και συνεπώς σαφώς και τον καθιστούν ακατάλληλο, όπως και η γενική εικόνα.
Επιμένω. Φοητσιάρικη.
Ανήκω στα κομμάτι εκείνο των δημοσιογράφων οι οποίοι δεν ήταν ούτε groupies του Οδυσσέα, ούτε ορκισμένοι αντίπαλοί του. Ο «Πολίτης» στον οποίο αρθρογραφούσα και είχα εκπομπή άποψης ουδέποτε μου είχε στερήσει το δικαίωμα να διαφωνώ με πράγματα που υποστήριζε και, εκεί όπου θεωρούσα ότι τον αδικούσε το έλεγα και το έγραφα. Ήταν μια άβολη κατάσταση αφενός μεν διότι ένιωθα ότι άδειαζα την εφημερίδα μου και συναδέλφους, παρόλο που δεν ήταν έτσι, αφετέρου δε διότι ο Οδυσσέας και η κλίκα που τον περιτριγύριζε είχε καλλιεργήσει φανατισμό γύρω από τον ίδιο και όποιος έλεγε το παραμικρό δεχόταν αμέσως επίθεση από έναν μηχανισμό, έναν όχλο με ύβρεις, με ψέματα, ένα αδιανόητο πράγμα.
Όχι ότι είμαι ασυνήθιστος, είναι και αυτοί πάντα στο «πελατολόγιο» και μέχρι να μπορέσω να τους κάνω να καταλάβουν ότι δεν απευθύνομαι σ’ αυτούς ή τους ψέκες οποιοδήποτε είδους και συνεπώς δεν με αφορά η άποψή τους αλλά και εάν έχουν πρόβλημα ας πάνε παρακάτω, δεν έχω τον χρόνο ή τη διάθεση, πάντα πετιούνται μερικοί.
Και εδώ ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον Οδυσσέα. Αυτό θεωρώ ότι πολύ σοβαρότερο από τα του πορίσματος όλα μαζί, ειδικά για έναν άνθρωπο ο οποίος θέλει να κυβερνήσει το οτιδήποτε και μάλιστα μια χώρα. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να εμπιστευτεί κανείς έναν τύπο ο οποίος στηρίζεται από μια συμμορία τριγύρω του και ο οποίος όχι μόνο δεν διαχώρισε τη θέση του από την αγριότητα με την οποία κατέληξαν να κατασπαράζουν ανθρώπους τις πλείστες φορές χωρίς καμία απόδειξη. Υπήρξαν δε περιστατικά όπου ο Οδυσσέας έβγαζε αποφάσεις χωρίς καν να εξετάσει τα στοιχεία και το έλεγε! Και παράλληλα άφηνε την κλίκα του να συμπεριφέρεται με κοινή πραγματικά αλητεία και αγριότητα, με αισχρές και ρατσιστικές αναφορές ενώ εκείνος έβγαζε την ουρά του απέξω.
Αυτό είναι πέρα από κάθε όριο για έναν άνθρωπο ο οποίος όχι κατ’ ανάγκην θέλει να γίνει Πρόεδρος αλλά έστω και να ασχοληθεί με την πολιτική. Όταν μάλιστα πολιτευόταν και ως γενικός Ελεγκτής, διότι και τότε πολιτευόταν, το έκανε στη βάση αυτού που ήξερε να κάνει καλύτερα: να διασύρει ανθρώπους με υποθέσεις και συμπεράσματα «κτίζοντας» προς τις Προεδρικές. Το δε χειρότερο όλων στηρίζοντας χωρίς ίχνος σοβαρότητας ολόκληρες ιστορίες σε ακλόνητα επιχειρήματα του τύπου, του είπε κάποιος ότι οι Δικαστές είναι διεφθαρμένοι, του είπε άλλος ότι ο Πρόεδρος ήξερε από τον Ιούλιο ότι θα τον καταδίκαζαν για το οποίο κλήθηκε στην Αστυνομία για κατάθεση αλλά και προκλήθηκε από το Ανώτατο να δώσει τα στοιχεία εάν τα έχει.
Το υπερτροφικό του «εγώ» τον εμποδίζει μάλλον να θυμηθεί τι συζητούσε σύσσωμος ο νομικός κόσμος τότε: οι πλείστοι έλεγαν ότι με βάση το τι περιελάμβανε το κατηγορητήριο, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο «θα τον σύρει να πάει». Άλλοι πάλι έλεγαν πως ίσως τον άφηναν με μια απόφαση που θα τον επέκρινε αυστηρά. Αυτό είναι που θα ήταν πολιτικός χειρισμός, δεδομένου του τι είχαν μπροστά τους αλλά και της βεβαιότητας όλων για το τι θα ακολουθούσε την παύση του. Ο άλλος ήταν ο νομικός.
Και εγώ, λ.χ., τώρα σας λέω ότι δεν έχει στοιχεία ο Οδυσσέας. Ξέρω κάτι από την Αστυνομία ή είναι απλή λογική; Και όταν θα σκάσει η υπόθεση και θα εκτεθεί για πολλοστή φορά τι θα κάνει; Να σας πω: ίσως βάλει τον Φιδέ να το πάρει κι αυτό στο Ευρωκοινοβούλιο, όπως έκανε μετά την απόφαση του Ανωτάτου επειδή δικαίωσε την αναφορά του Προέδρου για το νόμο του «Ταμείου της Φιλίππας». Ο Οδυσσέας ως άλλος Λόρδος Ντένινγκ αποφάνθηκε ότι είναι άλλη η διαδικασία που έπρεπε να ακολουθηθεί.
Επιστρέφω στο αρχικό και κλείνω. Σε μια χώρα όπου ένα μεγάλο μέρος του κόσμου δεν είναι στα καλά του, ήταν ζήτημα χρόνου να εμφανιστεί ένας πονηρός λαϊκιστής που θα το εκμεταλλευόταν επιδέξια. Δεν έχω αμφιβολία ότι θα πείσει αρκετούς τέτοιους και θα τραβήξει και κάποιους καρεκλοκένταυρους. Όχι σοβαρούς όμως. Ο χρόνος θα δείξει.
Ωστόσο, το μέλλον της χώρας δεν μπορεί να αφήνεται σε τέτοιους συνδυασμούς, σε λαϊκά Δικαστήρια, σε ψεκασμένους, σε αιώνιους υποψήφιους και στις αβανιές του κάθε Οδυσσέα.
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 23.05.2025
Πηγή: ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΤΟ «ΑΝΙΚΑΝΟΣ» ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΟΜΠΛΙΜΕΝΤΟ
