ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Υπάρχουν πάρα πολλές περιττές διαφωνίες, ανταλλαγές απόψεων και πολλές περιττές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε αυτή τη χώρα.
Πιστέψτε με, υπάρχουν αρκετές συζητήσεις που δεν έχουν καν νόημα, δεν έχουν καμία απολύτως σημασία, αλλά είναι αποκρουστικές και οδυνηρές…
Χωρίς να γνωρίζουν τίποτα, χωρίς να παρακολουθούν την ατζέντα, με έλλειψη πληροφόρησης και βεβαιότητας, όλοι κάτι λένε, κάτι γράφουν και κρίνουν τους άλλους. Ή το κάνουν αυτό σκόπιμα και κακόβουλα…
Ω, κύριοι, προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι κάποιοι αντίπαλοί, εκπρόσωποι οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και κυρίως της αριστεράς, που επέκριναν και καταδίκασαν τον άνθρωπο που παρενόχλησε τον ιερέα στη Μονή Αποστόλου Ανδρέα, δεν καταδίκασαν την επίθεση με μολότοφ στο τζαμί στη Λεμεσό…
Και πάλι, εκείνοι που επέκριναν την απόπειρα να ανοίξει ένα masjid [χώρος προσευχής μουσουλμάνων] δίπλα στη Μονή Αποστόλου Ανδρέα δεν είχαν παρόμοια αντίδραση στην απόπειρα εμπρησμού στο τζαμί στο νότο…
Να το διευκρινίσω από την αρχή: η ομάδα που ισχυρίζεται ότι “δεν αντέδρασε” ήταν η πρώτη που αντέδρασε, η πρώτη που προέβη σε δήλωση, αλλά αν δεν παρακολουθείτε τις εξελίξεις, αν δεν ακολουθείτε ανθρώπους που δεν σας αρέσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αν τους κάνετε unfollow και αν θεωρείτε τον εαυτό σας το κέντρο του κόσμου, φυσικά και δεν θα μπορέσετε να δείτε αυτές τις αντιδράσεις ή τις καταδίκες.
Ή ίσως τις βλέπετε, αλλά ενεργείτε με κακή πρόθεση, αγνοώντας τες σκόπιμα.
Ισχυρίζεστε λοιπόν, ότι η αντιπολίτευση, οι εκπρόσωποι των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, η αριστερά, ουδείς από αυτούς δήθεν καταδίκασε ή επέκρινε την απόπειρα εμπρησμού του τεμένους…
Είναι ένα ψέμα, ένα μεγάλο ψέμα…
Ξέρετε ποιος ήταν ο πρώτος που καταδίκασε την επίθεση στο τζαμί στη Λεμεσό;
Ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος [HP], ο Κουντρέτ Οζερσάι ήταν ο πρώτος, και ο γενικός γραμματέας του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος [CTP], Ασίμ Ακανσόι…
Αυτοί που αργότερα διεκδίκησαν τα εύσημα για την καταδίκη δεν είχαν ιδέα ότι η επίθεση είχε γίνει καν – προσπαθούσαν να συνέλθουν από το μεθύσι του Σαββατόβραδου…
Οι λεγόμενοι σπουδαίοι εθνικιστές και πατριώτες δεν είχαν καν σηκωθεί από τα άνετα κρεβάτια τους…
Η επίθεση στο τζαμί έγινε αντιληπτή για πρώτη φορά τις πρώτες πρωινές ώρες, από τον φίλο μας Αχμέτ Ιλκτάς μέσω των ελληνοκυπριακών εφημερίδων στο διαδίκτυο. Έλεγξα αμέσως όλα τα μέσα ενημέρωσης στη Βόρεια Κύπρο και κανένα από αυτά δεν είχε αναφέρει ακόμα την ιστορία.
Εμείς το μεταφράσαμε από τις ελληνοκυπριακές εφημερίδες και ήμασταν οι πρώτοι που αναφέραμε την επίθεση στο τζαμί στη Λάρνακα…
(Δεν το λέω αυτό για να καυχηθώ – απλά θα κάνω μια επισήμανση…) Τότε είπα στους συναδέλφους μου: «Ας παρακολουθήσουμε τις αντιδράσεις που θα προκύψουν, ας καλύψουμε το θέμα αυτό…».
Λίγα λεπτά αργότερα, όπως ανέφερα προηγουμένως, ο Κουντρέτ Οζερσάι, ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος, εξέδωσε την πρώτη δήλωση…
Με άλλα λόγια, η αντιπολίτευση…
Η ίδια ακριβώς “αντιπολίτευση” που λένε ότι δεν αντιδρά. Ο Οζερσάι είχε επικρίνει και τα όσα συνέβησαν στον Απόστολο Ανδρέα.
Η δεύτερη δήλωση ήρθε από τον Ασίμ Ακανσόι, Γενικό Γραμματέα του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος… Με άλλα λόγια, από την αντιπολίτευση και ταυτόχρονα από έναν εκπρόσωπο της αριστεράς, η οποία κατηγορήθηκε ότι “δεν καταδικάζει και δεν εκδίδει ανακοίνωση”…
Ο Ακανσόι καταδίκασε τόσο τα γεγονότα στον Απόστολο Ανδρέα όσο και την επίθεση στο τζαμί, ζητώντας να συλληφθούν οι δράστες.
Αυτά ακριβώς τα δύο άτομα ήταν που είχαν προβεί στις πρώτες δηλώσεις, όταν η άλλη ομάδα (δεν μου αρέσει να χωρίζω τους ανθρώπους σε “αυτή την ομάδα” και “εκείνη την ομάδα”, αλλά τέλος πάντων), που θεωρούν τον εαυτό τους εθνικιστές και πατριώτες, δεν είχε καν ακούσει για το περιστατικό.
Στο διάστημα που ακολούθησε, οι υπόλοιποι της αριστεράς, εκπρόσωποι οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, πολιτικών κομμάτων και βουλευτές, στους οποίους αναφέρονται οι ισχυρισμοί, εξέδωσαν επίσης δηλώσεις, εκφράζοντας την καταδίκη τους… Στην πραγματικότητα, υπήρξαν πολλές, αλλά φυσικά μόνο αν θέλετε να τις δείτε τις βλέπετε…
Για παράδειγμα, ο αναπληρωτής αρχηγός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος [TDP], Νεβζάτ Οζκούντ, ήταν επίσης από τους πρώτους που εξέδωσαν δήλωση…
Το ψάξατε; Το είδατε; Ή απλά επινοείτε πράγματα; Μήπως η κακία μέσα σας αναδύθηκε ξανά και φανερώθηκε ανοιχτά; Ή μήπως προσπαθείτε να δημιουργήσετε αντιπαράθεση και να τραβήξετε την προσοχή;
Ανάμεσα σε αυτές τις εκτιμήσεις υπάρχουν ψέματα, ανακρίβειες, διαστρεβλώσεις και θράσος… Η πλευρά που κατηγορούν ότι “δεν κάνει δηλώσεις και δεν καταδικάζει” ήταν αυτή που έκανε τις πρώτες δηλώσεις και καταδίκες…
Είχαν καταδικάσει το περιστατικό εδώ και καιρό, όταν εσείς αρχίσατε να ψέλνετε χωρωδιακά το ίδιο τροπάριο.
Και τότε θα ήθελα να πω σε εκείνους που αναρωτιούνται “Γιατί δεν καταδικάζετε [το περιστατικό];”: «Κοιτάξτε τη δουλειά σας! Ποιοί είστε εσείς που αποφασίζετε ποιος λέει τι και πότε ή πώς πρέπει να αντιδράσει;».
Δεύτερον, όσοι ισχυρίζονται ότι “δεν υπάρχει καμία αντίδραση για την επίθεση στο τζαμί στη Λάρνακα”, θεωρούν φυσιολογικό και σωστό αυτό που συνέβη στη Μονή Αποστόλου Ανδρέα;
Έψαξα μερικούς από αυτούς που αναρτούν σχόλια – αυτούς που δεν είπαν ούτε μια λέξη για το περιστατικό αυτό, και που τώρα κατηγορούν αυτούς που υποτίθεται ότι δεν επικρίνουν την “επίθεση στο τζαμί στη Λεμεσό”.
Προηγουμένως, έλεγαν: «Αυτοί που δεν καταδίκασαν το κάψιμο του Κορανίου σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, τώρα καταδικάζουν το περιστατικό στον Απόστολο Ανδρέα».
Έτσι, χωρίς καν να γνωρίζουν αν αυτοί οι άνθρωποι καταδίκασαν ή επέκριναν το κάψιμο του Κορανίου, κάνουν αυτούς τους ισχυρισμούς…
Το θλιβερό είναι ότι ανάμεσα σε αυτούς που κάνουν αυτές τις δηλώσεις είναι και αρμόδιες αρχές, ακόμα και υπουργοί…
Τώρα, είναι επίσης απαραίτητο να επισημάνουμε ένα πράγμα…
Είναι εύκολο να καταδικάσουμε την επίθεση στο τζαμί στη Λεμεσό ή το κάψιμο του Κορανίου στη Δανία ή τη Σουηδία. Η πραγματική πρόκληση είναι να μπορείς να αναγνωρίζεις τα λάθη που γίνονται από τους ίδιους σου τους πολίτες, στη ίδια σου τη χώρα. Το να είσαι σε θέση να δεις τα λάθη των πολιτών σου στη χώρα σου και να τους προειδοποιήσεις, σε κάποιο βαθμό, είναι μια μορφή κοινωνικής αυτοκριτικής. Όσο περισσότερο μια κοινωνία μπορεί να ασκεί αυτοκριτική, τόσο περισσότερο μπορεί να ανακαλύψει την αλήθεια.
Το να μπορείς να νιώθεις τις επιπτώσεις των λαθών που κάνει ο λαός σου, την πιθανή ζημιά σε άλλες ομάδες ή φυλές και να έχεις ενσυναίσθηση – αυτό είναι μεγαλείο. Όσοι δεν μπορούν να κάνουν προσωπική ή κοινωνική αυτοκριτική είναι επιρρεπείς στο να κάνουν λάθη.
Εκτιμώ ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα, αν και αυτή η ιδιότητα μειώνεται, μπορεί ακόμα να ασκεί αυτοκριτική εσωτερικά, να καταδικάζει τους υπεύθυνους, να παραδέχεται τα λάθη ως “λάθη” και να συμπάσχει με την αντίπαλη πλευρά. Κάποιοι αδυνατούν να το ανεχθούν αυτό, και μάλιστα υπάρχουν και εκείνοι που προσπαθούν να απαλλαγούν από αυτό.
Η πιο εύκολη και αποτελεσματική μορφή αντι-[ειρηνικής] προπαγάνδας είναι να δημιουργηθεί ένας χώρος όπου μπορεί να συσσωρευτεί η εχθρική ρητορική, να δημιουργηθεί ένα μέσο που μπορεί να υπονομεύσει την ειρήνη και τη φιλία και να χρησιμοποιηθούν προβοκάτσιες με επίκεντρο θρησκευτικούς χώρους. Δυστυχώς, και οι δύο πλευρές στην Κύπρο που δεν επιθυμούν λύση το χρησιμοποιούν αυτό “με μεγάλη ευχαρίστηση”.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, οι επιθέσεις σε θρησκευτικούς χώρους πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά, χωρίς να επιτρέπεται σε κανέναν να τη γλιτώσει, και οι προκλήσεις πρέπει να σταματήσουν. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει – δυστυχώς, οι δράστες που τους παρέχουν την ευκαιρία να κλιμακώσουν τη εχθρική ρητορική τους θα ανταμείβονταν αν μπορούσαν.
