ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Οι ερωτήσεις που έθεσαν οι μαθητές του [δευτεροβάθμιου] Τουρκικού Κολλεγίου Μαρίφ (ΤΚΜ) στο πλαίσιο των επισκέψεων που πραγματοποιεί ο Πρόεδρος Ερσίν Τατάρ σε λύκεια και οι απαντήσεις του σε αυτές τις ερωτήσεις βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες στην ατζέντα των μέσων ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Φυσικά, ήταν αδύνατο να μείνει κρυφό το τι συζητήθηκε στη συνάντηση σε αυτή την εποχή της τεχνολογίας που ζούμε.
Και αυτό ακριβώς συνέβη, δεν έμεινε κρυφό, καταγράφηκε σε κινητά τηλέφωνα και εμφανίστηκε στα μέσα ενημέρωσης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Το θέμα το οποίο θέλω πραγματικά να αγγίξω είναι το γεγονός ότι οι μαθητές έκαναν εξαιρετικές ερωτήσεις και πώς οι άλλοι μαθητές τους χειροκρότησαν.
Πολλοί πιστεύουν ότι η νέα γενιά δεν ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της χώρας και ότι ανατρέφεται μια πολύ απολιτική νεολαία.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν κάποιοι που είναι έτσι, επειδή το σύστημα της χώρας το υπαγορεύει, μιας και αυτοί που διοικούν προτιμούν μια απολιτική νεολαία και δυστυχώς κάποιες οικογένειες απλώς δεν τις ενδιαφέρει να αναθρέψουν να μεγαλώσουν συνειδητοποιημένα παιδιά.
Ωστόσο, παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι η πλειοψηφία των νέων αυτής της χώρας είναι συνειδητοποιημένη και έχει επίγνωση των προβλημάτων, και το βλέπω κι εγώ…
Τα προβλήματα και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα, τους τρομάζουν περισσότερο. Ανησυχούν για το μέλλον τους.
Πολλοί νέοι που πηγαίνουν στο εξωτερικό για πανεπιστημιακές σπουδές, που παίρνουν μια γεύση από “ανθρωποκεντρικές διοικήσεις”, και “μια ανθρώπινη ζωή”, δεν θέλουν να επιστρέψουν, και πολλοί δεν το κάνουν…
Το ότι έχουν διαφορετική αντίληψη του κόσμου και αντιδρούν διαφορετικά δεν σημαίνει ότι είναι αναίσθητοι απέναντι στα προβλήματα της χώρας. Έχουν επίγνωση των πάντων.
Οι ερωτήσεις που απευθύνονται στον πρόεδρο στο ΤΚΜ μας έχουν καθησυχάσει.
Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί νέοι φοιτητές, αλλά η επίσκεψη του Τατάρ ήταν καλή από την άποψη ότι έδωσε τη δυνατότητα στην κοινωνία και στους ανθρώπους να δουν ότι έχουμε μια ευαίσθητη νεολαία που αμφισβητεί [το τι συμβαίνει γύρω της].
Ακόμα κι αν η πλειοψηφία μπορεί να μην το εκφράζει, πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα παραδέχονται ότι είναι λάθος να ξοδεύονται τεράστια χρηματικά ποσά για την κατασκευή ενός προεδρικού μεγάρου και ενός κτιρίου του κοινοβουλίου, ενώ τόσα πολλά προβλήματα μαστίζουν τη χώρα, ενώ τα σχολεία και τα κέντρα υγείας μας καταρρέουν και ενώ μεγάλοι σεισμοί στην Τουρκία έχουν στοιχίσει τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους…
Οι μαθητές λυκείου επίσης βλέπουν το λάθος και την αντίφαση σε όλα αυτά, τα αποδοκιμάζουν και τα αμφισβητούν.
Ενώ υπάρχουν τόσα άλλα προβλήματα, τόσες πολλές ανάγκες και πολλές άλλες προτεραιότητες στη χώρα, ενώ συγκεντρώνεται βοήθεια για τους σεισμόπληκτους, πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται αν θα ήταν καλύτερο να μεταφερθούν όλα ή μέρος των χρημάτων που δαπανώνται για την κατασκευή του μεγάρου και του κοινοβουλίου για την αντιμετώπιση αυτών των αναγκών, και η νεολαία δεν μένει αδιάφορη σε αυτό.
Πιστέψτε με, η ερώτηση που απηύθυνε στον πρόεδρο Τατάρ σχετικά με το θέμα μία από τις μαθήτριες και το χειροκρότημα που έλαβε [από τους συμμαθητές της], ήταν ό,τι καλύτερο έχω δει τις τελευταίες ημέρες.
Η ερώτηση που απευθύνθηκε στον Τατάρ σχετικά με το γιατί δεν είχε απομακρύνει από τα καθήκοντά του τον επικεφαλής του Θρησκευτικών Υποθέσεων, ο οποίος προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις για «τα λόγια του που νομιμοποιούσαν τον συζυγικό βιασμό των γυναικών», ήταν επίσης εξαιρετική.
Αυτή είναι η νεολαία που θέλουμε… Μια νεολαία που ασκεί κριτική και αμφισβητεί ό,τι θεωρεί λάθος, μια νεολαία που είναι σε εγρήγορση.
Όχι μια νεολαία που διδάσκεται “να σιωπά μπροστά στους μεγαλύτερους και να ακούει μόνο”, χρειαζόμαστε μια νεολαία που να μπορεί να θίγει τα λάθη των μεγαλύτερων, που να μπορεί να τα επικρίνει, να τα αμφισβητεί και να απαιτεί τη διόρθωσή τους.
Νομίζω ότι είναι σημαντικό και πολύ καλό το γεγονός ότι οι μαθητές λυκείου κάνουν αυτές τις ερωτήσεις και μάλιστα πιέζουν τον πρόεδρο, τη στιγμή που τόσοι πολλοί ενήλικες φοβούνται και διστάζουν να ρωτήσουν, να αμφισβητήσουν ή να θίξουν το θέμα της κατασκευής του προεδρικού μεγάρου (Κουλιγιέ) και την περίπτωση του επικεφαλής των Θρησκευτικών Υποθέσεων.
Θέλω να συγχαρώ τους γονείς αυτών των μαθητών που μεγάλωσαν παιδιά που δεν φοβούνται να αμφισβητούν [όσα συμβαίνουν] και που θέτουν ερωτήσεις.
Αυτοί οι νέοι έκαναν τις ερωτήσεις τους χωρίς να φοβούνται τον διευθυντή τους, τον υποδιευθυντή τους, τους καθηγητές τους, τον διευθυντή του υπουργείου Παιδείας ή τον πρόεδρο που είναι ο αρχηγός του κράτους. Χαίρομαι που το έκαναν, αυτό το γεγονός μας έχει καθησυχάσει.
Ακόμα και όταν ασκούμε κριτική στις στήλες μας, υπάρχουν εκείνοι που μας τηλεφωνούν και προσπαθούν να μας προειδοποιήσουν λέγοντας «Γιατί το κάνετε αυτό, είναι δουλειά σας να γράφετε γι’ αυτό; Θα μπορούσατε να μπλέξετε σε μπελάδες».
Στη σημερινή εποχή, οι άνθρωποι καλούνται να σιωπούν και να μην μιλούν για πράγματα που θεωρούνται απαράδεκτα, θέλουν να τους τρομάξουν και να τους εμποδίσουν με τον φόβο.
Είναι ελπιδοφόρο να βλέπουμε τη νεολαία του σήμερα, τις μελλοντικές γενιές να θέτουν με τόλμη τα σωστά ερωτήματα.
Αντί να πει στους μαθητές: «μην μιλάτε με τα λόγια των άλλων» και «δεν αρμόζει σε έναν μαθητή του ΤΜΚ να κάνει τέτοιου είδους ερωτήσεις», ο πρόεδρος θα έπρεπε να πει: «Οι ερωτήσεις που κάνετε είναι εξαιρετικές». Επειδή αυτά τα παιδιά δεν αξίζουν αυτό το σύστημα, αξίζουν να επαινεθούν.
Μην ανησυχείτε, οι νέοι γνωρίζουν τα πάντα, δεν υπάρχει λόγος να αφεθούν υπό την επιρροή κανενός… Δεν είναι ούτε ασέβεια ούτε ντροπή να κάνετε ερωτήσεις… Οι ενήλικες που είναι υπεύθυνοι για την ανατροφή νέων ανθρώπων πρέπει να απαντούν στις ερωτήσεις τους, και μάλιστα, αυτό είναι το καθήκον τους.
Πηγή: ΕΙΝΑΙ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΝΑ ΘΕΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟΛΜΗ ΤΑ ΣΩΣΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
