ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)
Η Βόρεια Κύπρος αποτελείται από δυσάρεστα, κακά και αρνητικά γεγονότα που επαναλαμβάνονται.
Ναι, συνεχείς επαναλήψεις αρνητικών περιστατικών, ατελείωτα πανομοιότυπα προβλήματα…
Βρισκόμαστε στη μέση μιας θάλασσας επαναλήψεων.
Το καταραμένο συναίσθημα της επανάληψης…
Σαν να είμαστε παγιδευμένοι σε μια γυάλα σαν ψάρια ενυδρείου που περιφέρονται σε κύκλους…
Σαν πουλιά κλεισμένα σε κλουβί, μια μονότονη ζωή, ίδια και απαράλλαχτη…
Η αβεβαιότητα, η απουσία της λύσης και τα εμπάργκο σε διάφορες περιοχές ασκούν ήδη πίεση στους κατοίκους της Βόρειας Κύπρου.
Όταν σε αυτά προστίθενται άλυτα και επαναλαμβανόμενα προβλήματα, η ζωή γίνεται ανυπόφορη.
Θυμηθείτε όσα έχουμε βιώσει – πόσα από αυτά είναι πρωτόγνωρα;
Σχεδόν όλα αυτά που έχουμε βιώσει αποτελούν απλώς επανάληψη.
Συνεχίζουμε να βιώνουμε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά.
Μια χώρα που βιώνει τόσα πολλά πράγματα ξανά και ξανά αλλά δεν μαθαίνει από αυτά…
Ή μήπως φταίνε οι ηγέτες της χώρας; Ναι, έχουν ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης, αλλά και ο λαός έχει επίσης μερίδιο ευθύνης.
Κατηγορούμε πάντα τους πολιτικούς, τους ηγέτες της χώρας, αλλά η κοινωνία πρέπει επίσης να ασκεί πίεση προς αυτούς.
Αν ο λαός δεν ασκήσει πίεση στους κυβερνώντες, δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτά τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα.
Θα περιμένουμε πολύ καιρό αν καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας από τους πολιτικούς, τους ηγέτες, να λύσουν και να θέσουν ένα τέλος σε αυτά τα προβλήματα.
Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Δεν θα συμβεί. Θα συνεχίσουμε να βιώνουμε αυτά τα επαναλαμβανόμενα προβλήματα και την αίσθηση της επανάληψης για πολλά ακόμη χρόνια.
Ο λαός πρέπει να εκδηλώνει την αντίδρασή του σε αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία. Πρέπει να δείχνει τα δόντια του, να δείξει την πυγμή του και να μεταφέρει τα αιτήματά του.
Θα πρέπει αυτοί που κυβερνούν τη χώρα να νιώσουν και να μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν ότι η υπομονή του [λαού] έχει εξαντληθεί.
Μπορείτε να αντιδράτε όσο θέλετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να διαμαρτύρεστε μεταξύ σας, αλλά αυτό δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα.
Ορίστε, ο ΧΥΤΑ Κουτσοβέντη, ή όπως τον αποκαλούν οι κάτοικοι, η χωματερή του Κουτσοβέντη, καίγεται και πάλι. Εκπλήσσεστε; Αυτή δεν είναι μια χαρακτηριστική κατάσταση στην ΤΔΒΚ;
Και δεν καίγεται απλώς, αλλά έχει τυλιχθεί στις φλόγες, βγάζει μαύρο καπνό, καλύπτοντας ολόκληρη την περιοχή, πνίγοντας την πρωτεύουσα, τη Λευκωσία…
Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία… Κάθε χρόνο, κατά την ίδια περίοδο περίπου, αντιμετωπίζουμε το ίδιο πρόβλημα.
Ο ΧΥΤΑ Κουτσοβέντη, ο οποίος είναι έργο της ΕΕ, έχει εξελιχθεί σε πλήρες φιάσκο λόγω κακής χρήσης και του μειονεκτήματος της έλλειψης γνώσης σχετικά με τον πληθυσμό της χώρας καθώς και της απουσίας προνοητικότητας.
Δυστυχώς, ο ΧΥΤΑ Κουτσοβέντη δεν διαφέρει σε τίποτα από τον ΧΥΤΑ Δικώμου… [Σημείωση μεταφραστή: Ο πεπαλαιωμένος ΧΥΤΑ στο Δίκωμο έκλεισε το 2011 αφού γέμισε και δημιούργησε σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα]
Πρώτα ανακοινώθηκε ότι προκηρύχθηκε διαγωνισμός, μετά είπαν ότι θα προκηρυχθεί, μετά είπαν ότι ο προηγούμενος διαγωνισμός απέκλειε τις τοπικές εταιρείες και υπαινίχθηκαν μια ξένη εταιρεία, αργότερα ακυρώθηκε επειδή ήταν κακός διαγωνισμός, μετά ήρθε η πανδημία, η νομισματική κρίση, ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, μετά ο σεισμός, οι εκλογές, ακολουθούμενες από τοπικές εκλογές, οι εκλογές στην Τουρκία, μετά οι επαναληπτικές εκλογές… Τόσες πολλές δικαιολογίες, η μία μετά την άλλη… Οι δικαιολογίες σε αυτή τη χώρα δεν τελειώνουν ποτέ…
Οι δικαιολογίες διαδέχονται η μία την άλλη και τα προβλήματα δε λένε να τελειώσουν…
Τι έχουμε λύσει; Δεν έχουμε λύσει κανένα από τα χρόνια προβλήματά μας…
Κάθε μέρα πεθαίνουν άνθρωποι στους δρόμους και στην κίνηση, αλλά βλέπετε να λαμβάνονται μέτρα ή να γίνονται κινήσεις σχετικά με το κυκλοφοριακό;
Άνθρωποι που μπορούμε να θεωρήσουμε ότι είναι νέοι χάνουν τη ζωή τους σε “αιφνίδιους θανάτους”, αλλά το κοινό δεν ενημερώνεται για αυτά τα θέματα, δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει, απλά φοβάται και προσεύχεται για έναν ανθεκτικό οργανισμό.
Το ζήτημα των [ελλείψεων] φαρμάκων δεν έχει επιλυθεί εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια.
Τα εργατικά ατυχήματα συνεχίζουν να συμβαίνουν – οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων στους χώρους εργασίας δεν δείχνουν σημάδια τερματισμού.
Η ρύπανση του περιβάλλοντος και η περιβαλλοντική καταστροφή που σημειώνεται σε αυτή τη χώρα αποτελεί ντροπή.
Ομοίως, η υποτίμηση των ιστορικών μας μνημείων και η παραμέλησή τους είναι μια άλλη ντροπή…
Τα εγκληματικά περιστατικά αυξάνονται – η βία έχει διεισδύσει σε όλες τις πτυχές της ζωής μας.
Η νομισματική κρίση, η οποία πλήττει αμείλικτα τον λαό, χωρίς όμως να μπορούν να ληφθούν μέτρα, είναι τρομακτική…
Ο κομματισμός, η μη τήρηση της αρχής της αξιοκρατίας στον δημόσιο τομέα και η αυξανόμενη αναποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα είναι πραγματικά κλασσικά γνωρίσματα της ΤΔΒΚ…
Η λίστα συνεχίζει… Ξανά και ξανά… Οι ζωές μας είναι παγιδευμένες σε αρνητικές επαναλήψεις.
Η χώρα φαίνεται να αποτελεί μια απελπιστική περίπτωση… Και μετά οι άνθρωποι παραπονιούνται: «Γιατί οι νέοι μας δεν επιστρέφουν από τις χώρες στις οποίες πηγαίνουν για σπουδές; Γιατί οι νέοι αυτής της χώρας θέλουν πάντα να δραπετεύουν στο εξωτερικό;»
Γιατί νομίζετε; Επειδή έχουν κουραστεί με τις αρνητικές και ανεπίλυτες επαναλήψεις, για να μην καταντήσουν ψάρια στη γυάλα, πουλιά στο κλουβί… Για να μην λιώσουν σαν κερί εξαιτίας των αρνητικών επαναλήψεων…
Η φυγή δεν είναι η λύση για την κοινωνία, αλλά μπορεί να είναι μια λύση για τον καθένα ξεχωριστά. Εφόσον εμείς, ως κοινωνία, δεν μπορούμε να εκφράσουμε την αντίδρασή μας, αυτό συμβαίνει.
Δεν είναι αυτό που θέλουμε, αλλά οι νέοι δεν έχουν άλλες επιλογές. Πρέπει είτε να μεταναστεύσουν είτε να αναζητήσουν εργασία στη Νότια Κύπρο. Να είστε λοιπόν υπερήφανοι για τα επιτεύγματά σας…
Πηγή: ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΕΣ ΣΕ ΚΥΚΛΟ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ
