| ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ |Bağımsız

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΟΠΟΥ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΛΑΙΝΕ;

ENGLISH (ΑΓΓΛΙΚΑ) TÜRKÇE (ΤΟΥΡΚΙΚΑ)

Αυτοί που κυβερνούν και οι υπεύθυνοι των αρμόδιων αρχών, είναι πάντα έτοιμοι με όμορφα λόγια για κάθε ειδική περίσταση, και έκαναν υπέροχες δηλώσεις για τη “Γιορτή της Μητέρας”…

Πάντα έλεγα ότι σημασία δεν έχουν τα όμορφα λόγια για τις ξεχωριστές μέρες, σημασία έχει τι κάνεις γι’ αυτές.

Οι μητέρες, φυσικά, αξίζουν το καλύτερο, και όσα όμορφα λόγια και να πούμε, ποτέ δεν είναι αρκετά.

Αλλά όταν οι χώρες είναι προβληματικές, πιστέψτε με, είναι πάντα οι μητέρες που υποφέρουν περισσότερο.

Μεταφορικά, στη χώρα μας, χρησιμοποιούμε συχνά τις εκφράσεις “η μάνα μας έκλαψε” ή “έκαναν τις μητέρες μας να κλάψουν”. Θυμάμαι αυτή την έκφραση από την παιδική μου ηλικία, ο πατέρας μου και η μητέρα μου τη χρησιμοποιούσαν επίσης συχνά.

Ξέρετε, όταν λέμε ότι η μητέρα κάποιου κλαίει, σημαίνει ότι το άτομο περνάει “μεγάλη στενοχώρια, πόνο και εξάντληση”.

Οι μητέρες των ανθρώπων κλαίνε σε αυτή τη χώρα, τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά.

Ο λαός αυτής της χώρας έχει συντριβεί κάτω από μια σοβαρή οικονομική κρίση τα τελευταία τρία με τέσσερα χρόνια. Υπάρχει ένας σοβαρός αγώνας για τα προς το ζην και υπάρχει φτωχοποίηση…

Πολλά προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, ο λαός αντιμετωπίζει καθημερινά νέα προβλήματα.

Υπάρχει επίσης οπισθοδρόμηση όσον αφορά τη δημοκρατία, σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων και κομματισμός.

Οι ίσες ευκαιρίες είναι ανύπαρκτες.

Όπως και να το δει κανείς, προβλήματα και δυσκολίες υπάρχουν παντού.

Σε κάθε περίπτωση γράφουμε για αυτά τα προβλήματα και τα αναλύουμε καθημερινά, ένα νέο εμφανίζεται πριν λυθεί το άλλο.

Πράγματι, οι άνθρωποι περνούν μια κόλαση και κανείς δεν βρίσκει λύσεις…

Οι μητέρες κλαίνε όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά… Αναρωτιέστε πώς;

Οι μητέρες κλαίνε επειδή τα παιδιά τους δεν επιστρέφουν από τις χώρες στις οποίες μετανάστευσαν ή από όπου πήγαν για να μορφωθούν, καθώς δημιουργούν ζωές σε άλλους τόπους…

Οι μητέρες θέλουν τα παιδιά τους στο πλευρό τους, αλλά τα παιδιά τους είναι στο εξωτερικό και έτσι τα μάτια τους ξεχειλίζουν από δάκρυα…

Οι μητέρες είναι πολύ λυπημένες γιατί τα παιδιά τους δεν μπορούν να δημιουργήσουν μια ζωή εδώ και σκέφτονται να μεταναστεύσουν…

Οι μητέρες κλαίνε γιατί τα παιδιά τους χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα…

Οι μητέρες χύνουν δάκρυα επειδή τα παιδιά τους, που θεωρούνται νεαρής ηλικίας, πεθαίνουν από καρδιακές προσβολές και καρκίνο σε αυτή τη χώρα…

Υπάρχουν επίσης οι μητέρες εκείνων που χάνουν τη ζωή τους ή που καταλήγουν ανάπηροι από εργατικά ατυχήματα, οι οποίες επίσης κλαίνε.

Οι μητέρες κλαίνε για τα παιδιά τους που είναι παγιδευμένα στα δεσμά των ναρκωτικών, είναι αναστατωμένες για το γεγονός ότι δεν έχουμε καν ένα κατάλληλο κέντρο για τη θεραπεία τους…

Πολλές γυναίκες, ή με άλλα λόγια, πολλές μητέρες, κόρες, εγγονές υφίστανται βία σε αυτή τη χώρα, αλλά υπάρχουν ακόμα μυαλά που αρνούνται να αποδεχτούν την ύπαρξη βίας κατά των γυναικών.

Έχουμε έναν πρόεδρο της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων στη χώρα μας που υποδεικνύει στις γυναίκες και τις μητέρες πώς να φέρονται στους συζύγους τους στο κρεβάτι. Οι γυναίκες αντιδρούν, αλλά οι άνδρες δεν μπορούν να τον απομακρύνουν από το αξίωμά του…

Φυσικά, η αξία των μητέρων είναι ανεκτίμητη… Οι μητέρες είναι πολύ σημαντικές για μια κοινωνία, αλλά δεν αρκεί να εκφράζεται η σημασία τους με λόγια, πρέπει να γίνεται πράξη.

Μπορείτε να δημιουργήσετε μια χώρα όπου οι μητέρες δεν θα κλαίνε;

Αυτό είναι που πρέπει να γίνει, η αξία που δίνεται στις μητέρες και τις γυναίκες πρέπει να φαίνεται με πράξεις, όχι απλώς με λόγια…

Κοιτάξτε, δεν είναι οι μητέρες αυτής της χώρας αυτές που υποφέρουν περισσότερο, που χύνουν τα περισσότερα δάκρυα σε πολέμους, πανδημίες, οικονομικές κρίσεις και σεισμούς…

Γι’ αυτό λέω, δημιουργείτε μια κόλαση γι’ αυτή την κοινωνία και στην πραγματικότητα πνίγετε τις μητέρες στα δάκρυα. Μπορείτε να το καταλάβετε αυτό;

Μην το αγνοείτε αυτό καθώς γιορτάζετε τη “Γιορτή της Μητέρας”. Είχαμε αρκετά όμορφα λόγια…

Πηγή: ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΟΠΟΥ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΛΑΙΝΕ;

 

image_printPrint
ALİ BATURAY | BAĞIMSIZ
Ο Ali Baturay γεννήθηκε στο χωριό Κλαβιά (Alanici) της Λάρνακας στις 14 Οκτωβρίου 1968. Σπούδασε δημοσιογραφία. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών με θέμα «Νέα μέσα ενημέρωσης και αλλαγή της ειδησεογραφίας και δημοσιογραφίας στο βόρειο τμήμα της Κύπρου». Εργάστηκε στην εφημερίδα Halkın Sesi κατά την περίοδο 1986-1995, στην εφημερίδα Yenidüzen μεταξύ 1995-1998 και στην εφημερίδα KIBRIS για 22 χρόνια, από το 1998 έως το 2020. Εργάστηκε ως διευθυντής ειδήσεων, διευθύνων σύμβουλος και αρχισυντάκτης στην εφημερίδα KIBRIS. Τον Φεβρουάριο του 2020, άρχισε να εργάζεται στην ψηφιακή εφημερίδα Haber Kıbrıs ως γενικός συντακτικός συντονιστής, όπου αρθρογραφούσε καθημερινά και διετέλεσε επίσης παραγωγός ενός τηλεοπτικού προγράμματος της Haber Kıbrıs WEB TV. Από τον Ιανουάριο του 2023, εργάζεται ως αρχισυντάκτης στην ψηφιακή εφημερίδα Bağımsız.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ